Ανακοίνωση εξέδωσε του Δικτύου Παρέμβασης Γυναικών Κρήτης:
Mε μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία ολοκληρώθηκε η εκδρομή-ξενάγηση που διοργάνωσε το ΔΙΚΤΥΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ,με την εθελόντρια ξεναγό και μέλος του ΔΙΚΤΥΟΥ κ. Αθηνά Κυριακάκη –Σφακάκη.
To λεωφορείο για την μεταφορά προσέφερε δωρεάν ο επιχειρηματίας και Εντεταλμένος Σύμβουλος της Περιφέρειας Κρήτης κ.ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΜΙΕΔΑΚΗΣ .Στό πρόσωπό του το Δίκτυο συναντά πάντα ένα ισχυρό συμπαραστάτη και γι αυτό τον ευχαριστούμε θερμά.
Η πρόεδρος Σκεύω Μπιζιώτη τόνισε «κάθε χρόνο διοργανώνουμε ξενάγηση των μελών και φίλων του Δικτύου μας,στα πλαίσια της βαθύτερης γνώσης της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.Γυναίκες και άνδρες μετέχουμε από κοινού στις δυνατότητες πού μας προσφέρει αυτή η κληρονομιά».
ΗΡΑΚΛΕΙΟ- ΚΑΡΤΕΡΟΣ- ΓΚΟΥΒΕΡΝΙΩΤΙΣΑ- ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΒΔΟΥ ΑΒΔΟΥ- ΚΕΡΑ ΚΑΡΔΙΩΤΙΣΑ – ΑΥΧΗΝ ΑΜΠΕΛΟΥ- ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΔΙΘΙΟΥ- ΔΙΚΤΑΙΟΝ ΑΝΤΡΟΝ.
Στην λαγκάδα, τα χωριά υπήρξαν καταφύγιο πολλών χριστιανών , μετά την άλωση του Ελλαδικού χώρου από τους Τούρκους. Στην περιοχή σώζονται κατάγραφοι ναοί με ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες της μεταβυζαντινής ζωγραφικής .
Ξεναγησεις εις:
1. ΠΑΝΑΓΙΑ Γκουβερνιώτισα στις Ποταμιές. Μονή, της οποίας το καθολικό ήταν κατάγραφο, υπήρχαν και εξαιρετικής καλλιτεχνίας εικόνες οι οποίες φυλάσσονται στο ιστορικό Μουσείο. Τμήμα των τοιχογραφιών, 14ου αιώνα, μεταφέρθηκε στην ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ στο Ηράκλειο.
2. ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΒΔΟΥ , τοιχογραφίες 14 αιώνα, αρχαϊκής τεχνοτροπίας, με δύο τόνους χρωμάτων. Κίτρινο και καφέ.
Αναφορές εις:
3. ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΔΟΥ, τοιχογραφίες 14 και 15 αιώνα, πιθανόν έργο των Φωκάδων.
4. ΑΓ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Αβδού, τοιχογραφίες 1443, Μανουήλ και Ιωάννη Φωκάδων.
ΚΕΡΑ. Το χωριό έχει κτισθεί σε δυο επίπεδα. Το επάνω χωριό, επάνω Κερά, ή Μηνυτής, και η κάτω Κερά. Πρώτες αναφορές γίνονται στις απογραφές των Ενετών και των Τούρκων .Το 1671 αναφέρεται ως το μετόχι Μεσομούρι, και το 1583 αναφέρεται με 83 κατοίκους.
Η ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΡΔΙΩΤΙΣΑΣ,ή Παναγίας Κεράς, ιδρύθηκε στην αρχή του 18 αιώνα, από τον Παύλο και Θεόδωρο Μαγγανάρη. Υπήρξε μετόχι της μονής Αγκαράθου, αλλά με ενέργειες της οικογένειας των Μαγγανάριδων έγινε σταυροπηγιακή Μονή .Το καθολικό της μονής ,σύνθεση τριών κτισμάτων ,οικοδομήθηκε σε τρείς διαφορετικές περιόδους, πρό της ιδρύσεως της Μονής. Το παλαιότερο κτίσμα είναι το σημερινό Ιερό. Και τα τρία τμήματα είναι κατάγραφα, με τοιχογραφίες του 14 ου αι.
ΚΑΡΦΙ Στην κορυφή του βουνού επάνω από την Μονή της Καρδιώτισας , σε υψόμετρο 1100 μ. έχει ανασκαφεί ο Υστερομινωϊκός οικισμός Καρφί. Ο Εβανς το 1896 ανέσκαψε στην θέση μνήματα, ενώ ο PENDBLURY προχώρησε στην ανασκαφή το 1937-1939.Τα ευρήματα φυλάσονται στο Αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου. Ο Οικισμός κατοικήθηκε από μινωίτες οι οποίοι μετά την καταστροφή του 1450 π.Χ, κατάφεραν να ‘’αποδράσουν’’ από τα Μινωικά κέντρα, και μακριά από τους νεοφερμένους Μυκηναίους οι οποίοι είχαν κυριαρχήσει στο νησί, έδωσαν την τελευταία αναλαμπή του μινωικού πολιτισμού.
ΟΡΟΣΔΙΚΤΥ. Το όρος Δίκτυ, με υψηλότερη κορυφή 2148 μ, είναι η τρίτη σε ύψος οροσειρά στην Κρήτη, μετά τον Ψηλορείτη και τα Λευκά όρη . Το όνομα προέρχεται από το ΔΙΑΣ + ΤΙΚΤΩ, και είναι το βουνό όπου η Ρέα εναπόθεσε τον νεογένητο Δία. Στην περιοχή του χωριού Ψυχρό, βρίσκεται σε 980 μ υψόμετρο, το σπήλαιο όπου κατά την αρχαία Ελληνική παράδοση ό Δίας προστατευθηκε από τον πατέρα του, τον Κρόνο. Τα ευρήματα από το σπήλαιο Ψυχρού, δείχνουν ότι υπήρξε ‘’διεθνής’’ τόπος λατρείας από τους Μινωικούς χρόνους.
ΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ, βρίσκεται σε υψόμετρο 817-850 μ . Το όνομα Λασίθι πιστεύεται ότι έχει ρίζα την λέξη Λάσιο, που σημαίνει ‘’καλώς δασομένος’,’ κατάφυτος. Στην είσοδο του οροπεδίου, στον αυχένα της αμπέλου ,σώζονται ερείπια αλεστικών ανεμομύλων –αλευρόμυλων. Στο οροπέδιο σώζονται σποραδικά μερικοί από τους 13.000 αντλητικούς ανεμομύλους.
Περιφερειακά έχουν κτισθεί 21 χωριά ,στις παρυφές στις πλαγιές του όρους ΔΊΚΤΥ. Στην περιοχή του χωριού Τζερμιάδο, βρίσκεται το σπήλαιο της Τραπέζας, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί από την Νεολιθική εποχή αλλα και κατά την Μινωική εποχή, ως ιερό.
Το οροπέδιο Λασιθίου κατοικήθηκε από το τέλος της Νεολιθικής Κρητικής εποχής, μέχρι το 1263 μΧ. Κατά την Ενετοκρατία το Οροπέδιο υπήρξε τόπος προφύλαξης και διαφυγής επαναστατών . Μετά τις επαναστάσεις των Αγιοστεφανιτών, των Ψαρομηλίγγων και των Καλλέργηδων, οι Ενετοί διέταξαν την εκκένωση του οροπεδίου. Για 200 χρόνια, μέχρι το 1463 ,το οροπέδιο ήταν ακατοίκητο, και μετετράπη σε έρημη λίμνη.Μετά την κατάληψη του Ελλαδικού χώρου από τους Τούρκους, πολλοί Ενετοί εξεδιώχθησαν .Προκειμένου να τους εγκαταστήσουν στην Κρήτη, αποφασίσθηκε η επανακατοίκηση του Οροπεδίου Λασιθίου. Ενετοί μηχανικοί, σχεδίασαν και πραγματοποίησαν την αποστράγγιση του Οροπεδίου. Εγκατέστησαν στο οροπέδιο οικογένειες, από τα ονόματα των οποίων προέρχονται ονόματα ορισμένων από τα σημερινά χωριά , και τοπωνύμια. Κατά την διάρκεια της Τουρκικής κατοχής της Κρήτης, στο οροπέδιο πατήθηκε, το 1823 από τον Χασάν πασά και το 1866 από τον Ομέρ πασά. Το οροπέδιο Λασιθίου είναι περιοχή ποικίλων καλλιεργειών
ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ.Επανάσταση στην γεωργική τεχνική των κατοίκων του οροπεδίου επέφερε το 1890 ο αντλητικός ανεμόμυλος, εφεύρεση του πολυμήχανου και εξαίρετου πατριώτη Εμμανουήλ Παπαδάκη του επονομαζόμενου Σπιρτοκούτη. Ο Παπαδάκης , εθελοντής στον Βαλκανικό πόλεμο, σκοτώθηκε στην Χειμάρα το 1913. Οι αντλητικοί ανεμόμυλοι χαρακτηριστικό του οροπεδίου Λασιθίου, παλαιότερα λειτουργούσαν περίπου 13.οοο, καταγράφεται ως το παλαιότερο ‘’αιολικό πάρκο».
Η ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ-ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΟΥΤΟΥΛΑΚΗ
