Η προηγούμενη κυβέρνηση παρέλαβε το μετρό Θεσσαλονίκης ολοκληρωμένο κατά 30% μετά από δεκαετίες αναβολών και καθυστερήσεων. Μέσα σε τέσσερα χρόνια το πήγε στο 75%. Το υπόλοιπο 25% σκόπευε να το ολοκληρώσει στα επόμενα δύο χρόνια.
Ο Κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ είπε ότι τελικά θα ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Είναι καλύτερα, είπε, να καθυστερήσει όλο το μετρό, παρά μόνο ο σταθμός Βενιζέλου. Και το Βελλίδειο τον χειροκρότησε.
Ενώ κάποιοι σχολαστικοί δημοσιογράφοι αναρωτήθηκαν με ποιον φορέα της πόλης συνεννοήθηκε ο πρωθυπουργός πριν ανακοινώσει τη χειρότερη λύση για τα αρχαία της Βενιζέλου και την καθυστέρηση της παράδοσης του πολύπαθου έργου κατά δύο χρόνια.
Με κανέναν φορέα δεν συνεννοήθηκε. Και η σύναξη “γαλάζιων” αυτοδιοικητικών που μάζεψε άρον – άρον την επομένη ο Τζιτζικώστας για να κάνει αβάντα στον πρωθυπουργό του κάθε άλλο παρά την πόλη εκπροσωπεί. Ο μόνος που βγαίνει ωφελημένος από όλη αυτή την ιστορία είναι ο εργολάβος.
Επομένως υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: ή ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να ανακοινώσει μονομερώς μέτρα ανακούφισης του εργολάβου, χωρίς ο εργολάβος να το ξέρει, ή τα ανακοίνωσε έχοντας προσυνεννοηθεί με τον εργολάβο.
Η δεύτερη περίπτωση είναι πιθανότερη. Ειδικά όταν λίγες μέρες πριν ο εργολάβος, κι αυτός μονομερώς, είχε ανακοινώσει ότι τελικά δεν θα επιβληθούν οι αυξήσεις στα διόδια, τις οποίες είχε ανακοινώσει προεκλογικά. Τυχαίο κι αυτό; Τόση καλοσύνη;
Δύο πλευρές λοιπόν συναντώνται μυστικά και κανονίζουν να προστατεύσουν αμοιβαία τα πολιτικά και επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Και το δημόσιο συμφέρον πετιέται στα σκουπίδια μαζί με τις συμβατικές υποχρεώσεις του κατασκευαστή.
Πώς ονομάζεται όλο αυτό; Α, ναι. Διαπλοκή.
Καλώς ήρθατε ξανά στην κανονικότητα.
Από την “Αυγή”
