(Ο Μιχαλολιάκος με τον Πλεύρη και τον στενό του συνεργάτη Συμιγδαλά τον περασμένο Σεπτέμβριο)
Του Δημήτρη Ψαρρά
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των φιλοχουντικών απολήξεων της Δεξιάς, η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να βρίσκεται σε συνθήκες «βέρτιγκο».
Ο ίλιγγος της κάθετης πτώσης που ξεκίνησε από τις ευρωεκλογές και έγινε αισθητός σε όλο τον κόσμο με την αποτυχία να εξασφαλίσει η ναζιστική οργάνωση εκπροσώπηση και στο ελληνικό κοινοβούλιο συνεχίζεται, όσο κι αν η «Δημοκρατία» φρόντισε να προσφέρει βήμα την περασμένη Κυριακή στον Μιχαλολιάκο για να ισχυριστεί ότι «η Χρυσή Αυγή δεν τελεί υπό διάλυση».
Ο τρόμος για τη δίκη
Οι συγκρούσεις, τα αλληλοκαρφώματα και οι αποχωρήσεις συνεχίζονται, με τον Μιχαλολιάκο να έχει παραμείνει απελπιστικά μόνος του, με κύριους συνεργάτες τους «οικείους» του, τη Ζαρούλια και τον Ματθαιόπουλο. Μάλιστα αισθάνεται τόσο απομονωμένος ώστε νιώθει υποχρεωμένος να επιτεθεί ακόμα και τώρα στους τρεις καταργημένους ευρωβουλευτές της προηγούμενης περιόδου (Συναδινό, Επιτήδειο και Φουντούλη), με την κατηγορία ότι δεν είχαν αντιδράσει στο Ευρωκοινοβούλιο στις 25.10.2018, όταν εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία κοινό ψήφισμα που καταδίκαζε την άνοδο της νεοφασιστικής βίας στην Ευρώπη, με σαφή αναφορά στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Προκειμένου να κάνει σαφή την καταγγελία του, ο Μιχαλολιάκος επικαλείται τώρα το συμπέρασμα του Δημήτρη Παπαδημούλη για το εν λόγω ψήφισμα: «Το Ευρωκοινοβούλιο, μόλις ενέκρινε ψήφισμα κατά της ανόδου της νεοφασιστικής βίας στην Ευρώπη, με 355 υπέρ, 90 κατά και 39 αποχές. Περιλαμβάνει κοινές τροπολογίες Αριστεράς-Σοσιαλιστών-Πράσινων για τη δίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής».
Το σχόλιο της Χρυσής Αυγής είναι ότι κανείς Ελληνας ευρωβουλευτής δεν αντέδρασε, άρα ούτε και οι τότε χρυσαυγίτες. Με την ανάρτηση αυτή, βέβαια, η οργάνωση παραδέχεται για ακόμα μια φορά ότι είναι ναζιστική, ενώ ομολογεί και ότι δεν είχε αντιδράσει τότε που τέθηκε το ζήτημα, ακολουθώντας πιστά τη γραμμή της «πάπιας» που έχει υιοθετήσει από τη στιγμή που ασκήθηκαν οι διώξεις εναντίον της. Απλώς, τώρα, απειλεί εμμέσως τα πρώην στελέχη της ότι «έχουν παρεξηγήσει την ευγενή σιωπή» της, προαναγγέλλοντας άλλες σχετικές αποκαλύψεις για να τα εκθέσει.
Την περασμένη Τρίτη πολλοί ενημερωτικοί ιστότοποι εντόπισαν την ανταλλαγή βαριών εκφράσεων μεταξύ Μιχαλολιάκου και Γερμενή με αναρτήσεις στο twitter. Ενδεικτικά: «Μιχαλολιάκος και Γερμενής ξεκατινιάζονται στα social media» (gazzetta.gr), «“Σκοτώνονται” Μιχαλολιάκος-Γερμενής στο twitter» (neaselida.gr), «Απολαυστικό δημόσιο ξεκατίνιασμα Μιχαλολιάκου-Καιάδα» (lifo.gr).
lagos_1.jpg
Ο Λαγός με τον χιτλερικό αετό, ο Ηλιόπουλος με το Sieg Heil και ο Αθανασάκος με τη σβάστικα επιχειρούν τώρα να κρυφτούν πίσω από τον Πλεύρη
Εκείνο που δεν προσέχτηκε αρκετά ήταν η ανάρτηση του Γερμενή, με την οποία ο «Καιάδας» εξηγούσε τους λόγους σύγκρουσης της ομάδας Λαγού -στην οποία ανήκει και ο ίδιος- με την ηγεσία του Μιχαλολιάκου. «Δεν είναι αστεία τα πράγματα», έγραψε ο Γερμενής, «όταν έχει πάει [κανείς] κοντά δύο χρόνια φυλακή και υπάρχει μια δίκη η οποία είναι σε εξέλιξη. Τα πράγματα έπρεπε να αντιμετωπιστούν».
Αθελά του, ο Γερμενής, που δεν φημίζεται και για την πολιτική του ευστροφία, παραδέχτηκε ότι όλες αυτές οι κινήσεις δεν έχουν καμιά πολιτική σημασία και δεν προκύπτουν από καμιά πολιτική διαφοροποίηση. Πρόκειται απλώς για σπασμωδικές τακτικές πρωτοβουλίες, με μοναδικό στόχο να θολώσει η εικόνα της εγκληματικής οργάνωσης που έχει ήδη αποτυπωθεί στην ακροαματική διαδικασία της μεγάλης δίκης.
«Νύχτα Κρυστάλλων» α λα ελληνικά
Κάτω από τις συνθήκες αυτές έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος που επιχειρεί ο Λαγός να παρουσιάσει την κατά τα άλλα αναιτιολόγητη διαφοροποίησή του.
Εχει μεν ήδη εξασφαλίσει τα πλούσια προνόμια του ευρωβουλευτή, επομένως είναι σε θέση να συγκεντρώσει δίπλα του ορισμένα στελέχη με το αζημίωτο, αλλά γνωρίζει καλά ότι όλα αυτά εξαρτώνται απολύτως από την έκβαση της δίκης. Και ασφαλώς το περιεχόμενο της αποχώρησής του δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με όσα έχει πει μέχρι στιγμής, ότι δηλαδή διαφωνούσε με κάποιες (μη κατονομαζόμενες) αποφάσεις.
Την Τρίτη ανακοινώθηκε ότι συγκροτήθηκε «Συντονιστικό Συμβούλιο» της κίνησης Λαγού που φέρει το όνομα «Εθνική Λαϊκή Συνείδηση» και αποτελείται από τους Ιωάννη Λαγό, Παναγιώτη Ηλιόπουλο, Γεώργιο Γερμενή, Θεόδωρο Τριανταφυλλάκο, Νίκο Κρέσπη, Χρήστο Αθανασάκο, Ιωάννη Ζωγράφο και Αναστάσιο Συμιγδαλά.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, αυτό «το Συντονιστικό Συμβούλιο θα οδηγήσει τον νέο φορέα στην Ιδρυτική Διακήρυξη της 9ης Νοεμβρίου».
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ιδρύεται «φορέας», χωρίς να αναφερθεί ούτε μια λέξη για τους πολιτικούς του στόχους ή τη διαφορά του από τη Χρυσή Αυγή. Ολα αυτά, λέει, θα τα μάθουμε στις 9 Νοεμβρίου. Αλλά και από τη σύνθεση του «Συντονιστικού» δεν γινόμαστε σοφότεροι ως προς τον ξεχωριστό χαρακτήρα αυτού του «φορέα». Εχουμε τους πρώην βουλευτές και κατηγορούμενους για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης (Λαγός, Ηλιόπουλος, Γερμενής) και κάποια άλλα στελέχη της Χρυσής Αυγής και του ευρύτερου «χώρου», με την προσθήκη του απαραίτητου εθνικοσοσιαλιστή ποινικολόγου, συνηγόρου των χρυσαυγιτών στη δίκη (Ζωγράφος).
Μπροστά σ’ αυτή την τόσο θολή εικόνα του «νέου φορέα», κάνει εντύπωση ο προσδιορισμός της Ιδρυτικής Ανακοίνωσης σε μια τόσο συγκεκριμένη (και μακρινή) ημερομηνία. Η εξήγηση είναι απλή: Η ημερομηνία αυτή είναι το βασικό μήνυμα προς τους μυημένους οπαδούς.
Η 9η Νοεμβρίου μπορεί για τους Ελληνες να μη σημαίνει τίποτα ιδιαίτερο, αλλά για τους Γερμανούς συμπυκνώνει τόσα ιστορικά γεγονότα που έχει ονομαστεί «Μοιραία Μέρα» (Schicksalstag) στη Γερμανία. Σ’ αυτή τη μέρα συνέπεσαν εξαιρετικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της χώρας και ανάμεσά τους η ανακήρυξη της Δημοκρατίας το 1918 και την ίδια μέρα το ξέσπασμα της σοσιαλιστικής επανάστασης, αλλά και η πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989.
Ομως εκείνη η μέρα που τιμούν οι εθνικοσοσιαλιστές σε όλο τον κόσμο είναι η 9η Νοεμβρίου του 1938, η διαβόητη «Νύχτα των Κρυστάλλων», το πολύνεκρο αντιεβραϊκό πογκρόμ που διέταξε ο Χίτλερ και το οποίο υπήρξε το πρώτο βήμα προς το Ολοκαύτωμα.
Να ποιος είναι ο λόγος που επιλέχθηκε αυτή η μέρα από τον «φορέα» Λαγού. Και ποιος τα σκέφτηκε όλα αυτά; Κάπως δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το εμπνεύστηκε ο Λαγός (όσο κι αν έχει τον χιτλερικό αετό στο στήθος) ή ο Ηλιόπουλος (με το Sieg Heil στο μπράτσο) ή ο Γερμενής (που στους στίχους του «καταστρέφει τώρα την πανούκλα της Ανατολής, την εβραϊκή φυλή») ή ακόμα και ο Χρήστος Αθανασάκος (με τη σβάστικα στο δεξί μπράτσο). Ναζιστές όλοι τους, αλλά λίγο δύσκολο να σκεφτούν τόσο μακάβρια πρόκληση, με δεδομένο, μάλιστα, τον τρόμο που τους διακατέχει ενόψει της δικαστικής ετυμηγορίας.
Τότε ποιος;
Την απάντηση μας δίνει η παρουσία στο Συντονιστικό Συμβούλιο της ομάδας Λαγού ενός προσώπου που δεν προέρχεται από τη Χρυσή Αυγή, του Αναστάσιου Συμιγδαλά. Πρόκειται για τον στενότερο συνεργάτη του Κωνσταντίνου Πλεύρη, ο οποίος ασφαλώς εκπροσωπεί στο νέο σχήμα τον μέντορά του.
Οι σχέσεις Συμιγδαλά-Πλεύρη δεν είναι μόνο ιδεολογικές. Είναι τα δύο από τα τρία μέλη της ηγεσίας ενός άλλου πολιτικού σχήματος -από τα πολλά που ιδρύει κάθε τόσο ο Πλεύρης- με το όνομα ΕΜΕΙΣ (Ενωτικό Μέτωπο Ελληνικής Ιδεολογίας Συμπατριωτών), διάδοχο σχήμα της Πρώτης Γραμμής. Και, κυρίως, ο Συμιγδαλάς είναι ο εμπορικός διευθυντής των εκδόσεων του Πλεύρη και ο τηλεοπτικός συμπαραστάτης του.
Η παρουσία του Πλεύρη στο σχήμα του Λαγού μέσω του Συμιγδαλά επιβεβαιώνεται εμμέσως και από τον ίδιο ιστότοπο της «Εθνικής Λαϊκής Συνείδησης» (https://ethnikisinidisi.gr), όπου αναδημοσιεύεται με περηφάνια ένα κείμενο στο οποίο γίνεται μνεία για την ειδική σχέση Συμιγδαλά-Πλεύρη και αφήνεται να εννοηθεί ότι ο Πλεύρης συμμετέχει: «Ως γνωστόν ο κ. Συμιγδαλάς συνεργάζεται με τον κ. Κωνσταντίνο Πλεύρη.
Δεν θα ήταν λοιπόν έκπληξη αν στην κίνηση Λαγού, συμμετείχε και ο Δάσκαλος. Μια φήμη που ήδη είχε φτάσει στα αυτιά ημών, των απλών αλλά ψαγμένων πολιτών και την οποία φαντάζομαι θα ήθελαν να τη δουν να επαληθεύεται, η συντριπτική πλειοψηφία των υγιών Ελλήνων εθνικιστών».
Ο Πλεύρης, ο Μιχαλολιάκος και η Ν.Δ.
Με το ιδιότυπο μακάβριο χιούμορ του, ο Πλεύρης καπέλωσε, καθώς φαίνεται, το νέο σχήμα, χωρίς κανείς Λαγός και Γερμενής να το καταλάβει. Η τοποθέτηση της Ιδρυτικής Διακήρυξης στις 9 Νοεμβρίου ισοδυναμεί με παραδοχή της ναζιστικής φυσιογνωμίας και αυτής της χρυσαυγίτικης σέχτας. Είναι τόσο ισχυρός ο συμβολισμός ώστε αυτή η μέρα έχει ονομαστεί Διεθνής Μέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού και τιμάται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).
Για το πώς βλέπει την 9η Νοεμβρίου και τη «Νύχτα των Κρυστάλλων» ο Πλεύρης, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο γνωστό φιλοχιτλερικό πόνημά του, όπου ο «Δάσκαλος» των Ελλήνων ναζιστών εκτιμά ότι όσα έγιναν εκείνη τη νύχτα σε πολλές πόλεις της ναζιστικής Γερμανίας αποτελούσαν «φυσική συνέπεια της Ιουδαϊκής εγκληματικότητος» και ότι «δεν ετιμωρήθησαν οι Εβραίοι όσον τους έπρεπε», ενώ η δράση των ναζιστών υπήρξε «ήπια» («Εβραίοι, όλη η αλήθεια», εκδ. Ηλεκτρον, Αθήνα 2006, σ. 546).
Μέσω Συμιγδαλά, ο Πλεύρης κατόρθωσε εξαρχής να δίνει τον τόνο στη νέα οργάνωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μοναδικά δύο κείμενα που έχουν πολιτικό-προγραμματικό χαρακτήρα στον ιστότοπο της «Εθνικής Λαϊκής Συνείδησης» φέρουν την υπογραφή Συμιγδαλά.
Βέβαια τα ερωτήματα για τη νέα ναζιστική οργάνωση παραμένουν. Και κυρίως το ερώτημα για τη σχέση της με τη μητρική οργάνωση του Μιχαλολιάκου.
Ο Πλεύρης έχει επί δεκαετίες σχέσεις αγάπης και μίσους με τον «Αρχηγό» της Χρυσής Αυγής. Την περίοδο της Μεταπολίτευσης ο Πλεύρης είχε έρθει σε αντιπαράθεση με τους Μιχαλολιάκο και Καλέντζη, είχε μάλιστα καταθέσει και εναντίον τους, υποστηρίζοντας ότι δρούσαν «εκτός γραμμής» της δικής του νεοφασιστικής οργάνωσης, του «Κόμματος 4ης Αυγούστου» (Κ4Α).
Αργότερα ήρθε η στιγμή που ο Μιχαλολιάκος αναγκάστηκε να συνεργαστεί εκλογικά υπό τον Πλεύρη στο σχήμα «Πρώτη Γραμμή», στις ευρωεκλογές του 1999, αλλά αμέσως μετά τις εκλογές η συνεργασία κατέληξε σε αλληλοκατηγορίες.
Η σύμπραξη αυτή πραγματοποιήθηκε κάτω από την πίεση που είχε ασκηθεί στη Χρυσή Αυγή μετά τη δολοφονική επίθεση του Τάγματος Εφόδου του Περίανδρου τον Ιούνιο του 1998. Τότε ήταν που ο Μιχαλολιάκος προσπάθησε να «κρυφτεί» πίσω από τον Πλεύρη, αναστέλλοντας ουσιαστικά -όπως έχει κάνει και άλλες φορές- τη δράση της οργάνωσής του.
Η τελευταία δημόσια συνύπαρξη Πλεύρη-Μιχαλολιάκου σημειώθηκε πριν από έναν χρόνο, σε μια εκδήλωση κατά της ανέγερσης τεμένους στον Βοτανικό (5.9.2018). Η Χρυσή Αυγή είχε μάλιστα δημοσιεύσει και φωτογραφία των δυο τους (μαζί με τον Συμιγδαλά). Παρών στη συγκέντρωση και ο Λαγός.
Ηταν ένα σημάδι επαναπροσέγγισης μετά από πολλά χρόνια εχθρότητας. Βλέπουμε σήμερα και πάλι τον Πλεύρη να προσφέρεται ως σανίδα σωτηρίας των διωκόμενων χρυσαυγιτών, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι η παρουσία του μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο πέραν του ότι η ομάδα Λαγού χρειάζεται κι αυτή έναν δικό της «Φίρερ».
Ασφαλώς οι αποσχισθέντες χρυσαυγίτες ποντάρουν και στις καλές σχέσεις που διατηρεί ο Πλεύρης με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Πέραν του γιου του και ήδη εκλεγμένου βουλευτή Θάνου Πλεύρη, υπάρχει η παλιά σχέση με τον μαθητή του, Αδωνη Γεωργιάδη (όσο κι αν αυτή έχει διαταραχθεί μετά την αυτοκριτική του αντιπροέδρου της Ν.Δ. για το αντισημιτικό παρελθόν του), με τον Μάκη Βορίδη, αλλά και άλλους πολιτευτές, όπως ο Κώστας Κιλτίδης, παλιό στέλεχος της οργάνωσης Κ4Α.
Πάντως το πιθανότερο είναι αυτή η σύμπραξη να καταλήξει σε μπούμερανγκ για τους χρυσαυγίτες, εφόσον ο Πλεύρης σε ανύποπτο χρόνο, τις παραμονές των εκλογών του 2012, έχει καταγγείλει δημόσια την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, μιλώντας για «άνανδρες» επιθέσεις ομάδας χρυσαυγιτών με στόχο έναν «φουκαρά Πακιστανό».
Είχε, μάλιστα, καταγγείλει προσωπικά τον Κασιδιάρη ως «τραμπούκο», ισχυριζόμενος ότι χτύπησε με σιδηρογροθιά τον γιο του, τον Γεωργιάδη και τον Δ. Ζαφειρόπουλο. Ολα αυτά τον καθιστούν μάλλον μάρτυρα κατηγορίας εναντίον της Χρυσής Αυγής παρά υποψήφιο διάδοχο του «Φίρερ» Μιχαλολιάκου.
