Του Φίλιππου Βαμβουκάκη*
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει στον ελληνικό λαό ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Τίμησε όπως έπρεπε το παλιό;
Η απάντηση είναι Ναι. Με όλες τις αδυναμίες, τα λάθη, τις αδικίες και τις παραλήψεις, η χώρα βγήκε από το αδιέξοδο, σε μια από τις πιο τραγικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας της, που μόνο με πόλεμο μπορεί να συγκριθεί!
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να κριθεί: Να κριθεί όμως με όρους πολιτικής από το λαό και όχι με όρους λάσπης από τα κέντρα μιντιακής εξουσίας.
Η χώρα βγαίνοντας από την κρίση, ετοιμάζεται να διεκδικήσει τη θέση που της αρμόζει στην Ευρώπη και τον κόσμο. Η θέση αυτή δε μπορεί να κτιστεί με όρους εργασιακής ζούγκλας, με υποκατώτατους μισθούς πείνας, δε μπορεί να περιλαμβάνει τους ανθρώπους στους κάδους να ψάχνουν το καθημερινό τους φαγητό, όχι με την αποδοχή των ανισοτήτων, όχι δίχως αλληλεγγύη, όχι δίχως δικαιότερη κατανομή του πλούτου και των βαρών που αναλογούν στον καθένα!
Η ΝΔ και οι σύμμαχοί της προωθούν μια κοινωνία, όπου οι εργαζόμενοι θα «απασχολούνται» για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ μια αφρόκρεμα «ικανών» θα μπορεί να ευημερεί και να εξελίσσεται, να σπουδάζει τα παιδιά της σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, να έχει τις καλύτερες παροχές σε ιδιωτικά κέντρα υγείας, να μπορεί να πληρώνει την ιδιωτική ασφάλιση και να παίρνει παχυλές συντάξεις, να κάνει μπίζνες, να ζει καλύτερα και περισσότερο, και να κατοχυρώνει προνόμια που βρίσκονται εκτός δημοκρατικού πλαισίου του πολιτεύματος!
Ο προοδευτικός χώρος με το ΣΥΡΙΖΑ, στοχεύουν σε μια κοινωνία με αξιοπρέπεια, με δικαιώματα, με αλληλεγγύη, με ανθρωπιά, με πολιτισμό, με ευαισθησίες, με ισότητα και δικαιοσύνη. Αυτό αποτελεί για την αριστερά την ισχυρή Ελλάδα. Γιατί όταν δυστυχούν οι πολλοί δεν υπάρχει πατρίδα.
Ας θυμηθούμε: Κάποιοι ήταν μαζί με τους δανειστές και όχι με τη χώρα, μόνο και μόνο για να περάσουν μέσα από τα μνημόνια τα δικά τους συμφέροντα! Σήμερα είναι αυτοί οι ίδιοι, που βάζουν στο μάτι τις μικρές ακόμα κοινωνικές κατακτήσεις, μετά τον Αύγουστο του 2018.
Δήθεν ανεξάρτητοι θεσμοί, όπως η τράπεζα της Ελλάδας, υπερσυντηρητικοί κύκλοι των Βρυξελών, τεχνοκράτες που το μόνο που σκέφτονται είναι περικοπές δαπανών για τις λαϊκές τάξεις, κινδυνολογούν ασύστολα για την οικονομία. Έχουν αναλάβει εργολαβικά τη δουλειά της ΝΔ και των παρακολουθημάτων της. Τα πολιτικά πρόσωπα πρεσβευτές της κοινωνικής ισοπέδωσης δε χρειάζεται να τοποθετούνται: Γι’ αυτούς μιλάνε τα υψηλά αμειβόμενα στελέχη του συστήματος που κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά. Συνεπικουρεί επίσης ένα καλά πληρωμένο υπόγειο σύστημα διασποράς ψευδών ειδήσεων, φόβου και υστερίας.
Γι’ αυτό ένα από τα πιο σημαντικά επίδικα, είναι η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών, που δίνει τη δυνατότητα ανάδειξης ευαισθητοποιημένων κοινωνικά επιστημόνων, παιδιών από τα σπλάχνα της κοινωνίας, ως αντίβαρο στους στρατευμένους τεχνοκράτες, γαλουχημένων με τις αξίες του ατομισμού και του άκρατου ανταγωνισμού.
Εάν η χώρα μπορεί να ισχυριστεί σήμερα ότι βγαίνει από την κρίση, είναι και γιατί ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε το ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί τις τύχες της πατρίδας μας σε μια πολλή δύσκολη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της. Ήξερε ότι η Αριστερά θα σεβαστεί τους κόπους και τις θυσίες των απλών ανθρώπων, ήξερε ότι θα στήριζε την υγεία, την παιδεία, τα πανεπιστήμια, την κοινωνία της αλληλεγγύης. Ήξερε ότι με το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα είχαμε συνθήκες ζούγκλας και κοινωνικού κανιβαλισμού.
Μέσα σε φοβερά δύσκολες συνθήκες, ενάντια στα ντόπια και ξένα συμφέροντα, κατορθώθηκε εν τέλει, ένα μέρος του πλεονάσματος, να επιστραφεί στους πολίτες!
Το υπόγειο σύστημα δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ αυτό: Δε θα ξεχάσουν, ότι ακόμα και μέσα σε ασφυκτικές συνθήκες αποδείχτηκε ότι μπορεί να υπάρξει και άλλος δρόμος! Ότι τα νοσοκομεία μπορεί να δημιουργήσουν αποθέματα, ότι τα σχολεία μπορούν να λειτουργήσουν με σχετική πληρότητα και τα βιβλία να είναι εκεί στην ώρα τους, ότι μπορεί να αμβλυνθεί η ακραία φτώχεια, ότι μπορεί να υπάρχουν νέες ευκαιρίες για τον κόσμο της εργασίας, ότι μπορεί να δοθούν υψηλότεροι μισθοί, ότι μπορεί να μειωθεί το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης, ότι μπορεί να γίνει βιώσιμο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ότι μπορεί να υπάρξει ανάσχεση στη φυγή των επιστημόνων, ότι μπορεί να μειωθεί η ανεργία, ότι μπορούν να λύνονται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-προοδευτική συμμαχία καλεί σήμερα την κοινωνία στις κάλπες με συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο. Ο λαός πλέον γνωρίζει: Ξέρει τις προτεραιότητες στο σχέδιο της επόμενης τετραετίας, γιατί η Αριστερά δεν κρύβεται.
Άλλοι θολώνουν τα νερά: Κρύβονται πίσω από επιλεκτικές εκθέσεις, που κινδυνολογούν και προαναγγέλλουν την κατάρρευση, για να παρουσιάσουν ως φυσιολογικό το χτύπημα των κοινωνικών κατακτήσεων. Υποκρίνονται τους καλούς χριστιανούς και στην πράξη υπηρετούν πολιτικές κυριαρχίας του δίκιου του ισχυρότερου, που φέρνουν κοινωνική δυστυχία! «Τυλίγονται» την ελληνική σημαία εκπροσωπώντας μια Ελλάδα συμπλεγματική και καθυστερημένη, μια Ελλάδα ανίσχυρη, φοβική και μισαλλόδοξη, ενάντια στις οικουμενικές αξίες του ελληνικού πολιτισμού και τις πρωτόλειες αξίες του χριστιανισμού.
Τρείς είναι οι βασικοί πυλώνες στήριξης της χώρας και του λαού: Η κοινωνική δικαιοσύνη, η κοινωνική αλληλεγγύη και η δημοκρατία. Τα επιδόματα για τους οικονομικά ασθενέστερους, η βοήθεια στους νέους, οι ισότιμες ευκαιρίες για μόρφωση, η καθολική πρόσβαση στο σύστημα πρόληψης και υγείας δεν είναι φιλανθρωπία, είναι βασικές συνειδητές πολιτικές του προοδευτικού κόσμου, προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία σε όλα τα μέλη της κοινωνίας να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Είναι ανάγκη και υποχρέωση της ίδιας της κοινωνίας από εκεί και πέρα να παλέψει ενεργά, μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα κινήματα, για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος.
Απέναντι στην κοινωνική πλειοψηφία, με ανισότητες, με αποκλεισμούς, με μισαλλόδοξα κηρύγματα, δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα. Υπάρχει μόνο το σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω… Όμως η ζωή βιώνεται στο παρόν και η αριστερά, οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας θέλουν να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων στην κατεύθυνση μιας μεγάλης αλλαγής, ενός δημοκρατικού επαναπρογραμματισμού, στην οικονομία, στο κράτος, στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στον πολιτισμό, σε όλες τις σχέσεις που διέπουν την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι εκλογές του Ιουλίου δίνουν μια μεγάλη ευκαιρία στην κοινωνία: Να γίνει η ίδια οδηγός για το μέλλον της!
*Ο Φίλιππος Βαμβουκάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
