Του Φίλιππου Βαμβουκάκη*
Τώρα είναι η ώρα να επανα-διεκδικήσουμε την κοινωνική Ευρώπη, την Ευρώπη της αλληλεγγύης, την Ευρώπη της εργασίας και των δικαιωμάτων, την Ευρώπη κοινού σπιτιού της ελπίδας, για ένα αξιοβίωτο αύριο! Την Ευρώπη των καλύτερων και πιο αγωνιστικών παραδόσεων για κοινωνική δικαιοσύνη, οικολογία με κοινωνικό πρόσημο, για ελευθερίες και κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα, για ειρήνη, φιλία και αδερφοσύνη.
Τώρα είναι η ώρα να βάλουμε φρένο στο Βέμπερ, στους πολιτικούς του φίλους στην Ελλάδα και τις πολιτικές που εκφράζουν, αυτές που απαξιώνουν την κοινωνική πλειοψηφία και ευνοούν τις ελίτ, αυτές που διαχωρίζουν τους λαούς της Ευρώπης σε προκομμένους και ανεπρόκοπους, αυτές που λεηλατούν το νότο, για να πλουτίζουν τα λόμπυ του βορρά, σε βάρος των εργαζομένων και του νότου και του βορρά!
Είναι αυτές οι πολιτικές, που υψώνουν τα τείχη του φόβου και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη, βοηθώντας να ευδοκιμήσουν οι σπόροι της ακροδεξιάς και του φασισμού! Είναι αυτές που τυχοδιωκτικά σηκώνουν τη σημαία των πιο ακραίων μισανθρωπικών αντιλήψεων, που χαϊδεύουν τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων, δηλητηριάζοντάς τους με τοξικές αντιλήψεις και που αποπροσανατολίζουν την κοινωνία από τα πραγματικά επίδικα της εποχής.
Όντας στην εξουσία για δεκαετίες, αυτό το συντηρητικό πολιτικό κατεστημένο σε συμμαχία με τις ηγεσίες μιας «μεταλλαγμένης» και «ευπροσάρμοστης» σοσιαλδημοκρατίας, συνέβαλε αποφασιστικά στη σημερινή τελμάτωση του ευρωπαϊκού οράματος, που συμβαδίζει με την αφόρητη πίεση και το κατακρήμνισμα των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων, τη δυστυχία, την απουσία προοπτικής.
Το χειρότερο από όλα είναι, ότι γι’ αυτό καθιστούν υπεύθυνους τους ίδιους τους ανθρώπους, υιοθετώντας αντιλήψεις του κοινωνικού δαρβινισμού περί ισχυρού και ανίσχυρου, δυνατού που επιβιώνει και αδύναμου που «εξαερώνεται», περί κατάλληλων και ακατάλληλων, περί ελαττωματικών ανθρώπων και ιδεών…
Η ευρωπαϊκή ιστορία μας διδάσκει και η συνείδησή μας δε μας αφήνει αμέτοχους στην προοπτική της φρίκης! Η συνείδησή μας εξεγείρεται, εκφράζεται και είναι κοινωνική! Δεν είναι ατομοκεντρική, γιατί έχουμε βιώσει και γνωρίζουμε, ότι οι κοινωνίες, οι λαοί και οι αξίες, είναι πάνω από τα κέρδη και τις αγορές!
Γιατί έχουμε συνειδητοποιήσει πως φτάσαμε στην Ευρώπη φρούριο, στη φοβική Ευρώπη, στη μισαλλόδοξη Ευρώπη, στην Ευρώπη των τιμωρών και των διαχωρισμών. Γιατί γνωρίζουμε πως φτάσαμε στην Ελλάδα της χρεοκοπίας, της απαξίωσης, της απομόνωσης και της πατριδοκαπηλίας, από αυτούς που σαν γύπες περιμένουν στη γωνία, για να καθυποτάξουν τον ελληνικό λαό στη μιζέρια, στο βωμό της ευημερίας των φίλων τους, μια κάστα λίγων και εκλεκτών, του οικονομικού-πολιτικού και μιντιακού συμπλέγματος, που ζητάει ρεβάνς με κάθε τίμημα!
Μια πατρίδα με τα λαϊκά στρώματα καθημαγμένα, δεν είναι πατρίδα με υπόσταση και φυσικά δεν υπάρχει ούτε ελληνική, ούτε οποιαδήποτε Μακεδονία, ούτε Κρήτη, ούτε Θεσσαλία, ούτε Θράκη, ούτε Πελοπόννησος και Στερεά Ελλάδα, ούτε νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, ούτε Ήπειρος, με την κοινωνική πλειοψηφία στο οικονομικό και πολιτικό περιθώριο, να ζητιανεύει την αξιοπρέπειά της, δίχως δικαιώματα και ανάσες. Αυτή είναι μια άλλη πατρίδα!
Είναι η πατρίδα των εχόντων και κατεχόντων, είναι η πατρίδα των Ελίτ, που δεν έχουν πατρίδα!
Γι’ αυτό:
Τώρα είναι η ώρα της μάχης για την Ελλάδα των πολλών, για την Ευρώπη των λαών!
Στις 26 Μαΐου ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία!
*Ο Φίλιππος Βαμβουκάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
