Το τέταρτο σεμινάριο του κύκλου μαθημάτων με θέμα «Τέχνες και Άνθρωπος» (Επιστημονικός Υπεύθυνος: Διευθυντής Μουσείου Ιατρικής Κρήτης, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Ι. Μουζάς) με ομιλήτρια τη δρ. Βασιλική Καμπουρέλλη, Ε.ΔΙ.Π. Ιατρικής Σχολής (Μουσείο Ιατρικής) και με θέμα “Ενσυναίσθηση και Λογοτεχνία”θα διεξαχθεί την Παρασκευή 10.05.19, στην Αίθουσα Πολυμέσων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (17.00-18.45).
Yπενθυμίζουμε ότι την επόμενη εβδομάδα θα διεξαχθούν 2 σεμινάρια, την Τρίτη 14.05 και την Παρασκευή 17.05.19 με τους ακόλουθους ομιλητές:
Ιωάννης Μουζάς, Καθηγητής Ιατρικής Παν/μίου Κρήτης, «Πώς αλλάζει ο άνθρωπος;», Τρίτη 14.05.19 (Επιμελητήριο Ηρακλείου, Αίθουσα Καρούζου, 17.00-18.45).- Αλέξης Καλοκαιρινός, Καθηγητής Γλωσσολογίας Παν/μίου Κρήτης, «Τι συμβαίνει στην ποίηση;», Παρασκευή 17.05.19 (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Αίθουσα πολυμέσων, 17.00-18.45).
Ακολουθεί περίληψη της ομιλίας του 4ου σεμιναρίου:
Ενσυναίσθηση και λογοτεχνία
Εισαγωγικό κείμενο: αποσπάσματα από την ιστορία «Σκότος επί γης Αιγύπτου» από τη συλλογή διηγημάτων του ιατρού- συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ. Σημειώσεις ενός νεαρού γιατρού και ένα σύντομο απόσπασμα από το αντίστοιχο επεισόδιο της σειράς του BBC Α Young Doctor’s Notebook.
Η ενσυναίσθηση είναι η νοητική ικανότητα με την οποία μπορούμε να καταλαβαίνουμε τις δικές μας νοητικές καταστάσεις και, με βάση αυτές τις εμπειρίες, να αντιλαμβανόμαστε τις προθέσεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις των άλλων. Τα τελευταία χρόνια οι πληροφορίες για την ενσυναίσθηση είναι περισσότερες λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στο χώρο των νευροεπιστημών και της γνωσιακής επιστήμης. Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζεται και η σχέση της ενσυναίσθησης με τη λογοτεχνία και συγκεκριμένα αν αναπτύσσεται αυτή η ικανότητα με την ανάγνωση λογοτεχνικών έργων και πώς συνδέεται η ενσυναίσθηση με την «εμπλοκή» των αναγνωστών στον αφηγηματικό κόσμο του συγγραφέα. Θα σχολιαστεί ειδικότερα η περίπτωση όπου στο λογοτεχνικό έργο θίγεται ένα θέμα πολύ συχνό στην καθημερινή ζωή, αυτό της εξαπάτησης και της επίδρασής της στους χαρακτήρες του έργου αλλά και στην ανταπόκριση των αναγνωστών.
Ειδικότερα όσον αφορά στους ιατρούς αυτή η «αναγνωστική εμπλοκή» μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική: η Αφηγηματική Ιατρική, μία διαθεματική προσέγγιση της Ιατρικής και των Ανθρωπιστικών Σπουδών (Medical Humanities), δίνει έμφαση μεταξύ άλλων στην εξοικείωση των γιατρών με λογοτεχνικά κείμενα, καθώς η καλλιέργεια της ενσυναίσθησής τους οδηγεί στην ουσιαστικότερη επικοινωνία με τους ασθενείς και, επομένως, στη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού και ασθενών με αποτέλεσμα την επιτυχία στην ιατρική πράξη.
