Οι διαδικασίες για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών έχουν μπει στην τελική ευθεία. Πρόκειται για μια ιστορική συμφωνία. Αλλά στην Ιστορία πρέπει να μείνουν επίσης ο πρωτοφανής φαρισαϊσμός, η υποκρισία και ο καιροσκοπισμός που επέδειξε στην υπόθεση αυτή το παλιό πολιτικό σύστημα.
Μιλάμε κατ’ αρχάς για τη Νέα Δημοκρατία. Που, για να καλύψει τις αντιπολιτευτικές της ανάγκες και μόνο, πέταξε στα σκουπίδια την εθνική γραμμή του 2008 που η ίδια είχε διαμορφώσει. Και σύρθηκε στη γραμμή Σαμαρά. Ξέρετε, εκείνου του Σαμαρά που με πρόσχημα εκείνη τη γραμμή είχε ανατρέψει την κυβέρνηση της Ν.Δ. το 1993.
Και που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον είχε καταγγείλει για χρηματισμό. Σύρθηκε ακόμα πιο πέρα η Ν.Δ.: στην αγκαλιά της Ακροδεξιάς, των διαδηλώσεων με τις κρεμάλες, των συνθημάτων “Αλήτες, προδότες, πολιτικοί” και “Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία”.
Ενώ την ίδια στιγμή, η εντεταλμένη Μαρία Σπυράκη προσπαθούσε να παζαρέψει με τον Ζάεφ. Και η Ντόρα Μπακογιάννη, που συνέβαλε στη γραμμή του 2008, σφυρίζει τώρα αδιάφορα. Δεν πειράζει. Τι χρειάζεται η υπευθυνότητα στα εθνικά θέματα όταν σκοπός είναι η επιστροφή στην εξουσία…
Μιλάμε επίσης για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Όπου η Φώφη Γεννηματά ανέτρεψε μια συντριπτική απόφαση υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και εξανάγκασε σε αποχώρηση το Ποτάμι προκειμένου να παραμείνει στην ουρά της Ν.Δ. Και τώρα βάζει και θέμα κομματικής πειθαρχίας. Εδώ σφυρίζουν αδιάφορα ο Κ. Σημίτης και ο Ευ. Βενιζέλος. Διότι γι’ αυτούς σοβαρότερη από ένα εθνικό θέμα είναι η ρεβάνς από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τόσο σοβαροί, τόσο υπεύθυνοι, τόσο αξιοπρεπείς. Και τόσο πολιτικά χρεοκοπημένοι. Καμαρώστε τους!
(Από το σχόλιο της σημερινής “Αυγής”)
