Του Γιάννη Μ. Γαβριλάκη
Απερίφραστη η καταδίκη από κάθε υγιώς σκεπτόμενο πολίτη η βομβιστική επίθεση στο κτίριο του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ, που θα μπορούσε να έχει και ανθρώπινα θύματα. Άγνωστοι μέχρις στιγμής οι λόγοι μιας τέτοιας επίθεσης και οποιαδήποτε επίκληση «αιτιολογίας» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Σε μια Δημοκρατία όπου οι Συνταγματικοί Κανόνες λειτουργούν και οι πολίτες ασκούν τα δικαιώματα τους, με κυρίαρχο το δικαίωμα της εκλογικής διαδικασίας, τέτοιες (βομβιστικές) ενέργειες είναι εγκληματικά πλήγματα στη Δημοκρατία που σκοπό έχουν να αποσταθεροποιούν την λειτουργία του Κράτους.
Ακόμα και το καλύτερα δημοκρατικά δομημένο Κράτος του κόσμου δεν θα μπορούσε να μην έχει τρωτά σημεία στη λειτουργία του τα οποία επιδέχονται διορθώσεις, αλλαγές, τροποποιήσεις νόμων και κανόνων.
Στη δική μας περίπτωση η Ελλάδα έχει (ακόμα) νόμους που είναι ψηφισμένοι και ισχύουν από δεκαετιών πίσω και σαφώς χρήζουν εκσυγχρονισμού και τροποποιήσεων αλλά και άλλοι νόμοι που χρειάζονται τροποποίηση και εναρμόνιση με νομοθετικές Οδηγίες της Ε.Ε. Αυτά σε ότι αφορά τις απαράδεκτες βίαιες σκέψεις και ενέργειες που ακολουθούν οι «ιδεολόγοι» των βομβιστικών επιθέσεων, οποτεδήποτε και οπουδήποτε αναλαμβάνουν να κτυπήσουν το κράτος, τους επιλεγμένους στόχους και τους πολίτες που οι ίδιοι (πολίτες) λειτουργούν, ενίοτε, είτε με λάθη, με σκοπιμότητες ή αστοχίες, κάθε ένας στους τομείς ευθύνης τους!
Παρακολουθώ δηλώσεις πολιτικών, δημοσιογράφων, διανοούμενων κάθε θεωρητικής «απόχρωσης» αλλά και πολιτών που δεν επιθυμούν την βία αλλά το ερώτημα είναι πόσο συμβάλλουμε όλοι για να προστατευόμαστε από την αυτή τη βία. Τα παραδείγματα επίσημης απαξίωσης ορισμένων ΜΜΕ από θεσμικούς φορείς της πολιτείας π.χ. με το παλαιότερο αντισυνταγματικό κλείσιμο (μαύρο στην ΕΡΤ) και την πρόσφατη κήρυξη εμπάργκο από την παρουσία κομματικών στελεχών στις ενημερωτικές εκπομπές του τηλεοπτικού σταθμού της ΕΡΤ, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για την αντικειμενική ενημέρωση του τηλεοπτικού κοινού σε θέματα πολιτικής επικαιρότητας, είναι δείγματα μιας βαθιάς αντιδημοκρατικής λειτουργίας στην οποία πρυτανεύει το κομματικό από το κοινωνικό συμφέρον.
Αυτή η διαρκής στέρηση του δικαιώματος των πολιτών, από την καθημερινή πολυφωνική πληροφόρηση, είναι απόδειξη ότι δεν έχουμε μόνο τις καθαρά βομβιστικές επιθέσεις με τις καταστροφικές συνέπειες και τον δημοσιογραφικό «φόβο» που επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι δράστες αλλά έχουμε και την, ίσως αποτελεσματικότερη, επιβολή του «μαύρου» ή της μακροχρόνιας απαγόρευσης με εμπάργκο! Κατά τα λοιπά ακούω σήμερα ορισμένους, με περίσσια υποκρισία, να επιρρίπτουν ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους! Ως να μην γνωρίζουν ότι «το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο και η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό»!
