Όταν μόλις πριν λίγες ημέρες έχεις θριαμβεύσει (;) στις εκλογές, περιμένουμε τουλάχιστον και μια αξιοπρεπή απεργιακή συγκέντρωση. Αν όμως πάρεις 153 ψήφους αντιπροσώπων για να εκλεγείς και στη συγκέντρωση που καλείς, μόλις μια εβδομάδα μετά τα θριαμβευτικά σου “διαγγέλματα” περί της “αποδοχής” σου από τους εργαζόμενους του Ηρακλείου, συγκεντρώνονται 30, 40, άντε 50 άνθρωποι (μόνο τα μέλη της διοίκησης του ΕΚΗ είναι 19), τότε κάτι δεν πάει καλά…
Η μορφή του ξεπεσμένου συνδικαλισμού στη χώρα, αυτού που σιωπούσε στο μεγάλο φαγοπότι, υπακούοντας τις κομματικές οδηγίες του προέδρου της ΓΣΣΕ και μέλους της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Παναγόπουλου, έχει την έκφρασή του και στο Ηράκλειο. Μακριά και έξω από την κοινωνία των πραγματικών ανθρώπων της εργασίας, μακριά κι έξω από τα αληθινά προβλήματα των εργαζομένων, μακριά και έξω από την ίδια την κοινωνία, ταυτίζεται απόλυτα με τις κομματικές εντάξεις, δεν κατάλαβε τί συνέβη στη χώρα τα τελευταία χρόνια, έμαθε μόνο να κραυγάζει από μικρόφωνα, στημένα στο σκαλοπάτι του ΕΚΗ ή σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Και να κάνεις “επαναστάσεις” που από μακριά μυρίζουν “κομματίλα”…
Αυτός ο ξεπεσμένος συνδικαλισμός, φαινόμενο δεκαετιών στην Ελλάδα όπως και το πολιτικό σύστημα που ξεπούλησε τη χώρα, είναι μακριά από τον αληθινό κόσμο, έστησε μια άλλη δική του πραγματικότητα, που μόνο στόχο έχει την κομματική εξυπηρέτηση και την προσωπική ανέλιξη.
Προφανώς, προφανέστατα, ακόμα κι αν ο προϋπολογισμός του 2019 δεν είναι όπως του 2017 ή του 2018 και, ακόμα πολύ περισσότερο, δεν σχετίζεται με αυτούς του 2010, 2011, 2012, 2013 κλπ, ακόμα κι αν δεν κόπηκαν οι συντάξεις, ακόμα κι αν προβλέπει κοινωνικά μέτρα, ακόμα κι αν είναι φανερή η προσπάθεια αντιστροφής της βάρβαρης πολιτικής, προφανώς, επαναλαμβάνουμε, υπάρχουν λόγοι, χιλιάδες, εκατομμύρια λόγοι, η κοινωνία να είναι κίνημα και το κίνημα να είναι σε μια διαρκή διεκδίκηση. Να απεργεί, να διεκδικεί.
Γιατί λοιπόν στο Ηράκλειο έγινε σήμερα η πιό μικρή στα χρονικά απεργιακή “συγκέντρωση” του ΕΚΗ, τέτοια που θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε μια καφετέρια και να μείνουν τραπεζάκια και για τους περαστικούς; Γιατί είναι ο απεχθής, χρεοκοπημένος, προερχόμενος από άλλες εποχές, αλλά με ίδιες φάτσες, τσαμπουκαλίδικος συνδικαλισμός εκείνων που βγαίνουν να καταγγείλουν έχοντας πρώτα βολεμένη τη δική τους θέση. Είναι ο συνδικαλισμός εκείνων που αφού βολεύτηκαν επαγγελματικά και κοινωνικά, βγαίνουν να κραυγάσουν με κομματικές εντολές εκείνων που χρόνια κατέτρωγαν τον τόπο. Γιατί είναι εκείνος ο αποτυχημένος συνδικαλισμός του εργατοπατερισμού που έχει οπαδούς μόνο στις, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του, “συλλογικές διαδικασίες”, αλλά στην κοινωνία είναι ένα απόλυτο μηδέν.
Γιατί όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές του χθες είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι έχουν στόχευση όχι το κοινωνικό και συλλογικό συμφέρον, αλλά αυτό της προσωπικής επιβίωσης ή, ακόμα παραπάνω να “ανταλλάξουν” την κομματική προσήλωση με κάποια θέση δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλου και στη συνέχεια με κάποια καρέκλα δημάρχου, περιφερειάρχη, βουλευτή ή ακόμα και υπουργού. Ούτως ή άλλως γι αυτό τον συνδικαλισμό του ξεπεσμού, η “κοινωνική διεκδίκηση” είναι ένα εφαλτήριο χωρίς να πάρουν και τη με όλη την πραγματικότητα που περιγράψαμε παραπάνω…
Γι αυτό στο ΕΚΗ των αγωνιστικών παραδόσεων του Θόδωρου Παπάζογλου- Πάγκαλου και του Στρατή Περγαλίδη, εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μια εκφυλιστική πορεία, που σήμερα έχει οδηγήσει σε εκλογές στα καφενεία και απεργιακές συγκεντρώσεις 30 ανθρώπων.
Δείτε: ΕΚΗ: Η συγκρότηση του ΔΣ στον…καφενέ και ο πρόεδρος που έχασε από τον αντιπρόεδρο!
Δεν είναι έξω από αυτόν τον εκφυλισμό το επαίσχυντο γεγονός ότι αυτό το ΕΚΗ με αυτόν τον πρόεδρο πέταξε πρόσφατα- για να το θυμηθούμε αυτό- τα αρχεία των σωματείων στα σκουπίδια… Γιατί δεν… Δεν γνωρίζει, δεν καταλαβαίνει, δεν έχει σχέση…
Δείτε επίσης
Πέταξαν στα σκουπίδια το αρχείο των τελευταίων 50 χρόνων του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου! (φωτο)
Ντροπή!- Ιδού τα ντοκουμέντα 60 χρόνων που πέταξε στα σκουπίδια σαν “άχρηστα” το ΕΚΗ! (φωτο)
Γι αυτό και στη σημερινή “απεργιακή συγκέντρωση” των 30- 40 συνδικαλιστών, ο πρόεδρος κάλεσε σε πορεία μέχρι την Αποκεντρωμένη, αλλά τελικά ο ίδιος και μερικοί άλλοι αντί για πορεία κατέληξαν να πίνουν freddo espresso στην γειτονική καφετέρια, πριν πάνε στις μπυραρίες…
Candiot
