Ένα αεροπορικό ταξίδι στην Αμερική μπορεί να αποδειχθεί… εφιάλτης -ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των εορτών- σε μεγάλο βαθμό λόγω των εξαντλητικών μέτρων ασφαλείας της TSA. Κι ενώ οι περισσότεροι ταξιδιώτες ξέρουν γιατί υποχρεώνονται να βγάλουν τα παπούτσια τους πριν από την επιβίβαση, πολύ λιγότεροι γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο επιτρέπεται να έχουν μαζί τους μπουκαλάκια με υγρό μέχρι 100 ml και μόνο.
Όλα οφείλονται σε μια πολύπλοκη τρομοκρατική αποστολή που είναι γνωστή ως η«διατλαντική υγρή βόμβα του 2006».
Το 2006 λοιπόν δύο ντουζίνες τρομοκράτες σκόπευαν να εισάγουν πλαστικά μπουκάλια γεμάτα με υγρές εκρηκτικές ύλες (κι άλλες συσκευές) σε επτά εμπορικά αεροσκάφη που αναχωρούσαν από το αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου με προορισμό τη Βόρεια Αμερική, με σκοπό να κατασκευάσουν τις βόμβες πάνω στο αεροσκάφος και να τις πυροδοτήσουν πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό.
«Η βρετανική κυψέλη τρομοκρατών σχεδίαζε να εισάγει τις υγρές βόμβες σε επτά αεροσκάφη και να τα ανατινάξει ενώ κατευθύνονταν στη Βόρεια Αμερική, με τουλάχιστον 1.500 άτομα να βρίσκονται πάνω σε αυτά. Αυτό θα σήμαινε τη μεγαλύτερη απώλεια ζωής μετά τους Δίδυμους Πύργους», δήλωσε ο Μαρκ Κέλτον, πρώην επικεφαλής των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων της CIA, στην «Daily Beast». «Κι αν οι βόμβες είχαν πυροδοτηθεί πάνω από μια κατοικημένη περιοχή, τα θύματα θα είχαν αυξηθεί δραματικά».
Ο Κέλτον, βετεράνος της CIA, ήταν μία από τις κεντρικές προσωπικότητες που βοήθησαν στην αποτροπή αυτής της επίθεσης. Πρώην εκτελεστικός διευθυντής της CIA, ο Κέλτον όχι μόνο υπηρέτησε ως επικεφαλής των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων για την υπηρεσία πληροφοριών, αλλά κι ως επικεφαλής της αντικατασκοπείας της CIA. Επιπλέον, διετέλεσε επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA στην Κροατία, την Αυστρία, τη Ρωσία και το Πακιστάν και ως επικεφαλής του σταθμού στο Πακιστάν βοήθησε τον συντονισμό της επιδρομής που σκότωσε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.
«Αυτό που μας οδήγησε στον Μπιν Λάντεν ήταν το έργο εκατοντάδων ανθρώπων πάνω από μια δεκαετία από όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών, συνεργαζόμενοι ως μια ομάδα», είπε ο Κέλτον.
Και στο Πακιστάν ξεκινά η ιστορία του «Transatlantic Liquid Bomb Plot» (σχεδίου Διατλαντικής υγρής βόμβας του 2006).
Το Φεβρουάριο του 2006, η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών υπέκλεψε ένα τηλεφώνημα τζιχαντιστών της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν, του ηγέτη της επιχείρησης Ρασίντ Ραούφ (ενός από τους κύριους αρχιτέκτονες των επιθέσεων της 7/7/2005 στο Λονδίνο), και ενός Βρετανού πολίτη με το όνομα Αμπντούλα Αχμεντ Αλί, ο οποίος διοργάνωσε την εκπαίδευση ορισμένων από τους τρομοκράτες που συμμετείχαν στις 7/7. Το τηλεφώνημα οδήγησε τις βρετανικές αρχές να αποκαλύψουν μια ομάδα τρομοκρατών αποτελούμενη από 18 βομβιστές αυτοκτονίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η «Operation Opent», όπως ονομάστηκε, ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση επιτήρησης του είδους της στο Ηνωμένο Βασίλειο, με περίπου 1.000 αξιωματικούς από διάφορες υπηρεσίες πληροφοριών που επικεντρώθηκαν στο να παρακολουθούν τον Αλί και την ομάδα του οι οποίοι σχεδίαζαν τη θανατηφόρα αποστολή τους. Κατάφεραν να εντοπίσουν τον Ασάντ Σαργουάρ, έναν βομβιστή, ο οποίος αγόρασε μεγάλες ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου και τις μετέφερε σε ένα διαμέρισμα στο Ανατολικό Λονδίνο που ανήκε στον Αλί. Στο εσωτερικό του διαμερίσματος, ανακάλυψαν ένα πραγματικό εργοστάσιο κατασκευής βομβών και εγκατέστησαν κάμερες και συσκευές ακρόασης (κοριούς) στην κατοικία.
Ο Σαργουάρ, ο Αλί και η ομάδα του σχεδίαζαν να χρησιμοποιούν σύριγγες για να τραβήξουν τα υγρά από πλαστικές φιάλες αναψυκτικών και να εισάγουν στη συνέχεια μέσα σε αυτές ένα κοκτέιλ υπεροξειδίου του υδρογόνου αναμεμειγμένο με φρουτοχυμό.
«Η Αλ Κάιντα προσπαθούσε να παράγει εκρηκτικά από υλικό που ήταν άμεσα διαθέσιμο, ώστε να μην έρθουν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις ασφαλείας, εξ ου και η απόλυτη σημασία της ύπαρξης στρατιωτικών δυνάμεων ασφαλείας και διεθνούς συνεργασίας», εξήγησε ο Κέλτον.
Μαζί με τις πλαστικές φιάλες αναψυκτικών που θα ήταν γεμάτες με υπεροξείδιο του υδρογόνου, οι τρομοκράτες θα εισήγαγαν επίσης την εκρηκτική ένωση HMTD μέσα σε παλιές μπαταρίες Toshiba AA και σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν το φλας από μια φωτογραφική μηχανή μίας χρήσης για να ενεργοποιήσουν τη βόμβα. Τα αντικείμενα θα διακινούνταν χωριστά και θα συναρμολογούνταν επί του αεροσκάφους, και ο Αλί σχεδίαζε να μεταφέρει μαζί του τη γυναίκα και τα παιδιά του στην αποστολή αυτοκτονίας.
Ο Αλί και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μια εικονική διαδρομή λίγες εβδομάδες πριν από την αποστολή για να ελέγξουν την ασφάλεια του αεροδρομίου στο Χίθροου και στις 6 Αυγούστου 2006 ο Αλί εμφανίστηκε σε ένα Ίντερνετ καφέ διερευνώντας διατλαντικά σχέδια πτήσεων από το Χίθροου στη Βόρεια Αμερική.
Στη συνέχεια, σημειώθηκε μια σημαντική ανακάλυψη: η CIA ενημερώθηκε από το ISI του Πακιστάν ότι ο Ραούφ θα ταξίδευε κατά μήκος μιας συγκεκριμένης διαδρομής στο Πακιστάν και θα μπορούσαν να τον συλλάβουν.
«Αυτό δείχνει μια από τις αδυναμίες της Αλ Κάιντα», είπε ο Κέλτον. «Προσπαθώντας να συγχρονίσουν μια επίθεση αυτής της κλίμακας από μια τόσο μεγάλη γεωγραφική απόσταση, τους καθιστά επίσης ευάλωτους».
Το πρόβλημα ήταν ότι ο Πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο οποίος συναντιόταν καθημερινά με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για να συζητήσει την Επιχείρηση, είχε ήδη επιτύχει συμφωνία με τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Τόνι Μπλερ να δώσει περισσότερο χρόνο στη χώρα του για να χτίσει μια υπόθεση εναντίον των διωκόμενων τρομοκρατών. Αλλά η CIA δεν ήθελε να διακινδυνεύσει την πιθανότητα να αφήσει τον Ραούφ να απομακρυνθεί και είπε στο ISI να προχωρήσει και να τον συλλάβει.
«Η Αλ Κάιντα ήταν πολύ σίγουρη ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει» δήλωσε σε ένα ντοκιμαντέρ για την επιχείρηση ο Χοσέ Ροντρίγκεζ, τότε επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA. «Για μένα, το πιο επικίνδυνο σημείο, που κατάλαβα ουσιαστικά ότι πρόκειται για επικείμενη επίθεση, ήταν όταν οι ύποπτοι άρχισαν να επιλέγουν πτήσεις … Μερικοί από αυτούς τους τρομοκράτες είχαν ήδη φτιάξει βίντεο αυτοκτονίας».
Προασπίζοντας την απόφασή του να προχωρήσει η σύλληψη του Ραούφ, πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η CIA θα είχε κατηγορηθεί κι εγώ θα ήμουν αυτός που θα έπαιρνε όλο το φταίξιμο».
«Νομίζω ότι ήταν η σωστή κίνηση» είπε και ο Κέλτον. «Πήραν τη σωστή απόφαση με τις πληροφορίες που είχαν τότε».
Μετά τη σύλληψη του Ραούφ, οι βρετανικές αρχές εισέβαλαν στο ισόγειο διαμέρισμα του Αλί στις 9 Αυγούστου 2006 και βρήκαν αρκετό υλικό για να παραχθούν τουλάχιστον 20 βόμβες, καθώς και μια κάρτα μνήμης που συμπεριλάμβανε επτά διατλαντικές πτήσεις στις United Airlines, Air Canada και American Airlines από το Χίθροου προς το Σαν Φρανσίσκο, το Τορόντο, το Μόντρεαλ, το Σικάγο(2 πτήσεις), την Ουάσινγκτον και τη Νέα Υόρκη.
Μετά από την επιδρομή και την επακόλουθη σύλληψη συνολικά 24 υπόπτων, που συνελήφθησαν στο Λονδίνο και γύρω από το Λονδίνο, η TSA θέσπισε απαγόρευση όλων των υγρών στα αεροσκάφη – αυτό τροποποιήθηκε αργότερα σε 100 ml υγρού ανά επιβάτη, σε σφραγισμένη πλαστική σακούλα.
Ενώ ο Κέλτον ισχυρίζεται ότι η επιτυχία της επιχείρησης Overt ήταν μεγάλο πλήγμα για την Αλ Κάιντα, η οποία σταδιακά σταμάτησε να σχεδιάζει χτυπήματα αυτού του μεγέθους, επεσήμανε: «Όταν κάνουμε αυτούς τους περιορισμούς, ο εχθρός δεν σταματά. Προσπαθούν να βρουν άλλους τρόπους. Έτσι δεν υπάρχει τέλεια ασφάλεια».
Παρόλο που συνελήφθη από τις πακιστανικές αρχές, ο Ραούφ δραπέτευσε φεύγοντας από ένα τζαμί, το οποίο κατά την άποψη του Κέλτον «εγείρει μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορεί να συμβεί αυτό» -όπως ο τρόπος με τον οποίο ο Οσάμα Μπιν Λάντεν «μπορούσε να ζει στη πόλη για χρόνια». (Ο Ραούφ σκοτώθηκε από ένα drown στο Πακιστάν δύο χρόνια αργότερα.)
Λόγω της σύλληψης του Ραούφ, οι βρετανικές αρχές δυσκολεύτηκαν να καταδικάσουν τους εννέα άνδρες που τελικά κατηγορήθηκαν για συνωμοσία για να διαπράξουν φόνο. Τα βρετανικά δικαστήρια χρειάστηκαν σχεδόν τέσσερα χρόνια για να καταδικάσουν επτά από τους εννέα άνδρες – συμπεριλαμβανομένων των Αλί και Σαργουάρ.
Σύμφωνα με τον Κέλτον, το συμπέρασμα από την Επιχείρηση Overt είναι ότι οφείλουμε στις υπηρεσίες πληροφοριών «ένα τεράστιο χρέος ευγνωμοσύνης» για την αντιμετώπιση αυτού του συνεχούς ρεύματος τρομοκρατικών απειλών, από την Αλ Κάιντα κι αλλού.
«Είμαστε σε έναν πόλεμο με αυτούς τους ανθρώπους και βρίσκονται σε έναν πόλεμο μαζί μας», είπε. «Έχουμε κάνει μια αρκετά καλή δουλειά από τις 11/9/2001 εναντίον της Αλ Κάιντα. Χρειάστηκε πολύ σκληρή δουλειά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ακόμα μια απειλή-είναι. Πρέπει να είμαστε τέλειοι όλη την ώρα. Εκείνοι θα πρέπει να πετύχουν μόνο μία φορά για να έχουμε μια ακόμη καταστροφική τραγωδία».