Ο Μ.Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, παρευρέθηκε εκ μέρους του ΚΚΕ στην ημερίδα «Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον» που διοργάνωσε το Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου το Σάββατο 24/11, όπου και πραγματοποίησε τον παρακάτω χαιρετισμό:
«Χαιρετίζουμε ως ΚΚΕ αυτή την πολύ σοβαρή ημερίδα, η οποία διενεργείται σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για την πορεία των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων.
Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις» οι όποιες επικοινωνιακές κορόνες για μεταμνημονιακή περίοδο και εισόδου σε της χώρας εποχή κανονικότητας διαψεύδονται και με αποκορύφωμα το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας, «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστηµίου Αθηνών, Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας µε τα ΤΕΙ Θεσσαλίας», το οποίο φέρνει αρνητικά ριζικές αλλαγές στη λειτουργία, τον χαρακτήρα, την εκπαιδευτική αλλά και τη διοικητική λειτουργία των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων.
Επιχειρείται δηλαδή η υποβάθμισή τους, η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις των σχολείων αυτών. Αυτή η πολιτική αποτελεί τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και αποτελεί αιτία πολέμου.
Αντί να λύσουν προβλήματα που υπάρχουν και ταλανίζουν τα Μουσικά Σχολεία, όπως κτιριακά προβλήματα, προβλήματα με τη μεταφορά μαθητών, ελλείψεις σε καθηγητές μουσικών οργάνων ή άλλων ειδικοτήτων, ανυπαρξία δωρεάν βιβλίων για τα ειδικά μαθήματα με τη σίτισή τους που δεν εξασφαλίζεται παντού αντί να έχουν τα παιδιά μας τα πτυχία τους, την πιστοποίησή τους, πάμε ακόμα πιο πίσω και διαλύουν αυτό που οικοδομήθηκε στην Ελλάδα στα 31 χρόνια λειτουργίας τους.
Οι ρυθμίσεις που συμπεριλαμβάνει στο άρθρο 40 του σ/ν, προβλέπει, μεταξύ άλλων :
Μετατροπή της μουσικής εκπαίδευσης σε απλή ενθάρρυνση, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο σε μια νέα αγορά επαγγελματικής μουσικής ειδίκευσης, που θα αναγκάσει τους γονείς να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Στην ουσία αυτές οι αλλαγές, αλλάζουν το σκοπό των σχολείων: Από σχολεία “κατάρτισης” γινόμαστε σχολεία “ενθάρρυνσης”, κλιμακώνοντας την επίθεση σε βάρος τους.
Καταργεί το αναλυτικό πρόγραμμα για τα μαθήματα αισθητικής παιδείας (τα µαθήµατα µουσικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, Ιστορία της τέχνης, Ιστορία της μουσικής, Θεατρολογία, κ.ά.). Τα μαθήματα δηλαδή με τα οποία πρέπει ένα παιδί να έχει ένα θεωρητικό υπόβαθρο για να μπορέσει να καλλιεργήσει, να διαμορφώσει την προσωπικότητά του. Όλα αυτά είναι στη λογική των περικοπών.
Δεν ορίζεται, επίσης, πουθενά ότι τα μουσικά μαθήματα είναι υποχρεωτικά και είναι ενταγμένα στο αναλυτικό πρόγραμμα.
Προβλέπει επίσης το ξήλωμα της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, αναθέτοντας τις μέχρι σήμερα ειδικές αρμοδιότητές της, στο ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), το οποίο δεν διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία για να διαχειριστεί και να αναμορφώσει το πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων αυτών.
Υπάρχουν ασάφειες για τις μετεγγραφές των παιδιών, για τα κριτήρια καθορισμού των τμημάτων, χωρίς καμία κουβέντα για πτυχία και πιστοποιήσεις, ούτε για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Απαλείφεται, επίσης, η οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη ύπαρξης «τεχνικού εξοπλισμού των Μουσικών Σχολείων σε συμβατικά ευρωπαϊκά και ελληνικά παραδοσιακά μουσικά όργανα και τεχνικά μέσα» καθώς και στην υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει αυτόν τον εξοπλισμό.
Ο νόμος που υπήρχε προέβλεπε ότι πρέπει τα σχολεία αυτά να έχουν αίθουσα που να έχει μέσα ηχητικό σύστημα, βίντεο, κονσόλα, για να μπορούν να γίνονται απρόσκοπτα οι συναυλίες τους κ.τ.λ. Τι Μουσικό Σχολείο είσαι χωρίς μουσικά όργανα και ηλεκτρονικά συστήματα; Όταν δεν ορίζει ο νόμος ότι θα έχουν τα απαραίτητα όργανα, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη για το πώς αυτά θα εξασφαλιστούν.
Όλα τα παραπάνω αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο απαλλαγής της πολιτεία από την υποχρέωση να παρέχει ενιαία και ισότιμα όλα τα μέσα για τη στήριξη των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων.
Η εκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής, χαρακτηρίζεται από τη βαθιά υποτίμηση τόσο της αισθητικής αγωγής στο σχολείο, όσο και της καλλιτεχνικής παιδείας. Αντιμετωπίζει τη γνώση, τη τέχνη, την απόκτηση αισθητικής και καλλιτεχνικής αντίληψης των νέων ως κόστος αντί να είναι δημόσια και δωρεάν για όλους τους νέους.
Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές έχουν ζήσει τι σημαίνει ο “εξορθολογισμός” που προβάλλει η κυβέρνηση και στο ζήτημα των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων. Είναι το άλλοθι και ο προπομπός για νέες περικοπές στη λειτουργία των σχολείων.
Οι αγωνίες και οι προβληματισμοί για την κατάσταση και το μέλλον των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, μπορούν να συναντηθούν με την πάλη για την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών στα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία, για να υλοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των γονιών, των εκπαιδευτικών και των μαθητών.
Το μουσικό και καλλιτεχνικό σχολείο Ηρακλείου έχει γράψει ιστορία στους αγώνες για δημόσια και δωρεάν παιδεία και μπορεί και σήμερα να το αποδείξει.
Αυτή την υπόθεση, το ΚΚΕ θα τη στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις.
“Γιατί η τέχνη είναι όπλο του λαού και οι αγώνες είναι η τέχνη του”.»
