Η κυριαρχία που επέδειξε o Λιούις Χάμιλτον σε όλο το δεύτερο μισό της φετινής σεζόν της Fοrmula 1 έκλεισε με τον πιο ταιριαστό τρόπο στο τελευταίο Γκραν Πρι του 2018, στο οποίο ο πρωταθλητής πέτυχε με άνεση την 11η φετινή του νίκη.
Ο Χάμιλτον, που ισοφάρισε το ρεκόρ 11 νικών σε μία σεζόν που κατείχε από το 2014, διάλεξε διαφορετική στρατηγική από τους υπόλοιπους οδηγούς των τριών κορυφαίων ομάδων – αλλά, παρόλα αυτά, προχώρησε σε άλλη μια περίτεχνη διαχείριση της γόμας του για 48 ολόκληρους γύρους.
Ο Σεμπάστιαν Φέτελ και ο Μαξ Φερστάπεν έκλεισαν το βάθρο, χωρίς να γίνουν όμως ποτέ απειλητικοί για τον πρωταθλητή, ενώ ο Ντάνιελ Ρικιάρντο δεν κατάφερε να φτάσει στο βάθρο, παρότι επέλεξε διαφορετική στρατηγική από όλους. Ο Κίμι Ράικονεν, τέλος, εγκατέλειψε αρκετά νωρίς, εξαιτίας προβλήματος στο ηλεκτρικό σύστημα της Ferrari SF71H.
Στην εκκίνηση οι Χάμιλτον και Μπότας κράτησαν με άνεση την πρωτοπορία, αλλά ο Φερστάπεν επέσε στις τελευταίες θέσεις της δεκάδας. Ωστόσο, σύντομα βγήκε στην πίστα το όχημα ασφαλείας για ένα ατύχημα, του Νίκο Χούκελνμπεργκ, που ήταν λιγότερο σοβαρό από ό,τι έδειξε.
Ο Γερμανός είχε επαφή με τη Haas του Ρομέν Γκροζάν, και η Renault του ανετράπη τρεις φορές, χωρίς ιδιαίτερη σφοδρότητα, πριν μείνει ανάποδα στις μπαριέρες. Το αρχικό άγχος από τις φλόγες στο πίσω μέρος της Renault σύντομα έσβησε με την ενεργοποίηση του συστήματος πυρόσβεσης του μονοθεσίου, και λίγο αργότερα ο Χούλκενμπεργκ βγήκε από το κόκπιτ με τις δικές του δυνάμεις.
Όταν ο αγώνας ξεκίνησε εκ νέου δεν άλλαξαν πολλά, και οι Χάμιλτον-Μπότας- Φέτελ έμειναν στην τρεις πρώτες θέσεις, ενώ ο Ρικιάρντο είχε ήδη περάσει τον Ράικονεν, λίγο πριν το ατύχημα του Χούλκενμπεγκ. Ωστόσο, στον έβδομο γύρο ήταν ο ίδιος ο Ράικονεν που θα έφερνε πάλι το όχημα ασφαλείας – αν και στο εικονικό καθεστώς του VSC. Η Ferrari του έχασε όλη την ισχύ της στην έξοδο της τελευταίας στροφής, και έμεινε ακινητοποιημένη στην κεντρική ευθεία.
Ο Χάμιλτον εκμεταλλεύτηκε τον αργό ρυθμό του VSC, αλλά ήταν ο μόνος από τους πρωτοπόρους. Ο Άγγλος έβαλε τα supersoft και είχε μπροστά του 48 γύρους μέχρι τους 55 στον τερματισμό, ενώ οι Μπότας, Φέτελ, Ρικιάρντο έμειναν με τα ultrasoft, με τα οποία εκκίνησαν (καθώς ο Φερστάπεν είχε εκκινήσει με τα hypersoft).
Στον 16ο γύρο ο Φέτελ προσπάθησε να κάνει το undercut στον Μπότας μπαίνοντας πρώτος για αλλαγή ελαστικών, αλλά αυτό έφυγε από το παράθυρο λόγω μιας μικρής καθυστέρησης στην αλλαγή του πίσω δεξιού τροχού. Ο Μπότας μπήκε στον επόμενο γύρο, και σύντομα το ίδιο έκανε και ο Φερστάπεν – αλλά ο Ρικιάρντο έμεινε έξω.
Τίποτα δεν άλλαξε για τους επόμενους 15 γύρους. Τότε, ο Μπότας άρχισε να χάνει πρόσφυση, και να κάνει μπλοκαρίσματα, επιτρέποντας σταδιακά στους Φέτελ και Φερστάπεν να τον περάσουν, ρίχνοντάς τον στην 5η θέση. Ο Φινλανδός, χωρίς να έχει τίποτα να χάσει, έκανε τότε και δεύτερο πιτ-στοπ, αλλά παρά την ανωτερότητα πρόσφυσης των φρέσκων ultra, δεν πλησίασε ποτέ ξανά τις Red Bull.
Παράλληλα, κι ενώ μια παρωδική βροχή (στην Αραβία…) δεν ανησύχησε κανέναν, ο Ρικιάρντο έφτασε μέχρι τον 33ο γύρο για να κάνει το πιτ-στοπ του. Παρότι γύρισε στην πίστα 8” πίσω από τον Φερστάπεν και μείωσε σε τρεις γύρους αυτή τη διαφορά στα 2,5” με την ανωτερότητα πρόσφυσής του, μέχρι την καρό σημαία δεν κατάφερε να απειλήσει τον Ολλανδό.
Την ίδια στιγμή, ο Χάμιλτον έπαιρνε ακριβώς όσα είχαν να δώσουν τα ελαστικά του χωρίς να ρισκάρει την πρόωρη φθορά τους, έτσι ώστε να μην αφήσει τη διαφορά από τον Φέτελ να πέσει ποτέ κάτω από τα 2,5 δευτερόλεπτα. Ο τελευταίος αγώνας του 2018, και ίσως το τελευταίο GP της καριέρας του Φερνάντο Αλόνσο στη F1, έκλεισε με μια μεγαλοπρεπή τριπλή χορογραφία των πρωταθλητών, Χάμιλτον-Φέτελ-Αλόνσο, να κάνουν «ντόνατς» στην κεντρική ευθεία.
Το συγκλονιστικό – Αντίο στον θρύλο Αλόνσο από Χάμιλτον και Φέτελ:
https://youtu.be/AzzQTqrk3-U
