Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com
Η εφημερίδα του Ηρακλείου “Πατρίς”, παρά τον συντηρητισμό που πάντα τη διέκρινε, ήταν ένα μέσο έγκυρο, με σεβασμό στην αλήθεια και στους ανθρώπους. Κάποτε…
Ακόμα και μετά τη σύγκρουση με την ιδιοκτησία της, το 2013, για τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ σε σχέση με τον τότε δήμαρχο Γιάννη Κουράκη, και την αποχώρησή μου, δεν έφυγε από το μυαλό μου ότι- όσο κι αν αδικήθηκα σε εκείνη τη φάση- η εφημερίδα πάντα είχε στοιχεία ποιότητας αλλά και σεβασμού στον αναγνώστη της.
Μέχρι πρόσφατα όλα αυτά. Μέχρι που τη δημοσιογραφική ευθύνη της εφημερίδας είχε ο έμπειρος Γιώργος Λαγουβάρδος, με τον οποίο προφανώς σε μια κοινή πορεία τριών δεκαετιών, είχαμε δημοσιογραφικές συγκρούσεις συχνά (ειδικά στο τέλος) έντονες. Αλλά ήξερε- και το αναγνωρίζω, αν και πολλές φορές διαφώνησα μ’ αυτό- να κρατάει ισορροπίες και το επίπεδο της εφημερίδες μέσα στα όρια του σεβασμού προς την αλήθεια και τον πολίτη- αναγνώστη.
Μετά τη συνταξιοδότησή του αυτά άλλαξαν. Η “Πατρίς”, το πλέον ιστορικό μέσο ενημέρωσης του Ηρακλείου, εντάχτηκε σε ένα κλίμα σκοπιμοτήτων μιας παρέας, μιας ελίτ, που έχει τους δικούς της “εκλεκτούς” και τη δική της “αλήθεια” να επιβάλλει. Και δεν το κάνει μόνο μέσα από την “Π” (από το ηλεκτρονικό αρχείο της οποίας εξαφανίστηκαν πολύτιμες εργασίες για την Ιστορία αλλά και άλλους τομείς, λες και με αυτόν τον τρόπο θα εξαφάνιζαν τη μικρή, έστω, παρουσία, κάποιων “πρώην”) αλλά και από άλλα συνεργαζόμενα μέσα στο διαδίκτυο.
Δικό τους πρόβλημα, θα μου πείτε. Κι ο καθένας πληρώνει τα προβλήματα που προκαλεί.
Δεν είναι όμως πάντα έτσι, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με τον δημόσιο χώρο, με την αλήθεια, με μερικές “σταθερές” που καθορίζουν τα πράγματα.
Θα αρκεστώ μόνο στο σημερινό. Ο αριστερός υποψήφιος που έχει εμφανιστεί επίσημα και ήδη καταθέτει τις προτάσεις αλλά και την απόδειξη της δράσης του, σε μια εξαιρετικά μάλιστα δύσκολη συγκυρία για την αριστερά, αυτή της αποχώρησης στελεχών, είναι ο Ηλίας Λυγερός. Είναι ίσως ο μόνος από όσους εμφανίζονται που είναι δεδομένα υποψήφιος δήμαρχος.
Ρίξτε μια ματιά μόνο στο σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας για να καταλάβετε και να συνειδητοποιήσετε όλα όσα περιέγραψα πριν. Σε λίγο θα τα δείτε όλα αυτά και σε άλλο μέσο, στο διαδίκτυο (εκεί όπου με μεγάλη αλαζονεία η “αναγνωσιμότητα” της σελίδας και τα “περάσματα” στα social media γράφονται με το χέρι – κι όχι με τα στοιχεία εκείνων των ηλεκτρονικών υπηρεσιών που έχουν την αρμοδιότητα- για να κάνουν εντύπωση και να παραπλανούν, όπως και η ειδησεογραφία…)
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και “Πώς εξαφάνισαν τον Λυγερό, τον υποψήφιο της Αριστεράς” ή, ακόμα πιο απλά, “Πώς εξαφανίζεται η πραγματικότητα, μπροστά στα μάτια μας”…
Ακόμα και σε ανθρώπους που ακόμα δεν εκδήλωσαν έστω μια λέξη για πιθανή υποψηφιότητα κάνουν αναφορές, αλλά όχι στον μόνο που έχει ανακοινώσει με κάθε επίσημο και αναμφισβήτητο τρόπο, την υποψηφιότητα δημάρχου. Ακόμα και στην αποχώρηση του πατέρα Σισσαμάκη από την παράταξη Κουράκη κάνουν αναφορά στο κεντρικό θέμα (λες και θα μπορούσε να είναι αλλιώς, εφόσον ο γιος του φιλοδοξεί να είναι υποψήφιος κόντρα στον πρώην δήμαρχο), αλλά όχι στον Λυγερό. Τον ξέχασαν. Και θυμήθηκαν τον Β. Σισσαμάκη, για τον οποίο ξέχασαν να γράψουν όλες τις καταγγελίες και τις δικαστικές προσφυγές για τη θητεία του στην Αλικαρνασσό…
Πώς την κατάντησαν την εφημερίδα και την αλήθεια…
