Επτά εξόριστους και τρεις φυλακισμένους αγωνιστές, είχε εκλέξει η ΕΔΑ στις εκλογές του 1951. Οι επτά εξόριστοι ορκίστηκαν στις 12/11 του ίδου έτους. Στους τρεις φυλακισμένους (Αντώνης Αμπατιέλος, Μανώλης Γλέζος και Μάνθος Τσιμπουκίδης). δεν επετράπη να να ορκιστούν.
Οι επτά εξόριστοι βουλευτές ήταν :
Κώστας Γαβριηλίδης (αρχηγός του Αγροτικού Κόμματος, συνεργαζόμενου με το ΚΚΕ από την εποχή του Μεσοπολέμου),
Στέφανος Σαράφης (στρατηγός, στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ κατά την κατοχή),
Μιχάλης Χατζημιχάλης (στρατηγός, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ), Μανώλης Πρωιμάκης (δικηγόρος, μέλος του Πολιτικού Συνασπισμού του ΕΑΜ μετά την απελευθέρωση)
Ηλίας Ηλιού (δικηγόρος, παλιός ΕΑΜίτης και αργότερα πρόεδρος της ΕΔΑ), Γιάννης Ιμβριώτης (πρώην καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και
Νίκος Τσόχας (συνδικαλιστής Βόλου). Επίσης, εκλέχτηκαν και τρεις φυλακισμένοι: Αντώνης Αμπατιέλος, Μανώλης Γλέζος και Μάνθος Τσιμπουκίδης.
Οι πρώτοι επτά ορκίστηκαν κανονικά ως βουλευτές, κάτι που δεν επετράπη στους άλλους τρεις. Έτσι κι αλλιώς, στις 8 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, το εκλογοδικείο ακύρωσε την εκλογή και των δέκα.
Οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1951 έγιναν στις 9 Σεπτεμβρίου 1951 από την κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου. Ακολουθήθηκε το σύστημα της απλής αναλογικής. Έτσι σε αυτές τις εκλογές μετείχαν 4 συνασπισμοί και 12 μεμονωμένα κόμματα.
Από το εκλογικό σύστημα ευνοούνται οι τρεις πρώτοι συνασπισμοί, που είναι ο Ελληνικός Συναγερμός, η νεοσύστατη τότε ΕΔΑ και τα ΚΦ και ΕΠΕΚ που τηρούν μεταξύ τους υπόσχεση. Αξιοσημείωτο είναι πως το κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου εξαφανίζεται από το κοινοβούλιο, αποσπώντας ποσοστό μόλις 2,10%. Επίσης. το Λαϊκό Κόμμα απέτυχε να μπει στη Βουλή, μιας και γνώρισε συντριπτική ήττα από τον Ελληνικό Συναγερμό. Έκτοτε περιορίζεται σε μικρά ποσοστά, ώστπου διαλύεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Σε αυτές τις εκλογές κατέρχεται για πρώτη φορά υποψήφιος ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος ως επικεφαλής του νεοσύστατου Ελληνικού Συναγερμού και παίρνει τις περισσότερες ψήφους, δεν αποκτά όμως αυτοδυναμία στη Βουλή, παρά την απροκάλυπτη εύνοια του αμερικανικού παράγοντα και ειδικότερα του τότε σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ελληνοαμερικανού Τομ Καραμεσίνη. Και τούτο διότι με την συμφωνημένη συμμαχία του Κόμματος των Φιλελευθέρων και της ΕΠΕΚ του Πλαστήρα σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού εξ αυτών όπου μαζί είχαν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή (131 από 258 έδρες).
Στις 27 Οκτωβρίου 1951, ο Νικόλαος Πλαστήρας ανέλαβε Πρωθυπουργός.
Πηγή: left.gr
