Στο Ηράκλειο βρίσκεται ο ΓΓ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, όπου αύριο θα μιλήσει σε εκδήλωση του ΚΚΕ, στις 2μμ, στο κέντρο «Άνοδος» στο Γάζι.
Στην συνέχεια θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι με τον Ψαραντώνη και το συγκρότημά του και τους Παντελάκη Γιώργο, Μπουρμπουδάκη Γιάννη και Ρήνα Πέτρο (λαϊκό πρόγραμμα).
Ο κ. Κουτσούμπας το μεσημέρι του Σαββάτου εγκαινίασε την έκθεση που οργανώνει το ΚΚΕ στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 24 Νοέμβρη 2018. Οι ώρες λειτουργίας της είναι τις καθημερινές 9:00-14:00 και 17:00-21:00 και το Σάββατο 9:00-14:00.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
«Με μεγάλη μας χαρά σήμερα εγκαινιάζουμε και επισήμως μια έκθεση αφιερωμένη στον έναν αιώνα ζωής και δράσης του ΚΚΕ, εγκαινιάζοντας ταυτόχρονα τον νέο αιώνα αγώνων και δράσης που ξεκινά», τόνισε ανοίγοντας την εκδήλωση η Γιάννα Ποθητού, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της έκθεσης. Σημείωσε πως η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποτελεί ένα έναυσμα για κάλεσμα συμπόρευσης «με τους δημιουργούς που εκτιμούν το ρόλο του ΚΚΕ στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, καθώς και την προσφορά του στην ανάπτυξη των τεχνών και του προοδευτικού καλλιτεχνικού έργου».
Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Ηρακλείου, η Γ. Ποθητού ευχαρίστησε τους δημιουργούς «που αφιέρωσαν σκέψεις, συναίσθημα, ταλέντο και χρόνο για να τιμήσουν την 100χρονη πορεία του Κόμματος», όπως και αυτούς που προσέφεραν στην έκθεση έργα σημαντικών εκλιπόντων εικαστικών.
Τέλος, χαιρέτισε τη θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν στην έκθεση οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, ο λαός του Ηρακλείου, από τις πρώτες μέρες της λειτουργίας της.
Πριν ανεβεί στο βήμα, ο Δ. Κουτσούμπας ξεναγήθηκε στο χώρο και τα εκθέματα από την Οργανωτική Επιτροπή. Στο χώρο της έκθεσης αντάλλαξε χειραψία με το δήμαρχο της πόλης που επισκέφθηκε επίσης την έκθεση.
(η ομιλία του στη συνέχεια)
Οι καλλιτέχνες τα έργα των οποίων εκτίθενται
Μαρία Τερέζα Αεράκη και Πολύδωρος Αεράκης
Μιχάλης Αθανασάκης
Χρήστος Αλατσάκης
Κρυσταλ ένια (Λίνα) Ανδρουλάκ
Στάθης Ανδρουτσάκης
Γιώργος Αργυράκης
Αριστόδημος
Παναγιώτης (Τάκης) Βαρελάς
Αριστείδης Βλάσσης
Ελένη Βογιατζάκη-Χρονάκη
Ουρανία Βολονάκη
Γιώργος Θ. Γεωργιάδης
Έλενα Γκάρστεα
Αικατερίνη Αλεξοπούλου Γούναρη
Βασίλης Γρατσίας
Ελευθέριος Δάφνος
Δημήτρης Δουλουφάκης
Βίκυ Καμένου
Μηνάς Καμπιτάκης
Ilir-Ηλίας Κασάπης
Στέλλα Κουκουλάκη
Δημήτρης Λάμπρου
Χαρά Λάππα
Βασίλης Λιαούρης
Κοσμάς Λιλικάκης
Νεκτάριος Μαρίνος
Κωνσταντίνος Μουδάτσος
Τζένη Μπακαλούμα
Κώστας Παγωμένος
Άννα Παλιεράκη
Ρουσσέτος Παναγιωτάκης
Ασπασία Παπαδοπεράκη
Βασίλης Σολιδάκης
Ιωάννα Σπανάκη
Ελένη Σπαντιδάκη
Γιάννης Δ. Στεφανάκις
Γιώργος Τόλιας
Χρήστος Τσουμπλέκας
Κατερίνα Χατζή
Χαιρετισμός του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών έργων, στο Ηράκλειο
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
σύντροφοι και συντρόφισσες
Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια σας καλωσορίζουμε στην έκθεση εικαστικών έργων, προς τιμή των 100 χρόνων του ΚΚΕ, που εγκαινιάζεται σήμερα εδώ στο Ηράκλειο.
Και είναι ιδιαίτερη η χαρά μας, γιατί μια τέτοια πρωτοβουλία υλοποιείται για πρώτη φορά στο Ηράκλειο και μάλιστα στην καρδιά της πόλης, σε ένα χώρο-μνημείο, που αποτελεί σημείο αναφοράς για τα εικαστικά δρώμενα της πόλης. Με τη συμμετοχή 52 εικαστικών έργων από 40 καλλιτέχνες, που προέρχονται από την Κρήτη και από άλλα μέρη της Ελλάδας.
Στο πλαίσιο του εορτασμού των εκατοστών γενεθλίων του Κόμματος επιδιώκουμε να συναντηθούμε με ανθρώπους, σε όλη τη χώρα, που ενδιαφέρονται όχι μόνο για τη λαμπρή ιστορία του Κόμματός μας, αλλά πολύ περισσότερο για τους αγώνες που δίνουμε.
Και σε αυτή την υπόθεση είναι διαχρονικά ξεχωριστή η συμβολή της Τέχνης και των ανθρώπων της.
Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη έκθεση δίνει το έναυσμα για κάλεσμα συμπόρευσης με τους δημιουργούς που εκτιμούν το ρόλο του ΚΚΕ στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, καθώς και την προσφορά του στην ανάπτυξη των τεχνών και του προοδευτικού καλλιτεχνικού έργου.
Το ΚΚΕ παλεύοντας για τα πιο προωθημένα ιδανικά της ανθρωπότητας, έναν αιώνα τώρα, παραμένει πάντα νέο και ικανό να συγκινήσει τους ανθρώπους της Τέχνης, σε όλες τις στιγμές και με όλες τις μορφές της πάλης, ακόμα και σε φάσεις που τα πράγματα μοιάζουν ακούνητα.
Γιατί ο καλλιτέχνης που εμπνέεται από τον αγώνα του λαού, δημιουργεί για να αλλάξουν όλα.
Δημιουργεί απέναντι στο κυρίαρχο δόγμα της αστικής αισθητικής, ότι η στράτευση είναι καταστροφική για την τέχνη, ειδικά όταν αυτή τολμά να θίξει την ιερότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος, καλώντας στην ανατροπή του.
«Ταπεινό χαρακτηρίζεται ό,τι είναι ωφέλιμο για τους ταπεινωμένους», παρατηρούσε εξαιρετικά εύστοχα ο Μπρεχτ.
Το Κόμμα μας, όπως ξέρετε, από τη γέννησή του είχε σταθερό προσανατολισμό στη μορφωτική, πολιτιστική, αισθητική καλλιέργεια της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων, ακόμη και σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, στις εξορίες και τις φυλακές.
Κι αυτό γιατί η πνευματική καλλιέργεια δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά πολύτιμο και αναντικατάστατο εφόδιο για να ανταποκριθεί και να ηγηθεί η κοινωνική πρωτοπορία στην πάλη με την αστική τάξη, τόσο σήμερα, όσο και αύριο.
Το ΚΚΕ με την υπεροχή των ιδεών του, με την αυταπάρνηση, την αυτοθυσία και την ανιδιοτέλεια των μελών του, κατόρθωνε στην εκατοντάχρονη διαδρομή του να συνεγείρει και να κινητοποιεί τους πιο φωτισμένους, έντιμους και συχνά τους πιο ταλαντούχους εκπροσώπους των γραμμάτων και της τέχνης.
Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του το ΚΚΕ, στο φως της σοσιαλιστικής Οκτωβριανής επανάστασης και παρά τον άγριο διωγμό του, είχε ανεκτίμητη συμβολή στο ριζοσπαστικό μετασχηματισμό της τέχνης, στην εμφάνιση και ανάπτυξη μιας νέας τέχνης, με επίκεντρο τον εργαζόμενο λαό και την αναγκαιότητα μιας νέας κοινωνίας, που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η δικτατορία του Μεταξά, παρά το μένος της ενάντια στο ΚΚΕ, δεν κατάφερε να σταματήσει τη δράση του.
Ακόμη και στα μπουντρούμια της Ακροναυπλίας το εικαστικό έργο έκανε φανερή την παρουσία του, με την εικονογράφηση των βιβλίων που συντάχθηκαν ειδικά για την επιμόρφωση των κομμουνιστών και των άλλων φυλακισμένων αγωνιστών.
Στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης, που οι ανάγκες της λαϊκής πάλης άλλαξαν μαζικά το περιεχόμενο και τον κοινωνικό ρόλο των εικαστικών τεχνών, εμπνεύστηκαν, κινητοποιήθηκαν και δημιούργησαν δεκάδες καλλιτέχνες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες – αυτοδίδακτοι.
Ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες, φωτογράφοι και σκιτσογράφοι αποτύπωσαν ανεξίτηλα στο διάβα του χρόνου τη μεγαλειώδη προσπάθεια του λαού μας απέναντι στη ναζιστική θηριωδία.
Τον Οκτώβρη του 1941 η θρυλική Ηλέκτρα Αποστόλου, υπεύθυνη διαφώτισης της ΚΟΑ, συγκέντρωσε στο ξύλινο καφενεδάκι του Ζαππείου μια μικρή ομάδα χαρακτών, από τα ιδρυτικά κυρίως μέλη του ΕΑΜ Καλλιτεχνών και συγκρότησε ένα καλλιτεχνικό συνεργείο για τις προπαγανδιστικές ανάγκες της ΕΑΜικής Αντίστασης.
Σε αυτό το έργο συντάχθηκαν οι Δημήτρης Γιολδάσης, Γιώργης Δήμου, Χρήστος Δαγκλής, Βάλιας Σεμερτζίδης, Α. Τάσσος, Κώστας Γραμματόπουλος, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Γιώργος Σικελιώτης, Αλέξανδρος Κορογιαννάκης, Λουκία Μαγγιώρου, Βάσω Κατράκη, Κατερίνα Χαριάτη Σισμάνη, Άννα Κινδύνη και άλλοι πολλοί.
Μεγάλη ήταν την ίδια περίοδο και η συνεισφορά του Καλλιτεχνικού Συνεργείου της ΕΠΟΝ όπου συμμετείχαν επίσης πολλοί μετέπειτα καταξιωμένοι εκπρόσωποι της αγωνιστικής τέχνης όπως οι Βασίλης Αρμάος, Γιώργος Βακιρτζής, Γιώργος Βαρλάμος, Γιάννης Στεφανίδης, Μιχάλης Νικολινάκος, Λουίζα Μοντεσάντου και άλλοι.
Τα χρόνια της κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης της χώρας μας και της σκληρής αναμέτρησης του ΔΣΕ με την αστική τάξη της χώρας μας και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ, ορισμένοι από αυτούς τους εικαστικούς, όπως οι Γιώργος Δήμου και Γιώργος Γούλας, πολέμησαν μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ.
Οι περισσότεροι όμως πολέμησαν από το μετερίζι της δημιουργίας τους και από εκείνο των φυλακών και της εξορίας.
Ανάμεσά τους οι Γιώργος Φαρσακίδης, Βασίλης Βλασίδης, Χρήστος Δαγκλής, Βάσω Κατράκη, Σπύρος Κουκουλομάτης, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Δημήτρης Κατσικογιάννης, Θωμάς Μώλος, Ζιζή Μακρή, Βίργω Βασιλείου, Γιάννης Ρίτσος, που ας μην ξεχνάμε πως ήταν και εικαστικός.
Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς εκείνο το συγκλονιστικό χαρακτικό του Φαρσακίδη, του 1950 που πάνω από τον τίτλο «Είμαι καλά» δείχνει έναν καταταλαιπωρημένο, τσακισμένο από τα βασανιστήρια εξόριστο να γράφει πάνω στην πέτρα δίπλα στο συρματόπλεγμα ένα γράμμα στους δικούς του;
Στις συνθήκες της παρανομίας, των έκτακτων στρατοδικείων και των εκτελέσεων που αντιμετώπιζε το Κόμμα τη δεκαετία του ’50, πολλοί συνέχισαν να εκφράζουν στο έργο τους τη φρίκη της προηγούμενης περιόδου, αλλά και της τρέχουσας, ενώ άλλοι με ιδιαίτερη τόλμη και ευαισθησία ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας, καταγγέλλοντας για παράδειγμα τις στερήσεις και το μαρτύριο που ζούσαν οι οικογένειες των εξόριστων και κρατούμενων, με χαρακτηριστική την ξυλογραφία του Κώστα Γραμματόπουλου «Ήρωες».
Έργα που εξυμνούν τον ηρωισμό των μελλοθανάτων ή εκφράζουν το μεγαλείο της ένοπλης πάλης και δικαιώνουν τον αγώνα του ΔΣΕ δημιουργούνται τη δεκαετία του ‘60 από άλλους κομμουνιστές καλλιτέχνες, όπως ο Α. Τάσσος, ο Βάλιας Σεμερτζίδης, ο Δημήτρης Κατσικογιάννης.
Στη διάρκεια της 7χρονης στρατιωτικής δικτατορίας δεν είναι λίγοι εκείνοι, που με το έργο τους πήραν θέση στην αντιδικτατορική πάλη καταγγέλλοντας τη βία των συνταγματαρχών, τους εκτοπισμούς, τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια ή σαρκάζοντας το ύφος και το ήθος των δικτατόρων.
Ταυτόχρονα πολλοί από αυτούς εκδήλωσαν το διεθνιστικό πνεύμα τους καταδικάζοντας τον πόλεμο του Βιετνάμ, τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα και άλλα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η βίαιη καταστολή της δεν μπορούσε στη συνέχεια παρά να αποτελέσει ένα από τα πιο αγαπημένα εικαστικά θέματα, με χαρακτηριστικά εκείνα του Γιώργη Βαρλάμου.
Στα χρόνια που ακολούθησαν τη μεταπολίτευση, εξακολουθούν να δημιουργούνται έργα που εκφράζουν την αλλοτρίωση, τη σύνθλιψη και την ισοπέδωση της ανθρώπινης προσωπικότητας ή ειρωνεύονται το βόλεμα και την ενσωμάτωση, έργα με αντιπολεμικό, αντιϊμπεριαλιστικό χαρακτήρα στο έδαφος μιας πρωτοπόρας δουλειάς του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Μια μερίδα συνειδητών καλλιτεχνών την ίδια περίοδο σήκωσε το μεγάλο βάρος του όγκου της εικαστικής δουλειάς, που απαιτούσε ο πρωτοποριακός θεσμός των Φεστιβάλ της ΚΝΕ-Οδηγητή, όπως ο Δημήτρης Ταλαγάνης, τα οποία σήμερα αποτελούν πραγματικό σημείο αναφοράς σε όλη την Ελλάδα.
Φίλοι και φίλες,
Χρειάζεται πάλη ανατρεπτική, πάλη με στόχο την κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας που θα αφανίσει την πηγή του κακού: Τις εκμεταλλευτικές σχέσεις ιδιοκτησίας και το κέρδος.
Αυτό το δύσκολο έργο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συμμετοχή και της τέχνης.
Μιας τέχνης, όμως, που δεν θα τρέχει πίσω από το κοινό της, αλλά θα το καθοδηγεί.
Χρειάζεται δηλαδή να δυναμώσει το αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο της τέχνης.
Η τέχνη της εποχής μας χρειάζεται να αποκαλύπτει τη σύγχρονη σκλαβιά των ανθρώπων -την καπιταλιστική εκμετάλλευση- και το δρόμο τους προς την ανατροπή του καπιταλισμού.
Να λοιπόν γιατί εγκαινιάζουμε με ιδιαίτερη χαρά την έκθεση της “φιλοκομματικής” εικαστικής τέχνης: Γιατί ανοίγει ένα δρόμο για να περάσει η εικαστική δημιουργία στην αντεπίθεση, να γίνουν το πινέλο, το καλέμι, το κοπίδι και πάλι όπλα θανατηφόρα, ενάντια στη σύγχρονη σκλαβιά.
Τα σπουδαία έργα τέχνης σε όλες τις ιστορικές εποχές κρίνονται από τις κοινωνικά σημαντικές ιδέες που αντιπροσωπεύουν και τον καινούργιο τρόπο που τις εκφράζουν.
Ευχαριστούμε πολύ όλους και όλες όσοι συνέβαλλαν για την πραγματοποίηση της έκθεσης.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η σημερινή δημιουργική προσπάθεια τόσων άξιων εικαστικών, θα συνεχιστεί και θα βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη ανταπόκριση στα μάτια των πολλών, των «από κάτω».
Είναι όλοι αυτοί που τη χρειάζονται και την περιμένουν για να τη συνεχίσουν στη ζωή, να τη μετατρέψουν σε δράση ανατρεπτική.
