Η ιστορία δύο οικογενειών Τούρκων φυγάδων συγκλονίζει! Προσπάθησαν να περάσουν στην Ελλάδα από τον Έβρο, για να γλιτώσουν από το καθεστώς Ερντογάν που τους είχε καταστρέψει τη ζωή και τους απειλούσε με πολύχρονες φυλακίσεις. Γλίτωσαν από το θάνατο ,παρέμειναν τρία μερόνυχτα πάνω σε μια νησίδα του ποταμού κινδυνεύοντας κάθε λεπτό να συλληφθούν από τους Τούρκους. Ένας συμπατριώτης τους Τούρκος ψαράς τους κορόιδεψε, τους πήρε τα τελευταία τους λεφτά λέγοντάς τους πως θα τους περάσει σε ελληνικό έδαφος. Τους εγκατέλειψε σε μία δεύτερη νησίδα. Η σωτηρία ήρθε από Έλληνες στρατιώτες, τους οποίους οι φυγάδες θυμούνται στην αφήγησή τους στο με απέραντη ευγνωμοσύνη.
Η συγκλονιστική ιστορία των δύο οικογενειών από την Τουρκία όπως την περιγράφει το Militaire.gr.
Ο Kürşad Alçı, 41 χρονών καθηγητής μαθηματικών, εγκατέλειψε την Τουρκία μαζί με την 39χρονη γυναίκα του Sabahat καθηγήτρια φυσικής και τις κόρες τους Melahat 9 ετών και Saadet 7. Αιτία ότι είχαν κατηγορηθεί ως “Γκιουλενιτές”. Δεν αρνούνται ότι ήταν υποστηρικτές του κινήματος, αλλά δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Kürşad Alçı φυλακίστηκε, ανακρίθηκε και απειλήθηκε με φυλάκιση 15 ετών! Μέχρι τότε ήταν ήταν ιδιοκτήτης του Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού Κέντρου Doğru Cevap (Right Answer) ,κάτι σαν τα δικά μας φροντιστήρια που προετοιμάζουν τους μαθητές για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, Μετά από την απόπειρα του πραξικοπήματος και τις διώξεις τα έχασε όλα. Αναγκάστηκε να κάνει άλλες δουλειές για να επιβιώσει ο ίδιος και η οικογένειά του. Αυτό όμως που τον φόβιζε περισσότερο απ΄ όλα ήταν η φυλάκιση.
Αν και τα διαβατήριά τους είχαν ακυρωθεί από το καθεστώς, αποφάσισαν με τη γυναίκα του να φύγουν παράνομα από την Τουρκία. Προορισμός η Ελλάδα. Ήρθε σε επαφή με δουλέμπορο και πλήρωσε 10.000 ευρώ.
Το επικίνδυνο ταξίδι ξεκίνησε στις 27 Ιουλίου 2018. Μαζί τους κι ένα ακόμη ζευγάρι φυγάδων. Ο 27χρονος Neriman και η 29χρονη έγκυος σύζυγός του Engin, καθηγητές μαθηματικών που εργάζονταν σε ιδιωτικά σχολεία που συνδέονταν με το κίνημα Gülen.
Ο δουλέμπορος μέσα στη νύχτα προσπάθησε να τους περάσει με βάρκα στο ποτάμι. Η βάρκα αναποδογύρισε. Επικράτησε πανικός. Ο Alçı λέει: “Είμασταν όλοι σοκαρισμένοι, νομίζαμε ότι θα πεθάνουμε”. Κατάφεραν μέσα στο σκοτάδι να ανέβουν σε μία νησίδα που βρισκόταν κοντά. Η κατάσταση ήταν τρομακτική. Βρεγμένοι, μέσα στη νύχτα, προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τα δύο μικρά κορίτσια που έκλαιγαν και ο κίνδυνος να τους ακούσουν οι Τούρκοι ήταν μεγάλος. Τα κινητά τους τηλέφωνα βράχηκαν και δεν μπορούσαν να καλέσουν κανέναν για βοήθεια. Τα τρόφιμα που είχαν ήταν ελάχιστα.
Ο Alçı λέει πως αμέσως του ήρθε στο μυαλό η τραγωδία που είχε γίνει λίγες ημέρες πριν στον Έβρο . Ο δουλέμπορος τους εγκατέλειψε λέγοντας πως πάει να βρει βάρκα. Δεν επέστρεψε ποτέ. Τις επόμενες δυο μέρες έβλεπαν την ελληνική πλευρά και άκουγαν κάποιους, μάλλον στρατιώτες να μιλούν. Ένας Τούρκος ψαράς εμφανίστηκε. Τους ζήτησε 10.000 ευρώ για να τους πάει στο ελληνικό έδαφος. Τα δύο ζευγάρια του έδωσαν τις 5000 ευρώ που τους είχαν απομείνει. Ο Τούρκος τους εξαπάτησε. Τους εγκατέλειψε σε μια άλλη νησίδα κι έφυγε.
Εξαντλημένοι και απογοητευμένοι άρχισαν να φωνάζουν για βοήθεια. Έλληνες στρατιωτικοί εμφανίστηκαν. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία απ΄ αυτούς, περίπου 55 ετών , επικεφαλής τους όπως υπέθεσε ο Alçı του είπε ότι λόγω των προβλημάτων με την Τουρκία, δεν μπορούσαν να βοηθήσουν . Του πρότεινε να ζητήσει βοήθεια από τους Τούρκους . Ο Alçı του έδειξε τις κόρες του και φώναξε: «Πεθαίνουμε. Αυτή η γυναίκα είναι έγκυος πέντε μηνών. Βρισκόμαστε στο Έβρο για τρεις μέρες χωρίς φαγητό ή νερό. ” Ένας στρατιώτης του είπε ότι ήταν επίσης πατέρας, δείχνοντας να καταλαβαίνει τι περνά. “Έφυγαν και επέστρεψεαν,” λέει ο Kürşad Alçı: “Μας έφεραν μερικές φιάλες νερού. Προσπάθησαν επίσης να μας πετάξουν φαγητό, και απογοητεύθηκαν όταν έπεσε στο νερό. Μας υποσχέθηκαν ότι θα έφερναν βοήθεια την επόμενη μέρα”.
Ο Kürşad Alçı λέει πως οι τέσσερις ημέρες των κακουχιών τους έληξαν στις 30 Ιουλίου: “Την τέταρτη ημέρα, τα παιδιά μου πέθαιναν στην αγκαλιά μου και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Η γυναίκα μου δεν είχε κοιμηθεί για τέσσερις ημέρες. Ξεκινήσαμε να φωνάζουμε και πάλι το πρωί. Ήταν γύρω στις 11 το πρωί που οι Έλληνες στρατιώτες επέστρεψαν. Μας έδωσαν φαγητό, κοτόπουλο σε κονσέρβα τονίζοντας ότι δεν ήταν χοιρινό, καθώς γνώριζαν ότι δεν το τρώμε λόγω της θρησκείας μας… Ένας από τους στρατιώτες έδεσε ένα σχοινί σ ένα δέντρο στην ξηρά. Άρχικά οι στρατιώτες ήταν διστακτικοί … Μετά από λίγο, όμως, συνειδητοποιώντας τη σύγχυση των οικογενειών, ένας από τους στρατιώτες διέσχισε το ποτάμι με το σχοινί. Κρατώντας το δεμένο σχοινί οι Τούρκοι φυγάδες πέρασαν σε ελληνικό έδαφος.
Όπως διηγείται ο Kürşad Alçı “όταν πατήσαμε στο ελληνικό έδαφος, ήταν μια στιγμή τεράστιας χαράς, τεράστιας αίσθησης ανακούφισης, εορτασμού και αφιερώματος στον Θεό για την τελική σωτηρία που μας έδωσε”.
Κατόπιν περπάτησαν προς το σημείο ελέγχου των στρατιωτών. Οι Έλληνες στρατιώτες τους καλωσόρισαν τους έδωσαν νερό, τοστ και μερικές σοκολάτες μαζί με μερικά καθαρά ρούχα καθώς είχαν χάσει μερικές από τις τσάντες τους στο ποτάμι. Τους είπαν να μην ανησυχούν. Η Sabahat Alci είπε ότι είδε τον σύζυγό της Kürşad να κλαίει για πρώτη φορά. «Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών κατάλαβα τι σημαίνει απελπισία», προσθέτει και θυμάται ότι φώναζε στα αγγλικά στους Έλληνες στρατιώτες: “Σας ευχαριστούμε”.
Ο Saadet Alçı δήλωσε ότι του άρεσε οι Έλληνες στρατιώτες και θα ήθελε να δείξει εκτίμηση για τη βοήθειά του λέγοντας “Σας ευχαριστώ” στα αγγλικά. Η οικογένεια Alçı είναι τώρα στη Σουηδία. Το δεύτερο ζευγάρι βρίσκεται κι αυτό σε ευρωπαϊκή χώρα.
