Η απόφαση της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, 13-14 Οκτωβρίου 2018.
Το κείμενο της απόφασης:
1. Η κατάσταση σήμερα – το τέλος των μνημονίων
Η 21η Αυγούστου, σε συμβολικό και ουσιαστικό επίπεδο, σήμανε την αφετηρία μιας νέας εποχής για τον κόσμο της εργασίας, την κοινωνία των πολλών, για την ίδια τη χώρα. Η έξοδος από τα μνημόνια και ο μεγαλύτερος βαθμός ελευθερίας, ανεξάρτητα αν παραμένουν οι δυσκολίες, δημιουργούν νέες δυνατότητες για να βγούμε από το φαύλο κύκλο της λιτότητας. Σειρά έχει ένα ολιστικό σχέδιο με τις δικές μας κοινωνικές, περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές προτεραιότητες. Με τα προοδευτικά και ριζοσπαστικά προτάγματα, που απαιτούνται για να επιτευχθεί η αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πολλών, η δίκαιη και με οικολογικό πρόσημο ανάπτυξη, για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, αλλά και της ίδιας της φύσης.
Οι ολοένα και πιο ενθαρρυντικές ενδείξεις για την ενδυνάμωση της οικονομικής δραστηριότητας, η σταδιακή μείωση της ανεργίας και οι ανακοινώσεις από το βήμα της ΔΕΘ, δημιουργούν ένα νέο πλαίσιο δράσης από την πλευρά μας. Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα, το νέο θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας, η επερχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο στους χώρους εργασίας, με ελπιδοφόρα παραδείγματα ριζοσπαστικοποίησης και νέα πεδία διεκδικήσεων για τους εργαζόμενους. Προχωράμε, με παρακαταθήκη τη γνώση και τις εμπειρίες όλης της προηγούμενης περιόδου, τις αδυναμίες μας, αλλά και τις σημαντικές πρωτοβουλίες, που υλοποιήθηκαν στους τομείς της κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, της υγείας και της παιδείας, τα μέτρα για τις θεσμικές προοδευτικές αλλαγές στο ποινικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας, τα μέτρα για τη θεσμική ωρίμανση της Δημόσιας Διοίκησης, της Αυτοδιοίκησης και της Δημοκρατίας. Προχωράμε με τα ζητήματα της διαφθοράς και της διαπλοκής να αποτελούν ένα διαρκές μέτωπο. Με την υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας, με τη συνεχή διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Άλλωστε, το δημόσιο λιντσάρισμα και η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, αναδεικνύει ως επείγουσα ανάγκη, όχι μόνο τη διαλεύκανση της τραγικής αυτής υπόθεσης, αλλά και τη λήψη μέτρων σε όλα τα επίπεδα- ανάμεσα τους ο εκδημοκρατισμός της αστυνομίας-,που θα διαμορφώσουν συνειδήσεις και θα αντιμετωπίσουν φαινόμενα εκφασισμού της κοινωνίας.
Η απαλλαγή από το αυστηρό περιοριστικό πλαίσιο των «δανειστών» και η επιστροφή σε ένα κοινό σύνολο δεσμεύσεων, που αφορούν τις χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια, η άρση της αυστηρής επιτροπείας και η συνακόλουθη επέκταση του χώρου άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής, αποτελούν ιστορικό βήμα. Για πρώτη φορά, έπειτα από οχτώ χρόνια, επήλθε ένας βαθμός ελευθερίας, που πολλαπλασιάζει τις δικές μας επιλογές στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Η Ελλάδα, σε κάθε περίπτωση, διακρίνεται από ένα υψηλό επίπεδο ασφάλειας και σταθερότητας, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις είναι το αντιπαράδειγμα σε έναν κόσμο, που κυριαρχείται από εθνικισμούς και ξενοφοβία. Ο χειρισμός του προσφυγικού στη βάση ενός ισχυρού αξιακού κώδικα, ενάντια στις λογικές για μια περίκλειστη Ευρώπη – φρούριο και η προώθηση της επίλυσης του μακεδονικού μετά από 25 χρόνια εθνικιστικής αντιμετώπισης και αδιέξοδων αναβολών, είναι καίρια σημεία αναφοράς, με βάση το δικό μας αριστερό πρόσημο, για τον θετικό επαναπροσδιορισμό της διεθνούς θέσης της χώρας μας. Η ιστορική μας πρωτοβουλία για τη συμφωνία των Πρεσπών, στο προοδευτικό και πατριωτικό πλαίσιο άσκησης της εξωτερικής μας πολιτικής, συνιστά μια μοναδική και αναντικατάστατη ευκαιρία για τους δύο λαούς και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια.
2. Νέο πεδίο αντιπαράθεσης
Στη μεταμνημονιακή περίοδο διαμορφώνεται ένα νέο πεδίο πολιτικής αναμέτρησης για την δημοκρατική και προοδευτική αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας, για την δίκαιη ανάπτυξη, η οποία θα έχει στον πυρήνα της τον κόσμο της εργασίας και τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η εκπλήρωση αυτών των στόχων θα εξαρτηθεί και από το κατά πόσο αντανακλούν τις επιδιώξεις και τις ανάγκες του λαού, ο οποίος καλείται να πάρει θέση απέναντι στις συνεχείς προσπάθειες υπονόμευσης της κυβερνητικής πολιτικής από το παλιό πολιτικό σύστημα, που διεκδικεί την εξουσία μέσω μιας ολομέτωπης αντιπαράθεσης με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο.
Παρότι τα αντιπολιτευτικά αφηγήματα της Νέας Δημοκρατίας καταρρέουν το ένα μετά το άλλο, με την εμπλοκή της στο μακεδονικό να καταδεικνύει τον πολιτικό καιροσκοπισμό της και τη συμπόρευση με τους πλέον αντιδραστικούς και εθνικιστικούς κύκλους στην ΠΓΔΜ, επιμένει στις ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιλογές της και στην ενίσχυση της ακροδεξιάς οπτικής της. Το ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η συντριβή τη δημόσιας υγείας και παιδείας, η διάλυση της δημόσιας τηλεόρασης και η ασυδοσία του τηλεοπτικού τοπίου, είναι στρατηγικής σημασίας προτάγματα από μέρους της. Από αυτές τις αφετηριακές θέσεις εναντιώνεται σε κάθε μέτρο που κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση, ενώ συμπλέει με διαπλεκόμενα συμφέροντα, τα οποία επενδύουν σε μια μελλοντική προνομιακή επανασύνδεσή τους με το κράτος.
Το ΚΙΝΑΛ, κυρίως η ηγεσία του, συνεχίζει να ελκύεται από την κεντροδεξιά. Παράλληλα, δεν παρακολουθεί τις ενδιαφέρουσες και προοδευτικές διεργασίες που διαμορφώνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο (πχ:Ισπανία, Πορτογαλία, Αγγλία), αδυνατώντας ή μη θέλοντας να αναλύσει σε βάθος τα πολιτικά ζητούμενα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που τελικά το ξεπερνούν.
Εκ των πραγμάτων διαμορφώνεται ένα διπολικό σχήμα αντιπαράθεσης των δύο κύριων προγραμματικών προτάσεων. Ο ένας πόλος, υπό τη Νέα Δημοκρατία, προβάλει εκ νέου ένα άγριο, αγοραίο, με αυταρχικό πρόσωπο νεοφιλελευθερισμό, υιοθετώντας τη λογική των μνημονίων, που αποτελούν το πολιτικό της πρόγραμμα και το οποίο απέρριψε ο ελληνικός λαός το 2015, αναγνωρίζοντας την διαχρονικά επιζήμια επιλογή που συνιστά για τις ανάγκες του. Ο άλλος πόλος, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει την υποστήριξη μιας δίκαιης παραγωγικής και με οικολογικό πρόσημο βιώσιμης ανάπτυξης, με δίκαια κατανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των κοινωνικών στρωμάτων, που έπληξε η οικονομική κρίση. Την προστασία και στήριξη του κόσμου της εργασίας και των δικαιωμάτων του. Τη στήριξη των εργαζόμενων αλλά και των μεσαίων στρωμάτων, που επλήγησαν βάναυσα από τη κρίση. Την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων αγαθών. Την αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου με αειφορική χρήση των φυσικών πόρων. Το δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους και τις παρεπόμενες αλλαγές της Δημόσιας Διοίκησης σε όλα τα επίπεδα. Την εμπέδωση και διεύρυνση των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, τη συνταγματική αναθεώρηση. Την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες. Την ισονομία των πολιτών ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκευτικές πεποιθήσεις, εισόδημα, φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό. Τη συνέχιση της χάραξης μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής γεγονός που ανέδειξε την Ελλάδα σε παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Την προώθηση των Ελληνικών απαιτήσεων προς την Γερμανία για το κατοχικό δάνειο και τις οφειλόμενες αποζημιώσεις.
Πρόκειται για τη σύγκρουση δυο ανταγωνιστικών πολιτικών σχεδίων και προταγμάτων το αποτέλεσμα της οποίας θα καθορίσει τη στρατηγική κατεύθυνση της χώρας και τη ζωή των πολιτών της για τα επόμενα χρόνια. Η προγραμματική αυτή αντιπαράθεση θα εκφραστεί, κατ’ αναλογία και υπό προϋποθέσεις, στις εκλογές στους δήμους και στις περιφέρειες και στις ευρωεκλογές, μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως στις βουλευτικές εκλογές.
3. Οι εκλογικές αναμετρήσεις
Α. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές
Η αυτοδιοίκηση αποτελεί προνομιακό πεδίο για την οικοδόμηση κοινωνικών και προοδευτικών συμμαχιών. Οι εκλογικές αναμετρήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο του ερχόμενου Μαΐου θα διεξαχθούν με Απλή Αναλογική. Αυτή η εμβληματική δημοκρατική τομή δημιουργεί τις προϋποθέσεις ουσιαστικής αλλαγής και αποτύπωσης της κοινωνικής απαίτησης για ενίσχυση της τοπικής δημοκρατίας, της συμμετοχής των πολιτών, της αλληλεγγύης και της ανάπτυξης.
Στην Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ(19-5-2018) αναλύεται διεξοδικά η στρατηγική του κόμματος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, για την εδραίωση της ενισχυμένης παρουσίας του στην Αυτοδιοίκηση, με νικηφόρα σχήματα τα οποία θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο σε κάθε περιοχή και θα προκύψουν μέσα από τις ευρύτερες αριστερές και προοδευτικές συνεργασίες με προγραμματικό πλαίσιο γύρω από τους παρακάτω άξονες όπως καθορίστηκαν στη ΚΕ του Μαΐου 2018:
• Την ευρύτερη δυνατή συμφωνία για το ρόλο της Αυτοδιοίκησης στο πολιτικό–διοικητικό σύστημα της χώρας, σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται για τους ΟΤΑ, με την ενίσχυση της δημοκρατίας και με τη συμμετοχή των πολιτών.
• Ένα συνεκτικό αναπτυξιακό σχέδιο βασισμένο στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών (όπως αυτές αποτυπώθηκαν και μέσα από τα περιφερειακά συνέδρια), με σεβασμό στο περιβάλλον και βελτίωση της πρόσβασης των πολιτών σε υψηλής ποιότητας δημόσια αγαθά.
• Τη συγκρότηση μετώπου απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό, την ακροδεξιά, το φασισμό, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και την ομοφοβία. Συνεχής και συνεπής υπεράσπιση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
• Την εφαρμογή κοινωνικής και πολιτιστικής – πολιτισμικής πολιτικής (υγεία, παιδεία, αλληλεγγύη), με την ενίσχυση δημοτικών και κοινωνικών υπηρεσιών με σταθερές και πλήρους απασχόλησης θέσεις εργασίας (8500 προσλήψεις στις ανταποδοτικές υπηρεσίες).
• Την προώθηση της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας ως εναλλακτικού οικονομικού παραδείγματος, που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη πολιτικών απασχόλησης, ενισχύοντας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο την κοινωνία των πολιτών και το κοινωνικό της κεφάλαιο.
• Τη θεσμοθέτηση της τακτικής λογοδοσίας.
• Τη χρηστή και διαφανή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, με την αξιοποίηση και διάχυση νέων τεχνολογιών για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών.
Η διεύρυνση των συνεργασιών δεν είναι μόνο μια κατεύθυνση η οποία προκύπτει ως ανάγκη από την ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών του 2014. Το ίδιο το εκλογικό σύστημα, με τη μεγάλη τομή της Απλής Αναλογικής δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τις συγκεκριμένες προγραμματικές και προοδευτικές συγκλίσεις. Ταυτόχρονα, στη βάση των προγραμματικών δεσμεύσεων, μπορεί να αξιολογηθεί και η συνεργασία και το αποτέλεσμά της.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να γίνουν σεβαστά. Ωστόσο, η έννοια της ικανής διαχείρισης δεν μπορεί να περιοριστεί σε τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά. Εξίσου σημαντικές είναι οι συμπτώσεις για τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης, τις σχέσεις της με το κεντρικό κράτος, τη συμμετοχή των πολιτών, τον ρόλο της στη νέα φάση ανάπτυξης και στην αλλαγή παραγωγικού/οικολογικού μοντέλου ανατρέποντας τα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα του παρελθόντος αλλά και την στάση απέναντι στα ιδιωτικά συμφέροντα που, συνθλίβοντας ανθρώπινες ανάγκες και φύση, διεκδικούν να μετατρέψουν αυτοδιοικητικές υπηρεσίες σε προσοδοφόρες δραστηριότητες προς όφελός τους.
Ο χρόνος μέχρι τον Μάιο δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Η επιλογή σχημάτων και προσώπων θα πρέπει να γίνει εντός του Οκτωβρίου.
Β. Οι ευρωεκλογές
Οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι από τις πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών σε μια Ευρώπη υπό αναμόρφωση, η οποία αδυνατεί να στηρίξει, αλλά και να εκφράσει, εκατομμύρια πολίτες της, ενώ η ακροδεξιά διευρύνει με δυναμικό τρόπο το ακροατήριο της.
Ερχόμαστε αντιμέτωποι με θεμελιώδη ζητήματα. Μετά τις κρίσεις που αντιμετώπισε η Ευρώπη, για ορισμένους φαντάζει ως ορθή και αποτελεσματική επιλογή η ανόρθωση τειχών φόβου και μίσους ενάντια σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, η διατήρηση των αρνητικών στερεότυπων μεταξύ Βορρά και Νότου, η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και των οικονομικών ανισορροπιών μεταξύ των πολιτών της Ευρώπης. Και τελικά, ο περιορισμός δικαιωμάτων και ελευθεριών, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης προστασίας από όσα συμβαίνουν στον Κόσμο. Η Ευρώπη – «φρούριο» δεν μπορεί να είναι επιλογή και σίγουρα δεν είναι λύση. Δεν μπορεί να ανακόψει τον διευρυνόμενο ρατσισμό στην Ευρώπη, αντιθέτως τον εκκολάπτει. Δεν απαντά στον εκφασισμό τμημάτων της ευρωπαϊκής κοινωνίας, τον ευνοεί.
Η ελληνική εμπειρία ανέδειξε τα σοβαρά ζητήματα για την θεσμική συγκρότηση της ΕΕ, το δημοκρατικό έλλειμμα στην πολιτική της λειτουργία, τον συστημικό καθαγιασμό της τεχνοκρατικής διαχείρισης υπό την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού καθώς και τον ανοικτό κίνδυνο της ακροδεξιάς και του φασισμού. O ΣΥΡΙΖΑ κινείται ήδη προς την κατεύθυνση διαμόρφωσης προοδευτικών, ριζοσπαστικών, κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα αμφισβητούν το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, σύμφωνα και με την απόφαση της ΚΕ του περασμένου Μαΐου και τοποθετήθηκε ανάλογα στις πρόσφατες εργασίες του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στις Βρυξέλλες.
Ο ριζοσπαστικός μετασχηματισμός της ΕΕ και της Ευρωζώνης, σε συνδυασμό με την ήττα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και του ακροδεξιού λαϊκισμού που απειλούν την Ευρώπη, συνιστούν την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αναβάπτιση της ευρωπαϊκής ιδέας και την ενίσχυση της ενότητας και της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών.
Υπό αυτό το πρίσμα εργαζόμαστε για τη συγκρότηση ενός μεγάλου προοδευτικού μετώπου στην Ευρώπη, που θα αμφισβητήσει την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και θα σταματήσει την ανάδυση του τέρατος του νέου φασισμού. Σε αυτή τη μάχη όλες οι προοδευτικές, αριστερές, οικολογικές, σοσιαλιστικές, δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς και αυτές που γεννήθηκαν μέσα στα μεγάλα κοινωνικά κινήματα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, τη συνάντηση της Μασσαλίας και αυτή του Μπιλμπάο που θα γίνει στις 9-11Νοεμβρίου, έχουν χρέος να βρεθούν από την ίδια πλευρά της ιστορίας, για συλλογικές προοδευτικές λύσεις που θα σέβονται την εθνική και λαϊκή κυριαρχία του καθενός ξεχωριστά. Για εργασιακά δικαιώματα. Για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Για μια Ευρώπη εμπροσθοφυλακή ουσιαστικών αλλαγών στην παγκόσμια παραγωγική και καταναλωτική σφαίρα, στην κατεύθυνση της μείωσης των ανισοτήτων ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο. Για μια Ευρώπη αλληλέγγυα με τους πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα πολέμων και γεωπολιτικών συγκρούσεων και συμφερόντων. Για μια Δημοκρατική Ευρώπη της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Αλληλεγγύης.
Ο στόχος αυτός επιβάλλει τη διερεύνηση νέων σχέσεων όλων των δυνάμεων της Αριστεράς με δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας, που απεγκλωβίζονται από τη συμπόρευση με δεξιές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, οι οποίες θα οικοδομηθούν στο έδαφος των κοινών επιδιώξεων και στη σύμπτωση θέσεων για τους κινδύνους που απειλούν τους λαούς της ΕΕ.
Τα ζητήματα των ευρωεκλογών θα αποτελέσουν το αντικείμενο ειδικής συνεδρίασης της ΚΕ του κόμματος .
Γ. Οι εθνικές εκλογές
Οι βουλευτικές εκλογές και το αποτέλεσμα τους θα κρίνουν ευθέως και καθοριστικά τη πορεία της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας. Από τη φύση της, η προγραμματική αντιπαράθεση αφορά ένα πολλαπλάσιο πεδίο αντιθέσεων και επιλογών, σε αυτές τις εκλογές θα αναμετρηθούν οι αξίες δυο κόσμων, οι αξίες και τα πολιτικά προτάγματα της αριστεράς με αυτά της συντήρησης και του αυταρχισμού. Σε αυτή τη μεγάλη μάχη , όπως και στις δυο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις , καταλυτικός θα είναι ο ρόλος του κόμματος μας.
4. Ο ρόλος του κόμματος στη νέα περίοδο – άξονες δράσης
Η μεταμνημονιακή περίοδος με τα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά της και τα μέτωπα που αναφέρθηκαν, επιφορτίζει το κόμμα με σημαντικές ευθύνες. Είναι η ώρα για την οργανωτική ανασύνταξή του, αλλά και για την προγραμματική του ανανέωση, με τη φιλοδοξία να συνεχίσει να εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτών, διατηρώντας την οραματική του οπτική για το μέλλον της χώρας. Είναι, όμως και η κρίσιμη στιγμή της συγκρότησης του μετώπου που θα συμπεριλάβει και εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που αναζητούν ιδεολογική και πολιτική εκπροσώπηση, για την αμφισβήτηση του κυρίαρχου νεοφιλελεύθερου μοντέλου.
Αυτή η ουσιαστική και γόνιμη διαδικασία, θα γίνει αναγκαστικά σε συνθήκες μάχης. Οι προτάσεις για τη νέα φάση, οι σκέψεις για την μέχρι τώρα πορεία, η αποτίμηση των σχέσεων Κόμματος / Κυβέρνησης / Κοινωνίας την προηγούμενη περίοδο, έχουν ήδη ενταχθεί σε μια οργανωμένη διαδικασία διαλόγου. Πρόκειται για μια διαδικασία που αφορά όλο το κόμμα, αλλά και όλο τον κόσμο της Αριστεράς, μέσα από μια εξωστρεφή προσέγγιση αυτής της δύσκολης περιόδου η οποία, ωστόσο, έχει να επιδείξει απτά, μετρήσιμα αποτελέσματα προς όφελος των αδύναμων κοινωνικών ομάδων και του κόσμου της εργασίας.
Στο πλαίσιο της προγραμματικής ανανέωσης οφείλουμε, επίσης, να διακρίνουμε το βάθος και τη συνοχή του κομματικού προγράμματος, που αφορά το σύνολο της κοινωνικής μας παρέμβασης, από το ειδικό πλαίσιο των κυβερνητικών ορίων. Ο σαφής, διακριτός ρόλος κόμματος και κυβέρνησης είναι παράγοντας ισορροπίας στην καθημερινή άσκηση πολιτικής. Παράλληλα, η κοινωνική γείωση του κόμματος, εκτός από δομικό στοιχείο της δράσης του και συστατικό παραγωγής πολιτικής, είναι παράγοντας ενίσχυσης της επαφής της κυβέρνησης με την κοινωνική πραγματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό οι δυνάμεις μας στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αναβαθμιστούν και να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπογραφή συλλογικών συμβάσεων παντού και το χτύπημα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της αδήλωτης εργασίας. Στόχος μας είναι η συγκρότηση του προοδευτικού αντινεοφιλελεύθερου πόλου στους χώρους δουλειάς και τα συνδικάτα, ιδίως ενόψει των επερχόμενων εκλογικών συνεδρίων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Η εκλογή της νέας Πολιτικής Γραμματείας αποτελεί από μόνη της στοιχείο της αντιστοίχισης του ρόλου και της δράσης του κόμματος με τη νέα αυτή περίοδο.
Το νέο όργανο αναλαμβάνει την ευθύνη:
– να αναπτυχθούν οι οργανώσεις μελών, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία, με κριτήριο την κοινωνική χρησιμότητα και στόχο τη μαζικοποίηση των οργανώσεων
– να συμβάλει το σύνολο του κόμματος στο εγχείρημα της προγραμματικής ανανέωσης
– να δρομολογηθεί η διαμόρφωση του νέου πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος
– να προετοιμάσει οργανωτικά το κόμμα για τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, με αρχή τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, επιδιώκοντας εντός του Οκτωβρίου να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες επιλογής σχημάτων και προσώπων που θα υποστηριχθούν
– να αξιολογήσει, προωθήσει και ολοκληρώσει εγκαίρως τις διεργασίες διαμόρφωσης των συμμαχιών του κόμματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ιδίως ενόψει των ευρωεκλογών
– να θέσει το πλαίσιο συζήτησης και να διαμορφώσει όρους συμμαχίας με πολιτικές δυνάμεις, συλλογικότητες, φορείς και πολίτες που έχουν κοινές ανησυχίες ως προς τις βασικές πολιτικές επιλογές που πρέπει να επικρατήσουν στη νέα περίοδο
– να προωθήσει τη διεξαγωγή ανοιχτών συζητήσεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τη συμφωνία των Πρεσπών και τη συνολική εξωτερική μας πολιτική
– να συζητηθούν στο κόμμα οι προτάσεις μας για τη συνταγματική αναθεώρηση
– Να προωθηθούν δράσεις γύρω από τα ζητήματα του πολιτισμού σε σύνδεση με τον αγώνα κατά του φασισμού.
– να επιταχύνει την υλοποίηση της παλαιότερης απόφασης της ΚΠΕ για τη λειτουργική ενοποίηση των ΜΜΕ στα οποία έχει την ιδιοκτησία.
left.gr
