Ενώπιον της τακτικής Ανακρίτριας Ρόδου, θα απολογηθεί την προσεχή Δευτέρα, μια 80χρονη σήμερα, ημεδαπή, διωκόμενη για αποπλάνηση παιδιού, που δεν έχει συμπληρώσει τα 12 έτη κατ’ εξακολούθηση.
Πρόκειται, όπως έγραψε η «δημοκρατική», για μια εξαιρετικά περίεργη υπόθεση, που απασχολεί την δικαιοσύνη από τον Γενάρη του 2012 και μάλιστα είχε τεθεί στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η 80χρονη έχει κληθεί να αντικρούσει τα όσα της αποδίδονται σε καταθέσεις αλλά και να σχολιάσει δύο πραγματογνωμοσύνες, που έχουν διενεργηθεί από παιδοψυχολόγο και παιδοψυχίατρο στο ανήλικο παιδί για πράξεις που καταγγέλθηκε ότι έλαβαν χώρα προ 6ετίας.
Τον Ιανουάριο του 2012 συγκεκριμένα, η μητέρα του τρεισήμισι ετών τότε, αγοριού, κατήγγειλε ότι το παιδί της είχε αποπλανηθεί από άγνωστο πρόσωπο.
Είχε ισχυριστεί συγκεκριμένα ότι το παιδί τής είχε εκμυστηρευθεί ότι κάποια είχε ασελγήσει σε βάρος του και το είχε υποχρεώσει σε ασελγείς πράξεις.
Η έρευνα είχε τεθεί στο αρχείο μετά την διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης αφού ελήφθησαν καταθέσεις και υποβλήθηκε το παιδί σε ιατροδικαστική έκθεση, που δεν επιβεβαίωσε τα καταγγελλόμενα.
Φέρεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες, να είχε προκύψει μάλιστα ότι η μητέρα του παιδιού αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και στην πορεία της προκαταρκτικής είχε ζητήσει να μην συνεχιστεί η έρευνα.
Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, σε κανένα στάδιο της έρευνας, που είχε διενεργηθεί, δεν είχαν εκφρασθεί υποψίες εις βάρος συγκεκριμένου προσώπου, παρότι είχε γίνει αναφορά στην γιαγιά, ενώ διέψευσε το ενδεχόμενο να έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση το παιδί του και ο πατέρας του.
Κι ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, η μητέρα, έξι έτη μετά, φέρεται να συγκεκριμενοποίησε τις αόριστες αρχικές καταγγελίες της, στο πρόσωπο της πεθεράς της, αναφερόμενη πιο συγκεκριμένα σε άλλα περιστατικά κακοποίησής του, που υποστηρίζει ότι της είχε περιγράψει.
Το ίδιο το παιδί, δε, φέρεται να έχει “ενοχοποιήσει” τη γιαγιά του εξεταζόμενο αρμοδίως κι από τους δικαστικούς πραγματογνώμονες.
Οι πραγματογνώμονες, ωστόσο, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, δεν καταλήγουν σε σαφές συμπέρασμα περί κακοποίησής του ή μη.
Ενδεικτικό της “σύγχυσης” που φέρεται να υφίσταται για την τέλεση ή μη των καταγγελλόμενων αδικημάτων, είναι το ό,τι ένας εκ των δύο πραγματογνωμόνων φέρεται να πιθανολογεί με την ίδια βαρύτητα, ότι είτε υπήρξε σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού είτε τα όσα ανέφερε είναι κατόπιν υποβολής του από τρίτο.
