Σε αναβολή για ακόμα μια φορά οδηγήθηκε η δίκη των χρυσαυγιτών οι οποίοι κατηγορούνται για την εισβολή και τις βιαιοπραγίες που ακολούθησαν σε βάρος μεταναστών μικροπωλητών, τον Σεπτέμβρη του 2012 σε πανηγύρι στη Ραφήνα.
Το Δικαστήριο, Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας, ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης για τις 13 Δεκεμβρίου 2018 προκειμένου να αναζητηθούν και να κλητευθούν δύο μετανάστες-θύματα της οργής των χρυσαυγιτών καθώς και ένας αυτόπτης μάρτυρας.
Κατηγορούμενοι για τα… ανδραγαθήματα που φέρεται να διαπράχθηκαν και αφορούν σε αντιποίηση αρχής από κοινού, απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας και εκτέλεση βιαιοπραγιών στα πλαίσια διατάραξης κοινής ειρήνης είναι οι Γ. Γερμενής και Παν. Ηλιόπουλος. Το δικαστήριο έκανε δεκτή ένσταση της υπεράσπισης για τον τρίτο κατηγορούμενο Παρ. Φωκιανό, κηρύσσοντας απαράδεκτη την ποινική δίωξη για τις δύο τελευταίες πράξεις που αρχικά του αποδόθηκαν, λόγω εκκρεμοδικίας.
Η Αστυνομία δεν είδε… δεν ήξερε
Την εύλογη ειρωνεία του προέδρου της έδρας όμως προκάλεσε και δικαιολογημένα, ο μάρτυρας αστυνομικός που εξετάστηκε από το δικαστήριο πριν τελικά η υπόθεση οδηγηθεί σε νέα αναβολή.
Καταθέτοντας ο αστυνομικός που όπως είπε ήταν σε υπηρεσία μαζί με έναν συνάδελφο του όταν εισέβαλε στη λαϊκή το τάγμα των χρυσαυγιτών, υποστήριξε ότι… δεν κατάλαβε τι έγινε ενώ δικαιολογήθηκε για την μη παρέμβαση τους λέγοντας ότι “εμείς ήμαστε εκεί για άλλη δουλειά”…
Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος που ακολουθεί :
Μάρτυρας: Ήμουν ένστολος, σε υπηρεσία μαζί με συνάδελφο μου. Είδαμε πενήντα άτομα και μας ρώτησαν αν έχουν άδεια οι μικροπωλητές. Εγώ δεν ήξερα κανέναν τους, μόνο τους Ηλιόπουλο και Γερμενή. Και ξαφνικά είδαμε έναν πάγκο που αναποδογύρισε… δεν καταλάβαμε τι έγινε.
Πρόεδρος: Ως δια μαγείας;
Μάρτυρας: Δεν ξέρω πως έγινε, έτσι ξαφνικά…
Πρόεδρος: Η δουλειά σας είναι να ξέρετε. Τι συνέβη;
Μάρτυρας: Δεν καταλάβαμε… Εμείς ήμασταν εκεί για άλλο πράγμα.
Πρόεδρος: Δηλαδή αν γίνεται κάτι στα πλαίσια του αυτοφώρου μπροστά στα μάτια σας, δεν κάνετε κάτι γιατί έχετε άλλη δουλειά;
Μάρτυρας: Δεν μπορούσαμε. Ήταν μακριά και ήμασταν μόνο δύο άτομα. Ότι έγινε, έγινε ξαφνικά. Είδαμε τους πάγκους αναποδογυρισμένους, δεν καταλάβαμε…
Πρόεδρος: Δεν υπήρξαν φωνές και οχλαγωγία;
Μάρτυρας: Πώς! Είχε κόσμο, χαμός γινόταν. Κοιτάξαμε και εμείς και τα είδαμε όλα ανάποδα.
Υπεράσπιση: Είδατε να γίνεται κάποια παράνομη πράξη;
Πρόεδρος: Δεν είδε κύριε συνήγορε. Εδώ λέει ότι έγινε ως δια μαγείας…
