Του Απόστολου Λουλουδάκη“Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια θα είναι ο γάμος Νεοφιλελευθερισμού με Ακροδεξιά και η ποιο ριζοσπαστική πρόταση την επόμενη δεκαετία θα είναι η αποκατάσταση των δικαιωμάτων της αστικής δημοκρατίας”.
Είναι ένα απόσπασμα από ένα άρθρο που δημοσίευσε πρόσφατα ο Σάββας Ρομπόλης καί αναφέρεται σε εκτιμήσεις που έχουν διατυπωθεί από την επιστημονική κοινότητα σύγχρονων κοινωνιολόγων και φιλοσόφων .
Η μεγάλη πρόκληση για τον προοδευτικό κόσμο θα είναι η υπεράσπιση των πολιτικών και κοινωνικων δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν στις αστικές δημοκρατίες .
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν μπορεί να εδραιώσει την κυριαρχία του στο αστικοδημοκρατικό περιβάλλον όπως αυτο που εγκαθιδρύθηκε και λειτούργησε μεταπολεμικά στην Ευρώπη .Αυτο σημαίνει ότι δεν είναι συμβατή με την Δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες ,η ιστορική επέλαση της ιδεοληπτικής ηγεμονίας του Νεοφιλελευθερισμού. Η Ακροδεξιά θα αποτελέσει τον στρατηγικό του σύμμαχο και τον εκτελεστικό βραχίονα του εκφυλισμού και της μετάλλαξης της αστικής δημοκρατίας .
Η ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ στον προοδευτικό χώρο στην Ελλάδα θα παραμείνει κυρίαρχη όσο οι παραδοσιακές συνιστωσες της κεντροαριστεράς και της κομμουνιστικής αριστεράς δεν κατανοούν τις ραγδαίες εξελίξεις που συντελούνται στον χώρο της οικονομίας και την διαδικασία της παγκόσμιας συσωρευσης του κεφαλαίου .Ο ΣΥΡΙΖΑ στις σημερινές συνθήκες αποτελεί τον μοναδικό αξιόπιστο φορέα που μπορεί να συσπειρώσει ένα ευρύτερο μετωπο για την υπεράσπιση και την διεύρυνση του αστικοδημοκρατικου κοινοβουλευτισμού και των κοινωνικων κατακτήσεων της μεταπολίτευσης .
Όσον αφορά το πολιτικό μόρφωμα του ΚΙΝΑΛ δεν θα υπάρχουν σύντομα σοβαροί άνθρωποι που να μην κατανοούν ότι στις σημερινές συνθήκες αποτελεί την εμπροσθοφυλακή και τον στρατηγικό σύμμαχο του νεομητσοτακικού νεοφιλελευθερισμού στην Ελληνική πραγματικότητα. Πρόκειται για μια ομάδα διαχειριστών πρόθυμης να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον βίαιο νεοσυντηρητικό κοινωνικό μετασχηματισμό .
Το χασμα ανάμεσα στις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές συντηρητικές δυνάμεις και στην Ευρωπαϊκή άκρα δεξιά διευρύνεται και αυτό γίνεται πλέον αντιληπτό εντός του εσωτερικού του Ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος .Οι εξελίξεις και οι συνεργασίες που θα προκύψουν στο μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα στην Σουηδία προδιαγράφει μετατοπίσεις που θα πάρουν ευρύτερες διαστάσεις στο άμεσο μέλλον σε πολλές χώρες της Ευρώπης .Οι διαφορετικές στρατηγικές σε σοβαρά θέματα όπως π.χ.στο θέμα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης ,είναι πλέον στα όρια της οριστικής ρήξης της άκρας δεξιάς με την φιλελεύθερη πολιτικά συντηρητική δεξιά. Αυτές οι τάσεις είχαν γίνει ορατές εδώ και πολλά χρόνια στην Γαλλία και ειδικά στις δυο προεδρικές εκλογές όταν δημιουργήθηκε ένα μεγάλο δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στο ρατσιστικό ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της οικογένειας των Λεπέν.
Οι πρόσφατες θέσεις που διατύπωσε ο βουλευτής και πρώην υπουργός κ.Καραγκούνης της ΝΔ για την αντιμεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα στα πρότυπα του μοντέλου της Χιλής την περίοδο του Πινοσέτ είναι ενδεικτικά της έκτασης και του χαρακτήρα της πολιτικής σύγκρουσης που θα δούμε στο άμεσο μέλλον και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές .Το πολιτικό διακύβευμα που θα τεθεί στις επόμενες εκλογές, είναι εάν θα υπάρξει ένα σοβαρό εθνικό σχέδιο οικονομικής ,πολιτικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης που θα στηριχθεί από ένα ευρύτερο φάσμα πατριωτικών πολιτικών δυνάμεων που αντιτίθενται στον ρυθμιστικό ρόλο της άκρας δεξιάς και της απορρύθμισης της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας .
Το ασφαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη είναι 70% διανεμητικό και 30% κεφαλαιοποιητικό .Στίς χώρες που προσπάθησαν να αντιστρέψουν αυτή την σχέση σε
30% διανεμητικό και 70% σε κεφαλαιοποιητικό ,το σύστημα κατέρρευσε .
Στην Ελλάδα σήμερα που προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της από την πρόσφατη οικονομική κρίση και την διάρρηξη του κοινωνικού ιστού που προκαλέσαν οι άστοχες μνημονιακές πολιτικές ,η εφαρμογη των ακραίων νεοφιλελευθερων πολιτικών που εκφράζει η ηγετική ομάδα της ΝΔ ,θά μπορούσε να επαναφέρει την οικονομική και κοινωνική αστάθεια στα επίπεδα της περιόδου που κορυφώθηκε η οικονομική κρίση,με απρόβλεπτες συνέπειες και ειδικά σε μια χώρα που βρίσκεται στην επικίνδυνη ζώνη μιας ιδιαίτερα ευαίσθητης περιοχής .
Είναι εμφανές ότι υπάρχει έντονη ανησυχία και σε τμήματα της αστικής τάξης γιά τις πιθανές αναταράξεις και τις κοινωνικές συγκρούσεις που μπορεί να προκαλέσει η βίαιη εφαρμογή ενός νεοφιλελεύθερου προγράμματος ,περικοπής δαπανών και συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους .Οι αντοχές και τα περιθώρια των κοινωνικων στρωμάτων πού έφερε στα όρια της εξαθλίωσης η οικονομική κρίση είναι πολύ περιορισμένες .
Η στοχευμένη πολιτική πού θα δημιουργήσει ένα νέο κύκλο ανάπτυξης πού θά διευρύνει την πραγματική οικονομία, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα αποκαταστήσει τα εργασιακά δικαιώματα είναι η μόνη που μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση .Η Ανάπτυξη της οικονομίας της παραγωγής και η διεύρυνση της Δημοκρατίας είναι η πολιτική πού πρέπει να εφαρμόσει μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή και φιλελεύθερη αριστερά στα πλαίσια μιας διευρυμένης κοινωνικής συμμαχίας .
