Ο συνοικισμός του Δροσερού Ξάνθης είναι γνωστός στην Ελλάδα ως ένα εξαθλιωμένο και απομονωμένο γκέτο που κατοικείται από ρομά. Τα παιδιά του Δροσερού μόλις τα τελευταία χρόνια κατορθώνουν να τελειώνουν το δημοτικό, ενώ η δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν είναι διαδεομένη ενώ μόλις τα προηγούμενα χρόνια κατάφεραν τα πρώτα κορίτσια να φοιτήσουν σε γυμνάσιο.
Τα στερεότυπα αυτά και τις αντιλήψεις του οικισμού έσπασε η Βισδάν Αλή Όγλου, η πρώτη κοπέλα του Δροσερού που καταφέρνει να περάσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Περνά στο Τμήμα Φιλολογίας Ρεθύμνου και σκοπεύει να κάνει πραγματικότητα το όνειρό της να γίνει εκπαιδευτικός.
Όμως τη συνοδεύει και μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Ο πατέρας της Αλή ογλού Γιουνκέρ το 1999 είχε καταφέρει να περάσει στο Πανεπιστήμιο και να γίνει νηπαγωγός, ο πρώτος του Δροσερού και μόλις ο δεύτερος που σπούδασε στην ιστορία του οικισμού των 5.000 κατοίκων. Πέρασαν 19 χρόνια και η Βισδάν είναι η επόμενη.
Έπιανε τη βάση σε πολλές σχολές αλλά επέλεξε το Ρέθυμνο
Στο σπίτι της στο Δροσερό επικρατεί μεγάλη χαρά για την επιτυχία της Βισδάν. Και η ίδια άλλωστε αν και ντροπαλή δεν κρύβει τη χαρά της για τη διάκριση και τα συναισθήματα της χαράς, της δικαίωσης και της ικανοποίησης που νιώθει. Δεν παραλείπει να ευχαριστήσει τους καθηγητές του 2ου ΓΕΛ Ξάνθης που τη στήριξαν σε αυτή την προσπάθεια αλλά και τη βοήθεια που είχε από τα κοινωνικά φροντιστήρια όπως αυτό στο στέκι Kardelen. Μάλιστα, ενώ έπιανε τη βάση και σε άλλες φιλολογίες, όπως και στη γειτονική Κομοτηνή επέλεξε το Ρέθυμνο προκειμένου να αλλάξει παραστάσεις και να βρεθεί κάπως μακριά.
Ο 38χρονος πατέρας της Βισδάν, Γιουνκέρ, είναι νηπιαγωγός. Προσπαθεί να μεταδώσει στα παιδιά τη δίψα που είχε και ο ίδιος για μάθηση και πέρα από τα μαθήματα στο δημοτικό κάνει ενισχυτική διδασκαλία, εθελοντικά φροντιστηριακά μαθήματα για μεγαλύτερες ηλικίες και, γενικώς, προσπαθεί να ωθήσει όσο περισσότερα παιδιά του Δροσερού, μπορεί στην εκπαίδευση, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των ρομά.
Όλη η γειτονιά έλεγε ότι τα κορίτσια πρέπει να παντρεύονται.
Ειδικά για τα κορίτσια, ο προορισμός είναι ο γάμος αφού τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του όλα αυτά τα χρόνια άκουγαν τους γείτονες στον οικισμό των ρομά να λένε ότι η κόρη τους θα έπρεπε να παντρευτεί και οι σπουδές δεν είναι για κορίτσια. Εκείνοι όμως επέμεναν και της έλεγαν διαρκώς να ασχολείται μόνο με το διάβασμα και να μην ακούει τις σειρήνες όσων πήγαιναν στο σπίτι και τη ζητούσαν σε γάμο. Αφού κατάφεραν να κρατήσουν τη μεγάλη τους κόρη προσηλωμένη στον στόχο πιστεύουν ότι έρχεται η σειρά για την Αλίσια, τη δεύτερη από τις 4 κόρες που φιλοδοξούν να σπουδάσουν.
Όπως σημειώνει ο Γιουνκέρ, ελπίζει ότι κι άλλα παιδιά θα δουν το παράδειγμα της κόρης του και θα δώσουν βάρος στο γράμματα ώστε να αντιστραφεί η σχολική διαρροή. Οι συνθήκες σήμερα στην εκπαίδευση είναι καλύτερες, όμως χρειάζεται ακόμη προσπάθεια, σημειώνει. Διπλή είναι η χαρά για τους παππούδες. Αγράμματοι οι ίδιοι είδαν το γιό τους να γίνεται νηπιαγωγός και τώρα η εγγονή ετοιμάζεται για τη φιλολογία. Όπως λένε, ξέφυγε από τη μοίρα της και ξημερώνει ένα διαφορετικό μέλλον.
Μπορεί να φαίνεται περίεργο ότι γίνεται θέμα η είσοδος μιας κοπέλας ενός στο Πανεπιστήμιο, όμως τα στερεότυπα και οι αποκλεισμοί στον εξαθλιωμένο οικισμό συνεχίζουν να είναι πανισχυροι. Έτσι, παρότι η υπόλοιπη μειονότητα στη Θράκη με τη βοήθεια των μεταρρυθμίσεων ξεπέρασε την εκπαιδευτική απομόνωση, το Δροσερό έχει ακόμη πάρα πολύ δρόμο να διανύσει.
tvxs.gr
