Δείτε: Αθώος οριστικά και αμετάκλητα ο αναρχικός Τάσος Θεοφίλου
Η οριστική αθώωση του Τάσου Θεοφίλου, με την απόρριψη της αναίρεσης που είχε επιδιώξει ο εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής, όπως και η προηγούμενη της Ηριάννας, «είναι δικαίωση ολόκληρου του κινήματος για τα δημοκρατικά δικαιώματα, που με την εγρήγορση, αλληλεγγύη και κινητοποίησή του ακύρωσε δύο μεγάλες σκευωρίες της Αντιτρομοκρατικής, που δημιουργούσαν ατζέντα από συνήθεις υπόπτους για την επόμενη 20ετία. Είναι οι πρώτες δικογραφίες της Αντιτρομοκρατικής, μαζί με την περίπτωση της Ηριάννας, από τότε που συστήθηκε το 2001 που καταλήγουν σε τρανταχτές αθωώσεις», είπε ο κ. Παπαδάκης, σημειώνοντας χαρακτηριστικά για τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Αγγελή ότι ήταν «και πρώην εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής, να τα λέμε κι αυτά … υπάρχει μία τάση σε δικαστές και εισαγγελείς που έχουν αναθέσει στον εαυτό τους ως καθήκον να μεταφέρουν τις επιλογές της Αντιτρομοκρατικής στις δικαστικές αποφάσεις και τις εισαγγελικές διατάξεις. Ευτυχώς, η τάση αυτή δεν νίκησε. Αποδεικνύεται ότι και στον Άρειο Πάγο υπάρχουν δικαστές που δεν βλέπουν τον εαυτό τους σε έναν τέτοιο ρόλο, ευτυχώς».
Η ώρα της επιλογής των νέων διεκδικήσεων
«Μετά την αποτίμηση της νίκης», είπε ο κ. Παπαδάκης, «πρέπει να ακολουθήσει το ποιες είναι οι διεκδικήσεις που πρέπει να τεθούν επί τάπητος για να εξαλειφθούν οι μήτρες που γεννούν συνήθεις υπόπτους, σκευωρίες, πάντοτε με πολιτικό προσανατολισμό στο αριστερό άκρο του πολιτικού χάρτη», την ώρα που οι ναζιστές κυκλοφορούν ελεύθεροι και όταν συλλαμβάνονται “πέφτουν στα μαλακά”. Ακόμη και σήμερα η Αντιτρομοκρατική στοχεύει μονοσήμαντα στον αντιεξουσιαστικό χώρο, δεν αντιμετωπίζουν ποτέ ευθύνες οι άνθρωποι που “στήσανε” αυτές τις δικογραφίες και σκευωρίες, είναι στις θέσεις τους, δεν αντιμετωπίζουν καμία πειθαρχική και ποινική ευθύνη».
Κατά τον ίδιο, όπως ανέφερε σε άλλο σημείο, για να καταστραφεί η μήτρα που γεννά συνήθεις υπόπτους πρέπει:
- να καταργηθεί το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα (ο λεγόμενος “δεύτερος τρομονόμος”)
- η θέσπιση κανόνων που θα αποδυναμώνουν την αποδεικτική κατάχρηση του DNA και την αυθαίρετη λήψη με απόφαση της Αστυνομίας χωρίς δικονομικές εγγυήσεις
«H εύρεση DNA σε ένα πειστήριο δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την σχέση με τον κάτοχο, δεν αποδεικνύει τον χρόνο και τις περιστάσεις. Το DNA του Θεοφίλου -αν βρέθηκε- στο καπέλο που βρέθηκε στον τόπο της ληστείας -αν βρέθηκε κι αυτό, όλα αυτά αμφισβητούνται- δεν σημαίνει ότι αυτός το φόρεσε τελευταίος, ότι το φόρεσε εκείνη την ημέρα. Μπορεί να το είχε φορέσει έναν χρόνο πριν, μπορεί ένας άλλος ή άλλοι δέκα που το DNA τους δεν έμεινε στο καπέλο. Χρειάζεται μία οριοθέτηση, να μην μπορεί η Αστυνομία να παίρνει DNA από κανέναν, παρά μόνο αν το διατάζει ανακριτής και αφού εξεταστούν οι αντιρρήσεις υπόπτου ή κατηγορούμενου, παρουσία μόνο τεχνικών συμβούλων. Και βέβαια, να θεσπιστεί ρητός κανόνας ότι μόνη η ύπαρξη DNA σε ένα πειστήριο δεν σημαίνει ενοχή κατηγορούμενου, αν δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία», τόνισε ο ίδιος.
Θύμισε επίσης ότι «ακόμη και η τελευταία τροποποίηση επί υπουργίας Παρασκευόπουλου, που καθιερώνει δικαίωμα παρουσίας τεχνικού συμβούλου κατά την λήψη DNA κακοποιήθηκε και παραβιάστηκε επανειλημμένα από δικαστικές αποφάσεις. Τώρα που η απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ το 2017 αποκαθιστά το πραγματικό νόημα του νόμου, και πάλι εισαγγελική γνωμοδότηση μετά από ανακοίνωση της Αστυνομίας λέει ότι αυτό δεν εφαρμόζεται στις αυτόφωρες υποθέσεις, άρα πάλι η Αστυνομία έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει χωρίς έλεγχο από κανέναν σχετικά με το DNA».
Να υπάρξει αυτεπάγγελτη αναζήτηση ευθυνών για πρόσωπα και μηχανισμούς
Όσον αφορά το ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την πολύχρονη παραμονή αθώων στις φυλακές, ο κ. Παπαδάκης τόνισε ότι «η κυβέρνηση και το κράτος έχουν υποχρεώσεις νομικές. Δεν είναι δυνατόν να αναζητάμε π.χ. υπεύθυνους για την πυρκαγιά, αλλά για τις μόνιμες, άδικες προφυλακίσεις ανθρώπων εξαιτίας του ότι επιλέχθηκαν λόγω ιδεολογίας και προσωπικών σχέσεων από την Αντιτρομοκρατική την ώρα που οι δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι, να μην αναζητώνται ευθύνες. Μπορεί να το κάνει και ο εισαγγελέας του ΑΠ και ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη που εποπτεύει την Αντιτρομοκρατική. Αλλά τέτοιο μήνυμα δεν έχει ποτέ αποπνεύσει η κυβέρνηση στους μηχανισμούς, της “έχουν πάρει τον αέρα” και αισθάνονται ότι ελεύθεροι συνεχίζουν το έργο τους όπως και πριν».
«Για ανθρώπους που προφυλακίστηκαν και τελικά αθωώθηκαν, προβλέπεται μία αποζημίωση, της τάξης των 10 ως 29 ευρώ ημερησίως, με το ύψος να αποφασίζεται από το δικαστήριο, που μπορεί και να απορρίψει την αίτηση. Ο Τάσος Θεοφίλου έχει κάνει αυτή την αίτηση. Τώρα με την αμετάκλητη αθώωση και μάλλον μέσα στο 2018 θα κλήθεί να υπερασπιστεί αυτή την αίτηση», όπως εκτίμησε.
Ωστόσο, για να υπάρξουν κυρώσεις «δεν θα έχει το ίδιο κύρος μία δικογραφία που θα σχηματιστεί από αίτημα του Θεοφίλου, με μία που θα σχηματιστεί με αυτεπάγγελτη παρέμβαση αρμόδιου κρατικού λειτουργού. Αν κάνει αίτηση ο Θεοφίλου, όλοι οι μηχανισμοί που τον έστειλαν στο ακροατήριο θα λειτουργήσουν ως μηχανισμοί συγκάλυψης. Μπορεί να ονομάσουν τον εαυτό τους αθώο. Με τις μεθοδεύσεις που εκαναν, πέτυχαν να μεταθέσουν όλη την ευθύνη στους δικαστές, ανακριτές και εισαγγελείς, για την δικονομική μεταχείριση του Θεοφίλου. Δρουν σε ένα καθεστώς που επιτρέπει να στήνουν δικογραφίες μέσα σε ελάχιστα 24ωρα, να αιφνιδιάζουν κατηγορούμενο και δικαστές, να τους φέρνουν προ τετελεσμένων, να δημιουργούν ενόχους».
Πριν έξι χρόνια τα ΜΜΕ ξέσκισαν τον Θεοφίλου, τώρα;
Καταλήγοντας, ο κ. Παπαδάκης είπε ότι «έξι χρόνια πριν σαν σήμερα, παραμονή Δεκαπενταύγουστου, ο Τάσος Θεοφίλου συλλαμβανόταν μετά από δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα κάποιου στην Αντιτρομοκρατική -δεν καταγράφηκε ποτέ, δεν μάθαμε ποιος ήταν- που έλεγε ότι αυτός ήταν ο ληστής της Πάρου. Ακριβώς την ίδια ημέρα και ώρα, δημοσιεύτηκε η απόφαση που απορρίπτει την αναίρεση του εισαγγελέα της Αντιτρομοκρατικής. Τα ΜΜΕ και τα κανάλια τότε τον είχαν ξεσκίσει τον Θεοφίλου, με καθημερινά πρωτοσέλιδα και μεγάλης διάρκειας ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων. Τώρα να δω, ποια από αυτά τα κανάλια και εφημερίδες θα προβάλουν έστω στοιχειωδώς την αμετάκλητη αθώωσή του…».
