Τίποτε, τίποτε να μην πούμε ακόμα. Μια σιωπή, από σεβασμό. Στους νεκρούς, τους αγνοούμενους, στην Ελλάδα που λύγισε από την καταστροφή.
Να θάψουμε πρώτα τους νεκρούς μας. Να πενθήσουν οι δικοί τους και όλη η Ελλάδα.
Την ώρα αυτή της θλίψης, μόνο η σιωπή ταιριάζει, ως ένα βουβό μοιρολόι.
Μετά έχουμε χρόνο να ψάξουμε, να τα πούμε, να γίνουμε “ειδικοί” και να κάνουμε “αναλύσεις” στη θέση των πολεοδόμων και των πυροσβεστών.
Τώρα όμως ακόμα σιωπή, κόντρα σε λογικές ΣΚΑΪ, Άνθιμων και Ελληναράδων “ηρωικών αγωνιστών” του facebook…
Τώρα ακόμα σιωπή.
Έχουμε τους νεκρούς μας να θάψουμε…
Και να μετρήσουμε μια εθνική τραγωδία
Candiot
