Συλλυπητήριες ανακοινώσεις για τον θάνατο του Μιχάλη Φαρσάρη:
Συλλυπητήρια πό τον Δήμαρχο Ηρακλείου
Ο Μιχάλης Φαρσάρης ολοκλήρωσε την διαδρομή της ζωής του ως υπεύθυνος πολίτης και ακέραιος άνθρωπος. Υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα του τόπου μας, με μακρά και πολυσήμαντη προσφορά στην δημόσια ζωή, τόσο στον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου, πρόεδρος του οποίου διετέλεσε από το 1987 έως το 1996, όσο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως δημοτικός και νομαρχιακός σύμβουλος.
Η μετριοπάθεια, το ήθος του, καθώς και το αδιάκοπο ενδιαφέρον του για κοινωνική δικαιοσύνη, προσδιόριζαν πάντα κάθε του πράξη. Για την συνέπεια στις ιδέες τους, τόσο αυτός, όσο και η σύντροφος της ζωής του, Κρήτη Σμπώκου, πλήρωσαν ακριβό τίμημα.
Από την φιλία που μας συνέδεσε άρρηκτα, για πολλές δεκαετίες, αποκόμισα πολύτιμα διδάγματα.
Συλλυπούμαι θερμά την οικογένειά του.
Συλλυπητήρια από την ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ
Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ με βαθιά θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του συντρόφου Μιχάλη Φαρσάρη. Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο σύντροφός μας, ένας τίμιος, ηθικός και αγαπητός λαϊκός αγωνιστής, στέλεχος του ΚΚΕ ως τον θάνατό.
Ο σύντροφος Μιχάλης Φαρσάρης παιδί αγροτικής οικογένειας γεννήθηκε το 1931 στο Μέσα Λασίθι του Οροπεδίου Λασιθίου. Μαθητής στο Ηράκλειο το 1948 συγκλονίστηκε από την καταδίκη σε θάνατο από το έκτακτο στρατοδικείο Ηρακλείου και την εκτέλεση των δύο νεαρών Επονίτισσων, των Βαγγελιώ Αρμενάκη και Βαγγελιών Φωτιάδου μαζί με ακόμα 3 συντρόφους τους, με την κατηγορία της παράνομης έκδοσης «κομμουνιστικών εντύπων». Την εποχή αυτή συνδέθηκε με τους παράνομους κομμουνιστές στην πόλη του Ηρακλείου και άρχισε την αγωνιστική του πορεία που από τότε θα είναι αδιάκοπη ως και το θάνατό του.
Σε ηλικία 18 χρόνων, πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική, όπου ήρθε σε επαφή με το λαϊκό κίνημα, στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια με παράνομο το ΚΚΕ και με ένταση της καταστολής από το αστικό κράτος. Έγινε μέλος της ΕΔΑ και της νεολαίας της με την ίδρυση τους, των οποίων βασικός κορμός ήταν μέλη και στελέχη του ΚΚΕ.
Συνέβαλλε στην ανάπτυξη διεκδικητικού κινήματος των φοιτητών της Νομικής και ιδιαίτερα πρωτοπόρησε στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών Αθήνας, στον οποίο εκλέχτηκε πρόεδρος. Στα πλαίσια της Νεολαίας της ΕΔΑ χρεώθηκε την ευθύνη της καθοδήγησης όλων των τοπικών σπουδαστικών συλλόγων της Αθήνας ενώ είχε αποφασιστική συμβολή στην ίδρυση της Ομοσπονδίας Τοπικών Σπουδαστικών Συλλόγων Ελλάδας.
Την περίοδο αυτή η δίκη και η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των 3 συντρόφων του αποτέλεσε τον δεύτερο κορυφαίο σταθμό που διαμόρφωσε την αγωνιστική, κομμουνιστική στάση ζωής του συντρόφου Μιχάλη. Σε απάντηση αυτής της αγωνιστικής του δράσης το αστικό κράτος τον αντάμειψε με εξορία 5 χρόνων στον Αη-Στράτη.
Με την επιστροφή του από την εξορία συνέχισε αμείωτα την αγωνιστική του πορεία. Εκλέγεται το 1965 στο Α’ Συνέδριο μέλος του Κεντρικού της Συμβουλίου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, η οποία ήταν συνέχεια της Νεολαίας της ΕΔΑ. Η παραμονή της κήρυξης της δικτατορίας τον βρήκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου της ΕΔΑ ενώ ταυτόχρονα δικηγορούσε πάντα στο πλευρό των λαϊκών αγωνιστών.
Ο σύντροφος μας την περίοδο της μεταπολίτευσης, πάντα πιστός στις αρχές και την ιδεολογία του Κόμματος της εργατικής τάξης, συνέχισε τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, τα ψηφοδέλτια και τους συνδυασμούς που αυτό στήριξε. Το 1979 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου. Το 1987 εκλέχτηκε Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου για τρεις συνεχόμενες τριετίες έως το 1993. Το 1998 και το 2002 τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ στις νομαρχιακές εκλογές και εκλέχτηκε νομαρχιακός σύμβουλος Ηρακλείου. Διετέλεσε, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ, καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ειρήνης Ηρακλείου, τμήμα της ΕΕΔΥΕ. Ενώ αλλεπάλληλες θητείες εκλέχτηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του παραρτήματος Ηρακλείου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Τα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης και της προσπάθειας διάλυσης του Κόμματος από τον οπορτουνισμό ο σύντροφος Μιχάλης κράτησε ψηλά τη σημαία του μαρξισμού-λενινισμού και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου τα χρόνια 1989-1991, ως αντιπρόσωπος στο κρίσιμο 13ο συνέδριο αλλά και στην Νομαρχιακή Επιτροπή Ηρακλείου του Κόμματος μετά το 1991 συνέβαλλε στην πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό και τη διάχυση του ΚΚΕ στον τότε ενιαίο «Συνασπισμό». Είχε ιδιαίτερη συμβολή στην ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων και την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος στο νομό Ηρακλείου.
Ο σύντροφος Μιχάλης Φαρσάρης ως το τέλος της ζωής του υπεράσπισε το Κόμμα και τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος, υπεράσπισε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, πάντα με πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης μέχρι την τελική νίκη για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη γυναίκα, τα παιδιά και τους οικείους του συντρόφου Μιχάλη Φαρσάρη.
Συλλυπητήρια της ΚΝΕ
Οι Τομεακές Οργανώσεις Ηρακλείου της ΚΝΕ, αποχαιρετάνε με σεβασμό και συγκίνηση τον σύντροφο μας Μιχάλη Φαρσάρη.
Θα θυμόμαστε πάντα την έγνοια του συντρόφου μας για την νέα γενιά, για την αγωνία που είχε η νεολαία του ΚΚΕ να αποκτήσει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα κάνουν τα σημερινά μέλη της ΚΝΕ άξιους αυριανούς συνεχιστές των καλύτερων επαναστατικών παραδόσεων του Κόμματος και του λαού μας. Θα τον θυμόμαστε για την στάση του στα κρίσιμα χρόνια των ανατροπών, στην κρίση του Κόμματος το 89-91, όπου συνέβαλε καθοριστικά στην υπεράσπιση του Κόμματος και των αρχών μας.
Όπως θα μείνει αξέχαστη και η συγκινητική διήγηση του από τις μικρές και μεγάλες στιγμές της αντιδικτατορικής πάλης του Ηρακλειώτικου λαού, στον ιστορικό περίπατο που πραγματοποίησαν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ τον Νοέμβρη του 2017 . Έδωσε στα μέλη της ΚΝΕ να καταλάβουν πως αυτό που σε κάνει να αντέξεις και στις πιο δύσκολες συνθήκες, και στην απομόνωση, και στο βασανιστήριο, στην φυλακή, είναι τα ιδανικά του ΚΚΕ, η πίστη στο δίκιο του λαού, ότι οι θυσίες δεν πάνε χαμένες, ότι στρώνουν το έδαφος στους αυριανούς νικητές. Τα μέλη της ΚΝΕ απευθύνουν στον σύντροφό μας τον ίστατο συντροφικό χαιρετισμό με την υπόσχεση να θυμούνται τα όσα μας δίδαξε με την ζωή και την στάση του, και την υπόσχεση να βαδίσουν τον ίδιο δρόμο.
Συλλυπητήρια της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ
Το ΔΣ του παραρτήματος Ηρακλείου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με βαθιά θλίψη αποχαιρετά το σύντροφο μας Μιχάλη Φαρσάρη.
Ο σύντροφος Μιχάλης, μέλος μέχρι σήμερα του ΔΣ του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ηρακλείου παρέμεινε πιστός στα ιδανικά της τιμημένης ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ αιμοδότης των οποίων υπήρξε το ηρωικό ΚΚΕ.
Αποχαιρετούμε τον σύντροφο Μιχάλη σαν τον αγωνιστή που δε λύγισε στους δύσκολους καιρούς. Τα βιογραφικά είναι γνωστά, όλοι τα γνωρίζουν. Όμως στην ιστορία του κάθε αγωνιστή, του κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστριας, υπάρχουν ξεχωριστές στιγμές ανάλογα με τη συγκυρία, ανάλογα με τη φάση και τα καθήκοντα του κινήματος.
Ολοζώντανη είναι η ζωή, η δράση του και η στάση του ως το τέλος απέναντι στο λαό και στο Κόμμα που πίστεψε τις ιδέες και τα ιδανικά του, το ΚΚΕ.
Είναι γνωστό ότι μέχρι την τελευταία του πνοή έμεινε όρθιος, στητός, περήφανος κομμουνιστής, αμετανόητος για τη ζωή που επέλεξε, για το όραμα του σοσιαλισμού, της κομμουνιστικής κοινωνίας. Ιδέες που με ιδιαίτερη επιμέλεια προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει στους νεότερους συντρόφους, τα μέλη της νεολαίας του ΚKE, της ΚΝΕ.
Το ΔΣ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην σύζυγο, στα παιδιά και τους οικείους του συντρόφου Μιχάλη Φαρσάρη.
Συλλυπητήρια από το γραφείο τύπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ
Το ΚΚΕ με βαθιά θλίψη αποχαιρετά το σύντροφο Μιχάλη Φαρσάρη. Παιδί αγροτικής οικογένειας γεννήθηκε το 1931 στο Μέσα Λασίθι του Οροπεδίου Λασιθίου. Μαθητής στο Ηράκλειο το 1948 συνδέθηκε με τους παράνομους κομμουνιστές στην πόλη του Ηρακλείου και άρχισε την αγωνιστική του πορεία, που από τότε θα είναι αδιάκοπη ως και το θάνατό του.
Σε ηλικία 18 χρόνων, πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική, όπου ήρθε σε επαφή με το λαϊκό κίνημα, στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια με παράνομο το ΚΚΕ και με ένταση της καταστολής από το αστικό κράτος.
Συνέβαλλε στην ανάπτυξη διεκδικητικού κινήματος των φοιτητών της Νομικής και ιδιαίτερα πρωτοπόρησε στο Σύλλογο Κρητών Σπουδαστών Αθήνας, στον οποίο εκλέχτηκε πρόεδρος. Στα πλαίσια της Νεολαίας της ΕΔΑ χρεώθηκε την ευθύνη της καθοδήγησης όλων των τοπικών σπουδαστικών συλλόγων της Αθήνας, ενώ είχε αποφασιστική συμβολή στην ίδρυση της Ομοσπονδίας Τοπικών Σπουδαστικών Συλλόγων Ελλάδας.
Για την αγωνιστική του δράση εξορίστηκε στον Αη-Στράτη για 5 χρόνια. Με την επιστροφή του από την εξορία συνέχισε αμείωτα την αγωνιστική του πορεία. Εκλέγεται το 1965 στο Α’ Συνέδριο μέλος του Κεντρικού της Συμβουλίου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Η παραμονή της κήρυξης της δικτατορίας τον βρήκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου της ΕΔΑ ενώ ταυτόχρονα δικηγορούσε πάντα στο πλευρό των λαϊκών αγωνιστών.
Συνέχισε την αγωνιστική του δράση και την περίοδο της μεταπολίτευσης, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, στα ψηφοδέλτια και τους συνδυασμούς που αυτό στήριξε. Το 1979 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος Ηρακλείου. Το 1998 και το 2002 τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ στις νομαρχιακές εκλογές και εκλέχτηκε νομαρχιακός σύμβουλος Ηρακλείου. Διετέλεσε, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και στο Διοικητικό Συμβούλιο του παραρτήματος Ηρακλείου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Τα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης και της προσπάθειας διάλυσης του Κόμματος από τον οπορτουνισμό, ο σύντροφος Μιχάλης, κράτησε ψηλά τη σημαία του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και είχε ιδιαίτερη συμβολή στην ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων και την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος στο νομό Ηρακλείου.
Ο σύντροφος Μιχάλης Φαρσάρης ως το τέλος της ζωής του υπεράσπισε το Κόμμα και τίμησε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στη γυναίκα, τα παιδιά και τους οικείους του.
Δείτε ακόμη:
Ηράκλειο: Έφυγε από τη ζωή ο δικηγόρος Μ. Φαρσάρης, μία μεγάλη μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα
