Τον θάνατο του Παύλου Γιαννακόπουλου, ιδρυτή και προέδρου της ΒΙΑΝΕΞ, επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της η φαρμακοβιομηχανία.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν Έλληνας φαρμακοβιομήχανος και πρώην πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου στο μπάσκετ και τον ερασιτέχνη.
Η ανακοίνωση της φαρμακοβιομηχανίας:
“Με βαθιά θλίψη και ανείπωτο πόνο η οικογένεια της ΒΙΑΝΕΞ αποχαιρετά υποκλινόμενη τον Ιδρυτή και Πρόεδρο της. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος μπορεί να μην είναι πια κοντά μας, όμως, ό, τι μεγαλειώδες δημιούργησε και όλους όσους ευεργέτησε είναι εδώ για να τον θυμίζουν για πάντα.
Με πείσμα σπαρτιάτικο και οξύνοια χαρακτηριστική συστήνει αυτήν που έμελε να γίνει η μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία της Ελλάδας και μια από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης. Στα 70 χρόνια ενεργής επαγγελματικής παρουσίας του Πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας, μόνο επιτυχίες, επενδύσεις και χιλιάδες θέσεις εργασίας σημειώνονται. Όλες οι εταιρείες Κολοσσοί του φαρμάκου επιθυμούν να συνάψουν συνεργασία μαζί του, το όνομά του ταυτίζεται με το ήθος, την ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα, ενώ ο ίδιος ακούραστος δε σταματά να αναζητεί νέους δρόμους έρευνας και ανάπτυξης. Έχοντας πάντα τον Άνθρωπο ως βασική του αξιακή προτεραιότητα, δημιουργεί σχέσεις ζωής με τους εργαζομένους του και όποιον συναναστρέφεται.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής, η ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε αποφασίζει η σημαία της να κυματίζει μεσίστια σε όλες τις εγκαταστάσεις και τα γραφεία της εως και την ημέρα της Κηδείας, ενώ η 10η Ιουνίου κηρύσσεται ως επίσημη μέρα Πένθους και Αργίας εφεξής.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της φαρμακευτικής, όπου και υπήρξε ο ιδιοκτήτης της ΒΙΑΝΕΞ μαζί με τα δύο αδέρφια του. Ασχολήθηκε με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού από το 1972. Το 1973 εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του Παναθηναϊκού. Το 1979 τη χρονιά που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική και ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ.
Το 2008 εισχώρησε στο πολυμετοχικό διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Από το 1987 έως το 1997 υπήρξε πρόεδρος όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Από το 1992 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομήθηκε και αυτή ως επαγγελματική ανέλαβε τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.
Με την απόκτηση του Νίκου Γκάλη, σηματοδότησε την αναγέννηση του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ και έφερε κατά καιρούς στον ΠΑΟ μερικά από τα μεγαλύτερα ονόμάτα του Παγκοσμίου Μπάσκετ τόσο αθλητές, όσο και προπονητές (Παναγιώτης Γιαννάκης, Φάνης Χριστοδούλου, Ζάρκο Πάσπαλι, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Μπάιρον Σκοτ, Ντίνο Ράτζα, Ντομινίκ Γουΐλκινς, Αλεξάντερ Βολκώφ, Ντέγιαν Μποντίρογκα, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Δημήτρης Διαμαντίδης, Ραμούνας Σισκάουσκας, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και πολλούς άλλους). Επί προεδρίας του ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει μεταξύ άλλων 6 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.
Το καλοκαίρι του 2012 έγινε η αλλαγή εποχής στο δημιούργημά του τον Παναθηναϊκό μεταβιβάζοντας τις μετοχές του στον γιο του και νυν πρόεδρο του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Το Σεπτέμβριο του 2015 ελήφθη απόφαση από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, για μετονομασία του κλειστού της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε γήπεδο “Παύλος Γιαννακόπουλος”.
Πηγή πληροφοριών: wikipedia
