Το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών συμμετείχε, μετά από πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ και εκπροσωπήθηκε από την Πρόεδρό του κ. Ελένη Μαράκη, στην τιμητική εκδήλωση αναγόρευσης του Μίκη Θεοδωράκη σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου.
Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, συγγραφέας και πολιτικός, Μίκης Θεοδωράκης, αναγορεύτηκε την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018 σε επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ για τη συνολική προσφορά του και ως αναγνώριση του τεράστιου καλλιτεχνικού και πολιτικού του έργου στους άξονες «Διαχρονική μουσική και υπερεθνική αντίσταση», «αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα», «πολιτική παιδεία». Τη μεγαλειώδη εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στη Αίθουσα Εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου, προλόγισε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Καθηγητής Heinrich Schmidinger. Το έργο ζωής του Μίκη Θεοδωράκη, μπορεί να ιδωθεί ως ένας υπερεθνικός αγώνας για την ελευθερία και την ειρήνη, ο οποίος δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στην κοινωνική και πολιτική του δράση, αλλά και στο μουσικό του έργο, τόνισε ο Βασίλειος Μπάρος, καθηγητής Πανεπιστημίου στην έρευνα Παιδείας και Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Salzburg, εκφωνώντας την απόφαση της συγκλήτου στον τιμητικό λόγο του (Laudatio) για τον συνθέτη. Όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ, ο καθηγητής Μπάρος, συνέβαλε αποφασιστικά στην διαδικασία επιτιμοποίησης του Μίκη Θεοδωράκη, η οποία προτάθηκε στη σύγκλητο μετά από αίτημα των τριών Τμημάτων «Επιστήμη της Αγωγής», «Επιστήμη της Τέχνης, της Μουσικής και του Χορού», και «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».
Στην συγκλονιστική ομιλία του, ο Μίκης Θεοδωράκης, ανέπτυξε μια ουτοπία, ένα όραμα για την περίοδο της νέας περιόδου του διαφωτισμού: Να τεθούν «όλα τα επιστημονικά μέσα για την αύξηση των παραγωγικών δυνάμεων σε διεθνή κλίμακα» και να επιτευχθεί «η λιγότερη δυνατή συμμετοχή του πληθυσμού μέσα στον κύκλο της παραγωγής εξασφαλίζοντας τον αναγκαίο ελεύθερο χρόνο που θα του επιτρέψει να αναδειχθεί […] σε ιδανικό συνομιλητή των πνευματικών δημιουργών της εποχής της Μοναδικότητας, της νέας εποχής της ανθρώπινης κοινωνίας σε διεθνές επίπεδο». Προβάλλει την αναγκαιότητα για «κατάκτηση της μοναδικότητας» που συνίσταται «στην ιδιότητά του να γεννά και να τρέφεται με πνευματική ζωή» και τονίζει ότι αναγκαία «προϋπόθεση για το ξεκίνημα της εποχής του Νέου Διαφωτισμού» είναι η μετατροπή των «Βιομηχανιών Πολέμου σε Βιομηχανίες Ειρήνης» και την «προσήλωση στις μέγιστες ανθρώπινες αξίες όπως είναι η Ελευθερία, η Ειρήνη, η Ανεξαρτησία, η Δημοκρατία και η Κοινωνική Δικαιοσύνη».
Kλασσικά έργα (String Quartets Nr. 1 – The Turn, Nr. 2 – The Cemetery, Nr. 3 – Epoca Nocturna) του μεγάλου μουσικοσυνθέτη παρουσιάστηκαν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων του Πανεπιστημίου Mozarteum Salzburg αποτελούμενο από τους Μαργαρίτα Ναστούλη, Μαριάνθη Καραγιάννη, Γιώργο Γρηγοριάδη, Tobias Höll και την οργάνωση της μουσικής ομάδας από την Ασπασία Δημητριάδου. Η Μαρία Φαραντούρη ερμήνευσε, σε συνοδεία του Henning Schmiedt (πιάνο), τα πασίγνωστα κομμάτια: «Άσμα ασμάτων» και «Όταν τελειώσει ο πόλεμος» του κύκλου τραγουδιών «Mauthausen Kantate». Το συγκεκριμένο έργο, που βασίζεται στα ποιήματα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, παρουσιάζεται συχνά στο πλαίσιο σύγχρονων εκδηλώσεων για την ενίσχυση μιας κουλτούρας της μνήμης στην Αυστρία και συμβάλλει ως μουσική υπενθύμισης στην προσπάθεια για την κριτική επεξεργασία του εθνικοσοσιαλισμού, την αναστοχαστική ενασχόληση με το παρελθόν και τη διαμόρφωση πολιτικής συνείδησης στην Αυστρία – τονίζεται στην ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Σάλτσμπουργκ.
Η τιμητική αυτή εκδήλωση, στη γενέτειρα του Μότσαρτ, πρόβαλε σε όλη την Ευρώπη έναν από τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες της σύγχρονης ιστορίας, προάγοντας παράλληλα στο εξωτερικό την αξία του ελληνικού πολιτισμού.
