Ο υπουργός Υγείας αναφέρθηκε στις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας «με έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στην πρόληψη και στη δημόσια υγεία και με στόχο την καθολική κάλυψη του πληθυσμού και την εγγυημένη πρόσβαση των ανασφάλιστων»
Με τον Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό (ΔΥΚ) επιτυγχάνεται η συνεργασία ανάμεσα στις χώρες για την καλύτερη δυνατή ανταπόκριση σε διασυνοριακές απειλές για τη δημόσια υγεία (παγκοσμιοποίηση, διακινδύνευση από τις αναδυόμενες απειλές) και η ανταλλαγή εμπειρίας/ καλών πρακτικών στην εφαρμογή του ΔΥΚ ο οποίος αποτελεί το βασικό νομοθετικό πλαίσιο για την παγκόσμια υγειονομική ασφάλεια, τόνισε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μιλώνγτας σε διημερίδα με θέμα «Καλές πρακτικές στην εφαρμογή του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού».
Όπως είπε ο υπουργός, στόχος είναι η ενδυνάμωση και η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας της χώρας μας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων, όπως το προσφυγικό- μεταναστευτικό ζήτημα, η μικροβιακή αντοχή, η επανεμφάνιση «ξεχασμένων» λοιμωδών νοσημάτων, η περιβαλλοντική κρίση κλπ.
Ο κ. Ξανθός αναφέρθηκε στις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας «με έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), στην πρόληψη και στη δημόσια υγεία και με στόχο την καθολική κάλυψη του πληθυσμού και την εγγυημένη πρόσβαση των ανασφάλιστων ανθρώπων των οποίων το ποσοστό εξακολουθεί να υπερβαίνει το 20% των πολιτών».
Προτεραιότητά μας, είπε είναι η αξιόπιστη, με βάση τις κατευθύνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υγειονομική φροντίδα των προσφύγων- μεταναστών. «Είναι ενδεικτικό ότι η εμβολιαστική δράση που αναπτύσσει το υπουργείο Υγείας στον παιδικό πληθυσμό προσφύγων, με μαζικούς εμβολιασμούς στα σημεία εισόδου και στους χώρους παραμονής των προσφύγων ανά την επικράτεια έχει ως αποτέλεσμα το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης στους προσφυγικούς πληθυσμούς να αγγίζει το 92%» κατέληξε ο υπουργός Υγείας.
Ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός (ΔΥΚ) είναι μια διεθνής συμφωνία, νομικώς δεσμευτική για 194 συνολικά κράτη, περιλαμβανομένων και των κρατών-μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και αποτελεί το βασικό νομοθετικό πλαίσιο της παγκόσμιας υγειονομικής ασφάλειας, καθορίζοντας τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν τα κράτη-μέλη όσον αφορά στην αναγνώριση και στην αντιμετώπιση απειλών για τη δημόσια υγεία.
ΑΜΠΕ
