Η κατάκτηση της Κρήτης από τους Γερμανούς, που ολοκληρώθηκε στις 30 Μαΐου 1941 με την αποχώρηση του αρχηγού των αγγλικών στρατευμάτων, στρατηγού Φράιμπεργκ – οι τελευταίες δυνάμεις των Άγγλων αποχώρησαν από την περιοχή των Σφακίων, την 1η Ιουνίου – αποτέλεσε φυσικά ένα καλό προπαγανδιστικό χαρτί για τις χιτλερικές δυνάμεις. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στο νησί στην ουσία ταπεινώθηκε η πιο σύγχρονη μηχανή πολέμου, η πιο τέλεια ομάδα πολεμιστών, αυτή των αλεξιπτωτιστών, το καμάρι, μέχρι τότε του Χίτλερ.
Δείτε ακόμα:
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ- Η Μάχη της Κρήτης μέσα από το ημερολόγιο Γερμανού αλεξιπτωτιστή (φωτογραφίες)
29 Μαΐου 1941: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το έρημο Ηράκλειο- Οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι ίδιοι
Οι Γερμανοί πίστευαν ότι θα κατακτούσαν την Κρήτη μέσα σε λίγες ώρες, αλλά τελικά έχασαν ένα δεκαήμερο, μαζί με χιλιάδες επίλεκτους μαχητές τους και μεγάλο αριθμό σύγχρονων πολεμικών μέσων. Όμως, κυρίως, η Μάχη της Κρήτης χάλασε τα σχέδια των SS για να προωθηθούν άμεσα προς τη Ρωσία αλλά και τη Μέση Ανατολή.
Η πρώτη έκθεση των Γερμανών για τη Μάχη και την κατάληψη της Κρήτης δόθηκε στη δημοσιότητα και μεταδόθηκε στις 12 Ιουνίου 1941. Πρόκειται για μια συνοπτική αναφορά του ανωτάτου γερμανικού στρατηγείου στα Βαλκάνια, για τα όσα έγιναν στο νησί, από την πλευρά βεβαίως των χιτλερικών στρατευμάτων, που δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά στη γενναία αντίσταση των κατοίκων, ούτε φυσικά στις βαρβαρότητες των επιτιθέμενων. Την επόμενη ημέρα η έκθεση δημοσιεύτηκε στην ελεγχόμενη από τους Ναζί εφημερίδα «Πρωινός Τύπος», της Αθήνας.
Με το κείμενο , όπως προαναφέραμε, οι Γερμανοί επιχειρούσαν να εκμεταλλευτούν προπαγανδιστικά την κατάκτηση του νησιού. Στον κόσμο όλο δεν άφησαν να περάσει η πραγματική εικόνα, της καταστροφής του σώματος των αλεξιπτωτιστών, αλλά προσπάθησαν να επιβεβαιώσουν ένα δικό τους δόγμα, οτι τίποτε δεν ήταν αδύνατο για τον Γερμανό στρατιώτη, όπως άλλωστε αναφέρουν σ’ αυτή την πρώτη ιστορικά έκθεση. Αλλά ακόμη και το γερμανικό στρατηγείο δεν μπόρεσε να αφήσει απαρατήρητο ένα στοιχείο: ότι στο νησί οι Γερμανοί κατέγραψαν πολλαπλάσιες απώλειες απ’ όλη τη βαλκανική εκστρατεία των δυνάμεών τους.
Δημοσιεύουμε στη συνέχεια την έκθεση του γερμανικού στρατηγείου.
«Μετά την κατάληψιν ολοκλήρου της Ελλάδος και των νήσων του Αιγαίου, οι Άγγλοι εκράτησαν μόνον την Κρήτην ως ισχυράν αεροπορικήν και ναυτικήν βάσιν, η οποία είχε εξ’ ίσου σημασίαν δια τας περαιτέρω επιθετικάς και αμυντικάς επιχειρήσεις εν τη ανατολική Μεσογείω. Δια τον λόγον αυτόν ο Φύρερ απεφάσισε να καταληφθή η νήσος αεροπορικώς. Εις τον στρατάρχην του Ράιχ Γκαίριγκ ανετέθη όπως φέρη εις πέρας την επιχείρησιν ταύτην. Αι προπαρασκευαί από απόψεως τακτικής εγένοντο υπό του 4ου αεροπορικού στόλου υπό τον στρατηγόν Λόερ, υπό την διοίκησιν του οποίου ετέθησαν: η υπό τον στρατηγόν Στούντεντ αεροπορική δύναμις με ισχυρά αλεξιπτωτιστικά στρατεύματα και αλπινιστάς, η υπό τον στρατηγόν βαρώνον φον Ριχτχόφεν αεροπορική δύναμις με το ενισχυμένον αεροπορικόν του σώμα και πολυάριθμοι ομάδες μεταγωγικών.
Τας λίαν πρωινάς ώρας της 20ης Μαΐου στρατεύματα αλεξιπτωτιστικά και μεταφερόμενα από αέρος απεβιβάσθησαν πλησίον του αεροδρομίου Μάλεμε, εις απόστασιν 15 χμ. δυτικώς των Χανίων καθώς και πλησίον της πόλεως μετά λεπτομερή προπαρασκευήν δια βομβαρδισμών και επιθέσεων από χαμηλού ύψους, υποστηριζόμενα υπό πολυαρίθμων μαχητικών σχηματισμών.
Έτεραι αλεξιπτωτιστικαί δυνάμεις επεχείρησαν να καταλάβουν κατά την διάρκειαν του απογεύματος τας πόλεις Ρέθυμνον και Ηράκλειον καθώς και τα πλησίον αυτών αεροδρόμια. Εις τας δύο αυτάς τελευταίας πόλεις δεν επέτυχον ευθύς εξ αρχής λόγω των υπερτέρων εχθρικών δυνάμεων αι οποίαι εστάθμευον εκεί. Το αεροδρόμιον του Μάλεμε εξ άλλου είχε καταληφθή μετά σφοδράν μάχην. Αλπινιστικά στρατεύματα είχον αποβιβασθή εκεί μ’ όλον ότι το αεροδρόμιον ευρίσκετο ακόμη επί τι χρονικόν διάστημα υπό τα πυρά του πυροβολικού. Ούτω εξησφαλίσθη η πρώτη προϋπόθεσις της επιτυχίας των επιχειρήσεων, αι οποίαι είχον αναληφθή. Η δευτέρα προϋπόθεσις επραγματοποιήθη υπό του 8ου αεροπορικού σώματος την 22αν Μαΐου οπότε υπερίσχυσε τούτο νικηφόρως κατά την τρομεράν μάχην εναντίον σχεδόν όλων των αγγλικών ναυτικών δυνάμεων των προερχομένων εξ Αλεξανδρείας εις την θαλάσσιαν περιοχήν πέριξ της Κρήτης.
Αι αγγλικαί δυνάμεις απέβλεπον εις το να εμποδίσουν τας δια θαλάσσης γερμανικάς ενισχύσεις και επιτρέψουν την ενίσχυσίν των εν Κρήτη Άγγλων ή την επιβίβασιν αυτών εις τα πλοία, αν παρίστατο ανάγκη. Ούτω η πρώτη απόπειρα η γενομένη την 21ην Μαΐου όπως αποσταλούν και άλλαι γερμανικαί ενισχύσεις εις Κρήτην δια μικρών ιστιοφόρων βενζινοκινήτων επέτυχε μόνον εν μέρει, φονευθέντων ολιγωτέρων των διακοσίων Γερμανών στρατιωτών κατά την επιχείρησιν ταύτην. Κατά την διάρκειαν εν τούτοις της επομένης ημέρας ο αγγλικός στόλος αντελήφθη ότι ήτο υποχρεωμένος να εγκαταλείψη τα πέριξ της Κρήτης ύδατα και ν’ αφήση την νήσον εις την τύχην της.
Ισχυρά γερμανική επιθετική δύναμις, η οποία εσχηματίσθη κατά τας μετέπειτα ολίγας ημέρας υπό τον στρατηγόν Ρίγκελ, διοικητήν της ορεινής μεραρχίας, επέτυχε πλόεν να θραύση την αντίστασιν του εχθρού πανταχού εις το δυτικόν τμήμα της νήσου.
Την 25ην Μαΐου ήρχισεν η προσχεδιασμένη επίθεσις εναντίον του κυρίου όγκου των αγγλικών δυνάμεων, αι οποίαι είχον συγκεντρωθή πέριξ των Χανίων. Αντικειμενικός σκοπός ήτο να κυριευθούν αι καλώς ωργανωμέναι και επιμόνως προασπιζόμεναι θέσεις, αι οποίαι απεκρύπτοντο εις το μέσον των ελαιώνων και εις τινας μικράς πόλεις επί των λοφίσκων, οι οποίοι δεσπόζουν της υπαίθρου. Παρά τα εμπόδια ταύτα, αμέσως μετά την δευτέραν ημέραν η στρατηγική θέσις εις Γαλάτες είχε συντριβή καθ’ ολοκληρίαν, ενώ την 27ην Μαΐου εκυριεύοντο τα Χανιά και τα προς ανατολάς αυτών υψώματα. Εκείθεν τα ορεινά στρατεύματα έφθασαν εις τον δρόμον της Σούδας. Μεταξύ των πολυαρίθμων αιχμαλώτων ήτο και ο Έλλην διοικητής των ναυτικών δυνάμεων της νήσου. Εις τας μάχας ταύτας τα γερμανικά στρατεύματα επολέμησαν αποκλειστικώς με όπλα πεζικού υποστηριζόμενα απλώς από ελαφρόν ορεινόν πυροβολικόν. Ήσαν αναγκασμένα επί πλέον να μεταφέρουν εις χείρας των όλα τα πολεμοφόδια και πολεμικά των μέσα, καθ’ όσον υπήρχε σχεδόν παντελής έλλειψις οχημάτων και υποζυγίων, λαμβανομένου μάλιστα υπ’ όψιν του χαρακτήρος της υπαίθρου, η οποία ωμοίαζε προς υψηλάς ορεινάς περιοχάς των Άλπεων. Αι μάχιμοι ομάδες της Ρεθύμνου και του Ηρακλείου εκράτησαν εν τω μεταξύ το έδαφος επί του οποίου ευρίσκοντο κατόπιν ηρωικής και ταλαντευομένης μάχης εναντίον εχθρού ισχυρού και υπερτέρου εις αριθμόν.
Την 28ην Μαΐου απεβιβάσθησαν εις το ανατολικόν τμήμα της νήσου ιταλικά στρατεύματα. Την επομένην ημέραν απεκατεστάθη επαφή εκ δυσμών με την ομάδα του Ρεθύμνου. Η ομάς Ηρακλείου, λαβούσα ενισχύσεις από αέρος, κατέλαβε την πόλιν και το αεροδρόμιον μόνη αυτή. Ούτω η επιτυχία των γερμανικών όπλων είχε κριθή οριστικώς.
Η επακολουθήσασα φυγή των ηττημένων αγγλικών στρατευμάτων προς την νοτίαν ακτήν έληξε την 1ην Ιουνίου μετά την τελευταίαν σφοδράν μάχην των αλπινιστικών στρατευμάτων εις τα όρη βορείως των Σφακίων με καταστροφήν ή αιχμαλωσίαν.
Ούτω και κατά τον αγώνα εις την Κρήτην η γερμανοϊταλική συναδέλφωσις εν όπλοις υπέστη άπαξ έτι την δοκιμασίαν, ειδικώς δε αι μονάδες του ιταλικού ναυτικού εκράτησαν πράγματι ηρωικώς τον αγώνα εναντίον του εχθρού υπερέχοντος μεγάλως καθ’ ον χρόνον επροστάτευον τα γερμανικά μεταγωγικά, των οποίων η περιφρούρησις είχεν ανατεθή εις αυτάς.
Δια της καταλήψεως της Κρήτης αι γερμανικαί ένοπλοι δυνάμεις έκαμαν να επαληθεύση η φράσις του ανωτάτου αρχηγού των: «Τίποτε δεν είνε αδύνατον δια τον Γερμανόν στρατιώτην». Έμπλεοι από την επαλήθευσιν του αξιώματος τούτου, επί του οποίου και μόνου βασίζεται κατά μέγα μέρος το μυστικόν της νίκης, αι ένοπλοι δυνάμεις προσβλέπουν προς τα εμπρός με εμπιστοσύνην ως προς τους αντικειμενικούς σκοπούς, τους οποίους υπολείπεται ακόμη να εκτελέσουν.
Ο αριθμός των αιχμαλώτων, οι οποίοι συνελήφθησαν παρά των γερμανικών στρατευμάτων (σ. σ: αναφέρεται συνολικά στη βαλκανική εκστρατεία των Γερμανών και όχι μόνο στη Μάχη της Κρήτης), καίτοι μη πλήρης ακόμη, έχει ως εξής: Σέρβοι 6.298 αξιωματικοί και 337.864 στρατιώται. Άγγλοι 324 αξιωματικοί και 10.900 στρατιώται. Έλληνες 8.000 αξιωματικοί και 220.000 στρατιώται. Επομένως ο συνολικός αριθμός των αιχμαλώτων ανέρχεται εις 14.600 αξιωματικούς και 658.700 άνδρας. Οι αιχμαλωτισθέντες στρατιώται, οι οποίοι ήσαν γερμανικής καταγωγής ή ανήκον εις έθνος συμμαχικόν προς την Γερμανίαν δεν περιλαμβάνονται εις τους άνω αριθμούς.
Τα περιελθόντα εις τους Γερμανούς όπλα έχουν ως εξής: Πυροβόλα 1.500, όπλα πεζικού 530.000, εκατοντάδες τεθωρακισμένων και άλλων αυτοκινήτων και μέγας αριθμός άλλων πολεμικών ειδών, καθώς και μεγάλη ποσότης εφοδίων παντός είδους.
Κατά την βαλκανικήν εκστρατείαν, περιλαμβανομένων των εν Κρήτη μαχών, κατερρίφθησαν 167 εχθρικά αεροπλάνα, 8 αεροπλάνα κατερρίφθησαν υπό των αντιαεροπορικών πυροβολείων και άλλα 417 κατεστράφησαν επί του εδάφους.
Εν συγκρίσει προς τας συνολικάς απωλείας του εχθρού, ανερχομένας εις 592 αεροπλάνα, αι γερμανικαί απώλειαι ήσαν λίαν μέτριαι, ανερχόμεναι περίπου εις τα δύο πέμπτα του ως άνω αριθμού.
Από της ενάρξεως του έτους μέχρι της 30ης Μαΐου σχηματισμοί γερμανικών αεροπλάνων, δρώντες εις την περιφέρειαν της Μεσογείου εναντίον ναυτικών στόχων, εβύθισαν τριάκοντα πολεμικά και επροξένησαν ζημίας εις μέγαν αριθμόν σκαφών, περιλαμβανομένων εις τον αριθμόν αυτών θωρηκτών και αεροπλανοφόρων.
Τα εχθρικά εμπορικά σκάφη, τα οποία εβυθίσθησαν υπό της γερμανικής αεροπορίας κατά την ίδιαν περίοδον εν τη Μεσογείω, ανήλθον εις 103, συνολικής χωρητικότητος 520 και πλέον χιλιάδων τόννων. Σκάφη διπλασίας χωρητικότητος ηχρηστεύθησαν συνεπεία βλαβών.
Αι γερμανικαί απώλειαι εις τας μάχας της Κρήτης έχουν ως εξής: Στρατός 20 αξιωματικοί νεκροί, 301 υπαξιωματικοί και άνδρες φονευθέντες εν δράσει και 18 αξιωματικοί και 506 υπαξιωματικοί και άνδρες αγνοούμενοι. Τραυματίαι 13 αξιωματικοί και άνδρες. Αεροπορία, περιλαμβανομένων και αλεξιπτωτιστών: νεκροί 105 αξιωματικοί και 927 υπαξιωματικοί και άνδρες, αγνοούμενοι 88 αξιωματικοί και 2.000 υπαξιωματικοί και άνδρες. Τραυματίαι: 104 αξιωματικοί και 1.528 υπαξιωματικοί και άνδρες.
Αι απώλειαι του εχθρού κατά τας μάχας της Κρήτης έχουν ως εξής: Αιχμάλωτοι: 10.700 Άγγλοι αξιωματικοί και άνδρες και 5.000 Έλληνες αξιωματικοί και άνδρες. Οι νεκροί ανέρχονται εις πέντε περίπου χιλιάδας, χωρίς να υπολογίζωνται εις αυτούς εκείνοι οι οποίοι επνίγησαν.
Αι απώλειαι τας οποίας υπέστησαν αι γερμανικαί δυνάμεις κατά την βαλκανικήν εκστρατείαν υπήρξαν εξαιρετικώς ολίγαι. Ο στρατός και τα σώματα εφόδου έσχον τας εξής απωλείας: Νεκρούς 57 αξιωματικούς και 1050 υπαξιωματικούς και άνδρας. Οι εξαφανισθέντες ανέρχονται εις 13 αξιωματικούς και 372 υπαξιωματικούς και άνδρας. Οι τραυματίαι ανέρχονται εις 181 αξιωματικούς και 3.571 υπαξιωματικούς και άνδρας.
Αι απώλειαι της γερμανικής αεροπορίας κατά την ως άνω εκστρατείαν (σ. σ: αναφέρεται στην υπόλοιπη εκστρατεία πλην της Μάχης της Κρήτης, καθώς όπως διαπιστώνεται οι απώλειες για τους Γερμανούς μόνο στο νησί ήταν πολύ περισσότερες από όλες τις άλλες) ανήλθον εις 15 αξιωματικούς και 84 υπαξιωματικούς και άνδρας νεκρούς , εις 40 αξιωματικούς και 123 υπαξιωματικούς και άνδρας εξαφανισθέντας και εις 25 αξιωματικούς και 120 υπαξιωματικούς και άνδρας τραυματίας».
