Τους πέντε αναπτυξιακούς καταλύτες ανέδειξε στην ομιλία του στην εκδήλωση της ΔιαΝΕΟσις και του ΣΒΒΕ Θεσσαλονίκης με τον τίτλο «Ανάπτυξη: Πέντε Δράκοι και Πέντε Καταλύτες» ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και πρόεδρος της Eurobank Νικόλαος Καραμούζης, ο οποίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων και στα κακώς κείμενα του μοντέλου που εφαρμόσθηκε επί δεκαετίες στην ελληνική οικονομία και τα οποία οδήγησαν στην παρατεταμένη οικονομική κρίση.
Στους πέντε «δράκους» όπως τους χαρακτήρισε, οι οποίοι είναι διογκούμενα και αλληλένδετα μεταξύ τους προβλήματα και που το καθένα χωριστά και όλα μαζί από κοινού εγκλωβίζουν την οικονομία σε στασιμότητα και αποθαρρύνουν τις επενδύσεις.
Σύμφωνα με τον κ. Καραμούζη «οι πέντε σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές δομικές αλλαγές που συντελούνται σταδιακά στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, κυρίως ως αποτέλεσμα της βαθιάς κρίσης και των μεταρρυθμίσεων που υλοποιήθηκαν, σε συνδυασμό με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των δράκων μπορούν να αποτελέσουν την κρίσιμη και ειδοποιό διαφορά για την οριστική επιστροφή της χώρας σε ισχυρή και διατηρήσιμη αναπτυξιακή τροχιά και οικονομική και κοινωνική κανονικότητα». Στόχος, τόνισε ο πρόεδρος της ΕΕΤ και πρόεδρος της Eurobank, είναι να γίνει επιτέλους η Ελλάδα μια σύγχρονη, ανοικτή και ανταγωνιστική οικονομία αγοράς, με κοινωνική συνοχή, ένας τόπος ελκυστικός να ζεις, να εργάζεσαι, να παράγεις, να επενδύεις, να δημιουργείς.
Οι πέντε «δράκοι»
Τα πέντε διογκούμενα και αλληλένδετα προβλήματα, τα οποία πλήττουν την ελληνική οικονομία είναι:
– το μεγάλο δημοσιονομικό χρέος,
– το προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα,
– το δυσλειτουργικό και αντιαναπτυξιακό φορολογικό πλαίσιο,
– τα δίδυμα προβλήματα πολυνομίας και κακονομίας και
– οι δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης.
Μεταρρυθμίσεις
Ο Νικόλαος Καραμούζης επεσήμανε την ανάγκη ενός αξιόπιστου προγράμματος οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης που θα απελευθέρωνε τις υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις της χώρας και θα συμπεριλάμβανε κρίσιμες μεταρρυθμίσεις:
– στο επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον,
– στο φορολογικό σύστημα,
– στη δημόσια διοίκηση,
– στην ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών,
– στο τραπεζικό σύστημα,
– στην κρατική γραφειοκρατία,
– στο ασφαλιστικό σύστημα, και
