Η δήλωση του Υπουργού Υγείας Α. Ξανθού για το κύκλωμα εμπορίας ογκολογικών φαρμάκων:
«Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια οργανωμένη μαφία στο χώρο των παράνομων παράλληλων εξαγωγών φαρμάκου στη χώρα και απ’ ότι φαίνεται το συγκεκριμένο κύκλωμα εξειδικευόταν στην υπεξαίρεση και εξαγωγή ακριβών ογκολογικών φαρμάκων, τα οποία φυσικά πληρώνει και πολύ καλά κάνει η ελληνική πολιτεία.
Θεωρώ ότι πραγματικά πρόκειται όχι απλώς για οργανωμένο έγκλημα οικονομικής φύσεως, αλλά πρόκειται και για μία σπείρα, η οποία ουσιαστικά έθετε απ’ ότι φαίνεται σε διακινδύνευση και την πορεία της υγείας των ασθενών.
Είναι σε εξέλιξη η έρευνα και πρέπει να δούμε το τελικό πόρισμα. Είμαστε σε φάση που απολογούνται όσοι είχαν συλληφθεί. Υπάρχουν ήδη προφυλακίσεις.
Νομίζω ότι θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την τελική εικόνα, να δούμε και τη δομή και τη μεθοδολογία και το μηχανισμό που παρενέβαινε για να υπάρξει αυτή η υπεξαίρεση και η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Και κυρίως να δούμε και την επίπτωση που είχε στην ποιότητα της φροντίδας προς τους ασθενείς. Θέλω να πω το εξής όμως, ότι αυτό προφανώς είναι μία πολλή σημαντική επιτυχία και της οικονομικής αστυνομίας, αλλά και των ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου και εν προκειμένω του ΕΟΦ, ο οποίος πραγματικά αθόρυβα και η διοίκησή του και το υπόλοιπο προσωπικό, τους προηγούμενους μήνες έχουν κάνει μία συστηματική προσπάθεια να διερευνήσουν την επιρροή αυτών των κυκλωμάτων που αφορούν και ιδιωτικά φαρμακεία και τα φαρμακεία των νοσοκομείων και τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και τη συναλλαγή τους με επαγγελματίες υγείας.
Θεωρώ ότι το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει πλέον ισχυρή πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστούν αυτές οι τρομερές παθογένειες και τα θεσμικά κενά τα οποία υπήρχαν στο σύστημα υγείας, που επέτρεπαν να υπάρχουν αυτές οι απαράδεκτες εστίες ανομίας και διαφθοράς.
Θέλω να πω ότι δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Δεν πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ως ένα τυχαίο συμβάν το οποίο συγκυριακά αποκαλύφθηκε.
Θέλω να επισημάνω ότι αυτό το οποίο υλοποιείται, με τη συνδρομή και των ελεγκτικών μηχανισμών και των υπηρεσιών του Υπουργείου, αλλά και των διωκτικών αρχών της χώρας, είναι ένα συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο ηθικοποίησης του συστήματος υγείας, αντιμετώπισης των διαχρονικών δυστυχώς φαινομένων κατασπατάλησης πόρων, διαφθοράς, επιρροής συμφερόντων και λοιπά και εκμετάλλευσης του αρρώστου που υπήρχαν πάντα στο σύστημα υγείας.
Γίνεται μια συνολική προσπάθεια, λοιπόν, η οποία θα διασφαλίζει και την επιβίωση του συστήματος υγείας, τη βιωσιμότητα της δημόσιας περίθαλψης, αλλά κυρίως την ποιοτική και την ανθρωποκεντρική φροντίδα προς τον πολίτη.
Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δημιουργείται ένα κλίμα ανασφάλειας σε πάρα πολλούς ασθενείς, ιδιαίτερα σε ογκολογικούς ασθενείς, θέλω να πω το εξής. Ότι το σύστημα υγείας δεν είναι ανοχύρωτο.
Το σύστημα υγείας εξακολουθεί σήμερα να παρέχει αξιόπιστες υπηρεσίες και αποτελεσματικές υπηρεσίες, στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Είναι πιο προσβάσιμο στους πολίτες, μετά από τη ρύθμιση για την πρόσβαση των ανασφάλιστων. Είναι αξιόπιστο και έχει την επιστημονική εγκυρότητα που διασφαλίζει η καλή εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού του, του ιατρικού και του υπόλοιπου προσωπικού.
Έχει, όμως, αυτό είναι αναμφισβήτητο, εστίες ανομίας και θεσμικά κενά, τα οποία οφείλουμε αυτήν την περίοδο, αξιοποιώντας και τα πορίσματα αυτών των ερευνών, να θωρακίσουμε.
Και νομίζω ότι εδώ αυτό που αμέσως προκύπτει ως ανάγκη είναι, πρώτον να ενισχύσουμε τον ελεγκτικό μηχανισμό του ΕΟΦ, με επιπλέον προσωπικό, με επιπλέον εργαλεία ελεγκτικά, αξιοποιώντας περισσότερο την ηλεκτρονική διακυβέρνηση του συστήματος, τα πληροφοριακά συστήματα και λοιπά.
Ταυτόχρονα, νομίζω ότι εντός του νοσοκομείου οφείλουμε να ενισχύσουμε και εκεί την ηλεκτρονική επιτήρηση του συστήματος και της συνταγογράφησης και της διαχείρισης των φαρμάκων, μέχρι την τελική διάθεσή τους προς τον ασθενή.
Νομίζω ότι αυτό οφείλουμε να το κάνουμε. Θα μας βοηθήσει πάρα πολύ αυτή η εξέλιξη. Και μπορούμε, μ’ αυτόν τον τρόπο, να δώσουμε μεγαλύτερη ασφάλεια στους πολίτες. Ότι και το σύστημα υγείας μπορεί να είναι αποτελεσματικό και να προσφέρει την αναγκαία φροντίδα, αλλά και να μην επιτρέπει να διαιωνίζονται τέτοιου τύπου προβλήματα και παθογένειες, που ξέρουμε ότι υπήρχαν διαχρονικά.
Έχουμε πει πολλές φορές ότι είναι δομικό πρόβλημα η διαφθορά στο σύστημα υγείας. Και γενικά στον δημόσιο βίο της χώρας, θα έλεγα.
Νομίζω, όμως, ότι έχει δοθεί το πολιτικό σήμα, ότι πλέον δεν υπάρχει πολιτική ασυλία σε τέτοιες συμπεριφορές. Δεν είναι τυχαίο το ότι αυτήν την περίοδο, επειδή ακριβώς υπάρχει η βούληση, επειδή ακριβώς υπάρχει η συνεργασία των συναρμόδιων φορέων και επειδή αφήνουν και τις διωκτικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους, υπάρχει αποτελεσματικότητα.
Αυτό νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό. Προφανώς μας ενδιαφέρει να δούμε την έκταση και το βάθος αυτών των προβλημάτων. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και σε άλλα επίπεδα εστίες ανομίας. Είναι μέρος ενός συνολικού σχεδίου ηθικοποίησης και αναβάθμισης της δημόσιας περίθαλψης, σ’ αυτό το οποίο υλοποιούμε».
