Πάντως όλο αυτό που ήδη ζούμε με την έλλειψη νερού είναι η απλή απόδειξη ότι η Κρήτη ήταν εγκαταλειμμένη για χρόνια, σε όλα τα επίπεδα. Δε συμβαίνει αυτό επειδή μια χρονιά δεν έβρεξε. Κι ας φροντίζει ένα ολόκληρο σύστημα, με τους ανθρώπους του, να προσπαθεί τώρα να βγάλει την ουρά του απέξω, κάνοντας συσκέψεις και εκκλήσεις…
Δε διψάμε, ξαφνικά.
Όπως δεν σκοτωνόμαστε στους δρόμους, ξαφνικά.
Όπως δε διαλύεται ένας τομέας της οικονομίας, ο αγροτικός, ξαφνικά…
Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για εκείνους που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να έχουν απλά εκλογική πελατεία. Ένα πολιτικό σύστημα που κυριάρχησε για χρόνια στη χώρα, με τους εκπροσώπους του στο νησί, φρόντισε μόνο να έχει μια πελατειακή σχέση για να διασφαλίζει την κυριαρχία του, σε κάθε επίπεδο.
Χρήμα έπεσε στο νησί, αλλά χωρίς σχέδιο ανάπτυξης. Το πολιτικό σύστημα που κυριάρχησε για δεκαετίες όντως μοίρασε χρήμα στην Κρήτη. Αλλά “φίλιο χρήμα”, με στόχο τη μόνιμη κυριαρχία του.
Γι αυτό δεν έκανε ένα δρόμο της προκοπής.
Γι αυτό δεν έχουμε ένα λιμάνι ή ένα αεροδρόμιο της προκοπής.
Γι αυτό το νησί διψάει όταν δεν βρέξει.
Γι αυτό δεν έκανε, 40 χρόνια, ένα σοβαρό έργο υποδομής, πλην του ΠΑΓΝΗ.
Ναι, έκανε παρεμβάσεις. Σχολεία, για παράδειγμα, σε περιοχές που δεν υπήρχαν παιδιά, αλλά υπήρχαν κομματάρχες και συμφέροντα, τα οποία έκλεισαν λίγο μετά…
Ναι, έκανε και κάποιους δρόμους. Εκεί όπου υπήρχαν εργοστάσια, επιχειρήσεις, μονάδες των δικών του ανθρώπων…
Έτσι λειτούργησε για χρόνια αυτό το σύστημα.
Κι ας χύνε τώρα κροκοδείλια δάκρυα για τον ΒΟΑΚ.
Κι κατηγορούν εκείνους που έχουν τώρα την ευθύνη, για τις δολοφονίες στους δρόμους, τα έργα που δεν γίνονται, το νερό που δεν υπάρχει…
Όχι, δεν υπάρχει ξαφνικός θάνατος, αλλά προγραμματισμένος. Από χρόνια αδράνειας, στρεβλής πολιτικής και πελατειακής σχέσης…
Candiot
