Τόνισε μεταξύ άλλων ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της κοινοβουλευτικής Ειδικής Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση Novartis:
«Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για όσα έχουν συμβεί; Σαφώς, αυτό ούτε πρέπει, ούτε μπορεί να αμφισβητηθεί. Υπήρξε κίνηση πολιτικού χρήματος, κάτω από το τραπέζι; Υπήρξε παράνομος πλουτισμός, δωροδοκίες, δωροληψίες, ή και ξέπλυμα χρήματος. Ε, αυτό είναι που πρέπει να διερευνήσει η Δικαιοσύνη (…). Έχει τα εργαλεία και τη δυνατότητα να ερευνήσει σε βάθος (…) Υπό αυτήν την έννοια δήλωσα ότι οι αθώοι δεν έχουν κανέναν λόγο να ανησυχούν».
Τρία συμπεράσματα από την έως τώρα ενασχόληση με την υπόθεση
Κληθείς να κωδικοποιήσει τα συμπεράσματα, τα οποία – κατά την άποψή του- απορρέουν από τη διαδικασία της κοινοβουλευτικής διερεύνησης του θέματος Novartis, ο κ. Ηγουμενίδης είπε:
«Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι πρέπει αν αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, πάνω στον οποίο πέφτουμε συνεχώς. Τα πολιτικά πρόσωπα πρέπει, επιτέλους, να αντιμετωπίζονται όπως οι πολίτες. Και να δούμε πώς θα θωρακιστούμε αποτελεσματικά, εφ’ όλης της ύλης. Ξέρετε, επ’ αυτού δεν θα χρειαστεί δα να ανακαλύψουμε και την Αμερική. Στις άλλες χώρες, τις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού, έχουν εμπειρία, έχουν λάβει μέτρα. Να τα δούμε».
Και συνέχισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ:
«Το δεύτερο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι φαινόμενα τύπου Novartis βρήκαν γόνιμο έδαφος στην έλλειψη επαρκούς θεσμικού πλαισίου στον τομέα του φαρμάκου, της διαπραγμάτευσης των τιμών, κλπ. Θετικά βήματα επ’ αυτού έχουν γίνει από το 2015, από την παρούσα κυβέρνηση. Η θέσπιση της Επιτροπής Αξιολόγησης Καινοτόμων Φαρμάκων, καθώς και ο καθορισμός του τρόπου διαπραγμάτευσης για τα φάρμακα υψηλού κόστους, είναι μέτρα που θα βοηθήσουν. Άλλο αν δεν γίνεται ευρεία συζήτηση για αυτά».
Το τρίτο, πρόσθεσε ο κ. Ηγουμενίδης, «είναι ότι το θέμα θυμίζει τη μάχη του «αντι- ντόπινγκ κοντρόλ» με το ντόπινγκ, στον αθλητισμό. Το ντόπινγκ τεχνολογικά προηγείται, άρα το «αντι- ντόπινγκ» καλείται να βρίσκεται σε διαρκή βελτίωση και εγρήγορση… Διότι οι πολυεθνικές δεν πρόκειται να σταματήσουν την προσπάθεια προσεταιρισμού ανθρώπων, ούτε τη συγκρότηση δικτύων που θα προπαγανδίζουν το ‘κοινωνικό τους πρόσωπο’».
«Κι όταν έπεσε η συνολική δαπάνη, ο κόσμος πλήρωσε 35 εκατομμύρια περισσότερα»…
Επεσήμανε ακόμη ο βουλευτής:
«Ορισμένοι έλεγαν ‘να χυθεί άπλετο φως’ στη Βουλή. Μα αν η Επιτροπή αποφάσιζε, αντιμετωπίζοντάς το ζήτημα ως πολιτικό αδίκημα, τότε αυτό θα παραγραφόταν, λόγω του νόμου του κ. Βενιζέλου. Ενεργώντας όπως ενεργήσαμε, λύσαμε τα – δεμένα από το νόμο περί ευθύνης υπουργών- χέρια της Δικαιοσύνης».
Ο κ. Ηγουμενίδης σχολίασε, επίσης: «Μακριά από εμένα η αντίληψη πως εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ είμαστε οι μόνοι καθαροί κι όλοι οι άλλοι διεφθαρμένοι. Αλλά πρέπει να συμβάλλουν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις (…). Δυστυχώς, τα κόμματα που επί δεκαετίες κυβερνούσαν, δεν δείχνουν έως τώρα να ενδιαφέρονται για τη θωράκιση του ίδιου του πολιτικού συστήματος, αλλά μόνο για την προστασία στελεχών τους. Λένε: ‘Ναι, να χυθεί άπλετο φως, ναι, υπάρχει θέμα, αλλά φταίνε οι άλλοι’. Κατηγορηματικά και εκ των προτέρων. Έτσι, όμως, δεν προστατεύουμε ουσιαστικά τον δημόσιο βίο, ούτε τα χρήματα του ελληνικού λαού».
Και συνέχισε:
«Δεν ξέρω πώς μπορεί να μιλά κανείς για ‘σκευωρία’, γνωρίζοντας τις διαστάσεις του προβλήματος. Η δαπάνη για φάρμακα ήταν 0,9% του ΑΕΠ να ανήλθε στο 2,1%. Φθάσαμε να πληρώνουμε για φάρμακα όσα η Γερμανία, που έχει εξαπλάσιο πληθυσμό. Κι όταν έπεσε η φαρμακευτική δαπάνη, διότι αυτό ήταν μνημονιακή υποχρέωση, πώς έπεσε; Με τη μεταφορά του βάρους στον κόσμο, στην κοινωνία. Η δαπάνη ήταν 416 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 285 του Δημοσίου και τα 131 των πολιτών. Κι έπεσε στα 349 εκατομμύρια. Αλλά το Δημόσιο επωμίστηκε τα 183 εξ αυτών και οι πολίτες τα 131 εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, το βάρος που σήκωσε ο κόσμος αυξήθηκε από 31% σε 47%. Βλέπετε, η πολιτική που ευνόησε τις πολυεθνικές ήταν πολλαπλά αντικοινωνική».
