Όπως επισημαίνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, η επίμαχη σύνταξη εχορηγείτο εφ’ όρου ζωής, ως επιβράβευση της πολύτεκνης μητέρας, μετά την ενηλικίωση των τέκνων της και την ολοκλήρωση των σπουδών τους (δηλαδή μετά τη συμπλήρωση του 23ου ή 25ου έτους της ηλικίας τους) και μετά τη διακοπή καταβολής του πολυτεκνικού επιδόματος του άρθρου 63 του ν. 1892/1990 το οποίο εχορηγείτο για την αντιμετώπιση των αυξημένων οικογενειακών δαπανών που συνεπάγεται η αύξηση του αριθμού των τέκνων και προς στήριξη των τέκνων για όσο διάστημα ήσαν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Οι σύμβουλοι διευκρινίζουν ότι η ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας δεν εχορηγείτο με σκοπό τον βιοπορισμό της τελευταίας, αλλά είχε τιμητικό χαρακτήρα.
Ωστόσο, συνεχίζουν , με το νόμο 4093/2012 επιδιώχθηκε, «η αναμόρφωση και εκλογίκευση των μέχρι τότε οικογενειακών επιδομάτων ενόψει και της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως με τη χορήγηση του ενιαίου επιδόματος στήριξης τέκνων από το πρώτο παιδί και την παρεχόμενη έτσι, κατ’ αποτέλεσμα, μεγαλύτερη στήριξη στις οικογένειες με περισσότερα παιδιά και συνεπώς στις πολύτεκνες οικογένειες».
Έτσι, συνεχίζει η απόφαση του ΣτΕ, ελήφθη ειδική πρόνοια υπέρ των πολύτεκνων οικογενειών με τη χορήγηση επιπλέον επιδόματος (ειδικού επιδόματος τριτέκνων και πολυτέκνων) και την παρεχόμενη με τον τρόπο αυτό «μείζονα κοινωνική προστασία στις πολύτεκνες οικογένειες». Με αυτό τον τρόπο , όπως επισημαίνεται, εκπληρώνεται η υποχρέωση του κοινού νομοθέτη που απορρέει από το άρθρο 21 του Συντάγματος για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειας και της οικογένειας εν γένει, ενώ συμβάλλει και στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας.
Η απόφαση του ΣτΕ εκδόθηκε μετά από προδικαστικό ερώτημα που απέστειλε το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Λάρισας στο οποίο είχε προσφύγει αγρότισσα πολύτεκνη μητέρα, μέλος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, που ελάμβανε ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας σύμφωνα με το νόμο 4093/2012 και η οποία καταργήθηκε.
