Του Γιώργου Λακόπουλου
Στις 21 Φεβρουαρίου ο Γιάννης Στουρνάρας μίλησε στη Βουλή για την αναφορά προστατευόμενου μάρτυρα ότι δωροδοκήθηκε από τη Novarti Η ομιλία του αφιερώθηκε κυρίως στην υπεράσπιση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της συζύγου του, που έκανε επί χρόνια δουλειές με τη συγκεκριμένη εταιρία. Εξήγησε ότι αυτές οι δουλειές ήταν μικρό μέρος του τζίρου της. Σχεδόν έμπαινε μέσα.
Στο τέλος της ζήτησε συγνώμη γιατί ταλαιπωρείται εξ εταιρίας του. «Είναι, φαίνεται, μέρος της μοίρας των συζύγων και των οικογενειών των δημοσίων προσώπων στη χώρα αυτή: να λοιδορούνται, να συκοφαντούν και να διαπομπεύονται, ακόμη και να απειλούνται, προκειμένου να πληγεί ο σύζυγός τους…» Το πιάσαμε το υπονοούμενο- όλοι ξέρουν ποια άλλη σύζυγος «ταλαιπωρείται» για τον ίδιο λόγο.
Το θέμα της επαγγελματικής σχέσης Στουρνάρα με τη Νovartis δεν έχει κάτι μεμπτό. Αλλά η παράλειψή του να το αναφέρει σε μια ομιλία που αφορούσε ακριβώς ότι τον συνδέει με την εταιρία μπάζει. Αν μη τι άλλο, γιατί έκλεινε με το εξής- ξεπατικωμένο από τον Ζολά: «Εάν αποκρύψεις την αλήθεια και τη θάψεις κάτω από το χώμα, θα μεγαλώσει και θα μαζέψει τόση δύναμη μέσα της, που την ημέρα που θα εκραγεί θα τινάξει τα πάντα στο διάβα της».
Σε τρεις εβδομάδες αποδείχθηκε ότι η αναφορά στον συγγραφέα του «Κατηγορώ» πήγε στράφι: ο ίδιος, αν δεν απέκρυψε, πάντως δεν ανέφερε ότι υπήρξε έμμισθος σύμβουλος της Novartis. Στην ουσία πάτησε τα κορδόνια του.
Μπορεί να μην το αξιολόγησε ως σημαντικό; Μπορεί να το ξέχασε; Μπορεί να νομίζει ότι δεν έχει σχέση με την υπόθεση; Πάντως, ενώ στην ομιλία του υποβάθμισε τις σχέσεις της συζύγου του με την εν λόγω εταιρία, για τις δικές τους δεν είπε το παραμικρό.
Εκτός από τη παράλειψη, εκτεθειμένο τον αφήνει και η αντίδραση του, όταν έγινε γνωστό: έβαλε κατά της εφημερίδας Documento που το αποκάλυψε. Την κατηγορεί γιατί ανέφερε κάτι που είναι αλήθεια.
«Αφού δεν βρήκαν τίποτε παράνομο, με κατηγορούν τώρα για τα νόμιμα. Η εργασία μου στον ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια πριν αναλάβω υπουργός, είναι διαφανής, όσο έκδηλη είναι πλέον η εργολαβία του συκοφάντη που ανέλαβε πάλι με λάσπη να ξελασπώσει τους εντολείς του».
Σαν σόφισμα ακούγεται. Αν «δεν βρήκαν τίποτε παράνομο» θα το ξέρουμε όταν ολοκληρωθεί η έρευνα που τον αφορά. Ότι υπήρξε όμως σύμβουλος της συγκεκριμένης εταιρίας – νομίμως- δεν ήταν πολλά χρόνια πριν υπουργοποιηθεί. Ήταν μόλις κάτι μήνες. Άσχετο, αλλά έτσι είναι..
Όσο για την «εργασία του στον ιδιωτικό τομέα» ας κόψει κάτι. Αν εξαιρεθεί ένα φεγγάρι στο ΙΟΒΕ, έχει εργασθεί μόνο ως διευθύνων σύμβουλος με μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρία- μετά όσα έγιναν στο Χρηματιστήριο και μετά από τη διοίκηση τράπεζας.
Ο θιασώτης της ιδιωτικής οικονομίας όλο στο κράτος έβρισκε θέσεις: ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας- που μόλις είχε πουλήσει η θυγατρική της Ιονική, αλλά τα λεφτά επενδύθηκαν ατυχώς και χάθηκαν, υπηρεσιακός υπουργός Ανάπτυξης , υπουργός Οικονομικών και τέλος κεντρικός τραπεζίτης. Η τρίτη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα ήταν οι συμβουλές στη Novartis που ξεχνάει.
Αυτό που δεν ξεχνάει είναι να μπερδεύει το ρόλο του «ανεξάρτητου» κεντρικού τραπεζίτη με το ρόλο του πολιτικού αντιπάλου της κυβέρνησης. Να επικαλείται την ανεξαρτησία του -που ισχύει έναντι της Εκτελεστικής Εξουσίας, όχι έναντι της Βουλής- σε σχέση με ένα κόμμα, αλλά όχι όταν δείχνει φιλικές διαθέσεις προς ένα άλλο. Α ,ξεχνάει και ποιος κυβερνάει τη χώρα και επιμένει στην «πιστοληπτική γραμμή», που απορρίπτει η κυβέρνηση…
Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο
