Το θέμα του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού για την περίοδο μετά το 2020 και της Πολιτικής Συνοχής καθώς και τα επίκαιρα θέματα της Ευρωπαϊκής ατζέντας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συζητήθηκαν σήμερα Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου της CRPM που έγινε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Πάτρα.
Στη συνεδρίαση συμμετέχουν σύνεδροι από όλες τις Ευρωπαϊκές Παραθαλάσσιες και Παράκτιες Περιφέρειες καθώς και στελέχη της Κομισιόν, τους οποίους και υποδέχθηκε στην Πάτρα, έδρα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ο Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας. Από την Κρήτη συμμετείχε ο Αντιπεριφερειάρχης Ευρωπαϊκών Θεμάτων Γιώργος Αλεξάκης Αντιπρόεδρος της CRPM, ο οποίος και προέδρευσε στην Ενότητα για τα Θαλάσσια Θέματα.
Στη συνεδρίαση επισημάνθηκε πως τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού και του Ταμείου Συνοχής έχουν σπουδαία σημασία για όλες τις ελληνικές Περιφέρειες διότι αυτά συνδέονται άμεσα με τις χρηματοδοτήσεις των δράσεων του ΕΣΠΑ (εθνικά, τομεακά και περιφερειακά).
Στην εισήγηση του για το θέμα «Θάλασσες και οι Ωκεανοί» ως μια σημαντική συνιστώσα της Ευρωπαϊκής ατζέντας, ο κ. Αλεξάκης τεκμηρίωσε τη σπουδαιότητα του θέματος καθώς το μερίδιο της Γαλάζιας Οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο πρόκειται να διπλασιαστεί μέχρι το 2030 και σχολίασε την προετοιμασία των Πολιτικών για την μετά το 2020 περίοδο και τις προτεραιότητες της CPMR.
Επεσήμανε την απειλή από την Κίνα στα θαλάσσια θέματα και ειδικότερα στις θαλάσσιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κατά συνέπεια την ευρωπαϊκή ανάγκη για περισσότερες επενδύσεις σε όρους κεφαλαίων, οικονομικών πόρων αλλά και ανθρωπίνων πόρων, έρευνας και καινοτομίας.
Ο κ. Αλεξάκης τόνισε ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές που αντιμετωπίζουμε και επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους ωκεανούς και τις παράκτιες περιοχές.
Επίσης δήλωσε πως τα Θαλάσσια Απορρίμματα και τα πλαστικά αποτελούν άλλη μια απειλή κι αν δεν αναλάβουμε άμεση δράση, μέχρι το 2050 στους ωκεανούς μας θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά απ’ ότι ψάρια.
Ο Αλεξάκης ως αντιπρόεδρος της CRPM επεσήμανε ότι η ΕΕ θα χρειαστεί μια ισχυρή, οριζόντια Θαλάσσια Στρατηγική (με διεθνή διάσταση) για την ενίσχυση και τον συντονισμό της θαλάσσιας διάστασης των πολιτικών της. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην Πολιτική Συνοχή και τις επιπτώσεις της στη Γαλάζια Οικονομία, στην Εκπαίδευση και Κατάρτιση, στη Θαλάσσια Έρευνα, τη Ναυτιλιακή Βιομηχανία, κλπ.