Του Παντελή Μπουκάλα
Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος πρωτοσκέφτηκε να βουτήξει στην κολυμπήθρα των ευφημισμών τους συστηματικούς μπαταχτσήδες, τους επαγγελματίες κοπανατζήδες των υποχρεώσεών τους, και να τους δώσει το ωραίο όνομα «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές». Ισως ανήκει και ο ίδιος στους αναξιόχρεους και σκέφτηκε ότι χρειάζεται ένας όρος σχεδόν τιμητικός για να ονοματίζει αυτόν και τους όμοιούς του. Δηλαδή όσους μπορούν και παραμπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, προτιμούν όμως να λουφάρουν. Και να ποντάρουν τα χρήματά τους σε «επενδύσεις» (για τις οποίες παίρνουν άλλα δάνεια, επίσης κόκκινα) ή να τα εξασφαλίσουν σε τράπεζες του εξωτερικού.
Ε, είναι άλλο να σε αποκαλούν μπαταχτσή ή απατεώνα κι άλλο να σε προσφωνούν «Στρατηγικό Κακοπληρωτή». Είναι σαν να αναγνωρίζουν ότι διαθέτεις ευφυΐα πάνω από τον μέσο όρο, ότι μπορείς να σχεδιάζεις, να παίζεις στα δάχτυλα τους νόμους, να ’χεις και γνωριμίες με κάποιους νομοθέτες. Αρα, αντί να σε κυνηγούν, χάρη στον τίτλο τιμής που σου απονεμήθηκε κατοχυρώνεις αμέσως αμέσως το δικαίωμα να πίνεις καφέ με τα τραπεζικά στελέχη. Να συζητάς μαζί τους όλο αγωνία για το μέλλον της χώρας. Και να ελεεινολογείτε από κοινού τον «λαουτζίκο» για τη φοροδοτική ασυνέπειά του.
Αρχές του 2018, με το ξεκίνημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, οι τραπεζάρχες διαπίστωσαν ότι περίπου οι μισοί οφειλέτες, κυρίως στη στεγαστική πίστη, μπορούν να πληρώσουν έστω και μέρος της δόσης τους, πλην αδιαφορούν. Κατά τις τραπεζικές εκτιμήσεις, το 30% αυτών των ευπατριδών διαθέτει σημαντική περιουσία, το δε 20% έχει μεν μικρότερο πουγκί, ικανό πάντως να καλύπτει τη δόση τους. Μολαταύτα, έχουν κηρύξει στάση πληρωμών. Ε, θέλει και λίγο αντάρτικο πνεύμα για να σε πουν Στρατηγικό.
