Του Δημήτρη Χ. Σάββα
Σίγουρα ο Μάρτης δεν λείπει από τη Σαρακοστή, όπως λέει και ο λαός μας και ο Φλεβάρης είναι ο μήνας που καλωσορίζει πολλές φορές το Τριώδιο, μία περίοδο χαράς, κεφιού και γλεντιού αλλά και άλλων χαρούμενων εκδηλώσεων που κορυφώνονται την δεύτερη Κυριακή της Αποκριάς, αφού μετά αρχίζει η περίοδος της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η πόλη μας, το Ηράκλειο, αυτή την εποχή του Τριωδίου έδινε το παρόν με γλέντια και χορούς συλλόγων αλλά και άλλων φορέων όπως και διαφόρων ιδρυμάτων. Το σημερινό μου κείμενο δεν έχει κάτι το σπουδαίο να αναδείξει. Απλά περιγράφει έναν από τους χορούς αυτούς και συγκεκριμένα τον χορό του ωδείου, την Αποκριά του 1934. Παρουσιάζει, όμως, ενδιαφέρον, αφού ήταν από τα πιο μεγάλα κοσμικά γεγονότα και κάνουν μεγάλη εντύπωση τα ονόματα-επίθετα των συμμετεχόντων, στον χορό αυτό, παλιών Καστρινών οικογενειών. Μέσα, λοιπόν, στην μεγάλη και κατάμεστη αίθουσα, ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Δράσις», ο οποίος φέρει και την επωνυμία ‘‘θεατής’’, μας παρουσιάζει τους εκλεκτούς προσκεκλημένους. Τον Νομάρχη Ηρακλείου Ανδρέα Μάρκελο, τον Πρόεδρο των Πρωτοδικών Κίναν, τον Λιμενάρχη Σταύρου, τον Έφορο Χρηστόπουλο Αχιλλέα, την Αγλαΐα και τον Νικόλαο Βογιατζάκη, το ζευγάρι του Πρωτοδίκη Ανεμογιάννη Κωνσταντίνου, το ζευγάρι του ιατρού Καρυωτάκη, τον κύριο και την κυρία Μαρκατάτου, τον Διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδος Λοΐζο, τον κύριο και την κυρία Καβαλάκη, τον Διευθυντή της Ιονικής Τράπεζας Καντιώτη, της Εμπορικής Γαλάνη, τον κύριο και την κυρία Μιχαήλ Τζουλάκη, τον κύριο και την κυρία Ιωάννη Τζοβενή, την οικογένεια Λεοντίδου, τα ζεύγη Γ. Αληγιζάκη, Μίμη Αλεξίου, Κώστα Κοκκινάκη, Γ. Πλάτωνος, Αντωνακάκη, Βασίλη Νουφράκη, Μιχαήλ Μανουσάκη, Νίκου Καρυστινού, τοu Αλέξανδρο Μαλολιδάκη, τοu Γάβη, τοu Μιχαήλ Μαρνελάκη, τοu Σπύρο Σπύρου, Β. Γουναλάκη, Θ. Τζώνη, τοu Καμάρα, τοu Μ. Κορνάρου, τοu Ε. Μαυρογιαννάκη, τοu Αρ. Ζαχαρίου, καθώς, επίσης, και τις δεσποινίδες Ρ. Αλεξίου και Ειρήνη Ι. Γραμματικάκη.
Ακόμα, τον κύριο και την κυρία Μιχαήλ Παναγιωτάκη, το ζεύγος Στρατάκη με την κόρη τους Βάσω, το ζεύγος του τραπεζικού Μιχαήλ Ψαλτάκη μετά της δεσποινίδας Μαρίκας Μαϊση, το ζεύγος Καρδαμάκη, την δεσποινίδα Τρυπάκη, οικογένειες Εμμανουήλ Δαμιανάκη, Μύρωνα Στειακάκη, τους Γ. Μιχελιδάκη, Ν. Πρωϊμάκη με την δεσποινίδα αδελφή του, τους Γαλάνη, Θ. Διαμαντόπουλο, την δίδα Μαρίκα Πεπόνη, τις δεσποινίδες και τον κ. Εμμανουήλ Παπαντωνίου, την οικογένεια Μαρκίδου, τον κ. Ηλία και την δίδα Βαγγέλα Παπαδάκη. Επίσης, τους κυρίους Νικηφόρο Διακάκη, Μιχαήλ Αλικιώτη, Α. Τζανάκη, Γ. Γαβριλάκη, Εμμανουήλ Ξανθάκη, τον μηχανικό Μαρκόπουλο, τον Γ. Γκριδάκη, Κ. Ευγενή, Κ. Μικεδάκη, Μ. Κοκκινίδη, Μ. Δημάκη, Π. Βάρβογλην, τον ιατρό Βελισσαρίου, τον Γ. Χατζάκη, τον Εμμανουήλ και τη δίδα Τζεδάκη, τη δεσποινίδα Μαρίκα Τυλλιανάκη, τις οικογένειες Καρούζου, Αρχατζικάκη, Μηλιαρά, Ι. Δεληβασίλη, Σ. Δεληβασίλη, Ι. Περαθωράκη, Ν. Μικεδάκη, Κ. Μανουσάκη, Χ. Μυστίλογλου, Μύρωνα Παπαδάκη, Νικολάου Κοκκινάκη, Α. Βαρζακιάν, τη δεσποινίδα Πόπη Κοκκινάκη, τον επόπτη συνεταιρισμών Θεοδωρόπουλο, τον Ευστράτιο Γαρεφαλάκη, τον Νίκο Καζακίδη, τον Πέτρο Φορτσάκη, τους αδελφούς Πατεράκη καθώς και τον Μηνά και τη δεσποινίδα Αθηνά Λαμπρινού.
Μία πραγματική λαοθάλασσα με όλα τα μέλη της Καστρινής κοινωνίας να δίνουν το παρόν στην άνετη αίθουσα της «Μινώας», εκφράζοντας μ’ αυτό τον τρόπο την συμπάθειά τους και δείχνοντας το ενδιαφέρον τους στο εξαίρετο αυτό μουσικό ίδρυμα της πολιτείας του Μεγάλου Κάστρου. Το Ωδείο Ηρακλείου, κάτω από δυσμενέστατες οικονομικές συνθήκες, συνέβαλε τα μέγιστα στη μουσική διαπαιδαγώγηση του τόπου. Σίγουρα, οι παλιοί Καστρινοί είχαν κατανοήσει την ανάγκη της μουσικής παιδείας, αλλά και της υποκίνησης όλων, γενικά, των κοινωνικών στρωμάτων προς τις μουσικές απολαύσεις. Η μουσική γίνεται κατανοητή από τον καθένα, αφού πρόκειται για μία παγκόσμια γλώσσα που όλοι συμμετέχουν. Μία τέχνη που ένωσε ομάδες, κοινωνίες και λαούς, που τους έκανε να ξεχάσουν τις δυσκολίες τους, που συνέβαλε στο να ηρεμήσουν τα ανθρώπινα πάθη. Μία τέχνη μοναδική που αποκλειστικός της σκοπός ήταν η εξύψωση του ανθρώπου.
