Πώς επιχείρησαν να μας σταματήσουν- Τώρα όσοι πρέπει, ας τρομάξουν, είμαστε ζωντανοί!

Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη

andrikakisalekos@gmail.com

Θα πρέπει να ομολογήσω ότι εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλλον από την αρχή που εμφανίστηκε το Candianews στα ηλεκτρονικά μας πράγματα, πολλοί στραβομουτσούνιασαν. Βλέπετε, είχαν μάθει ότι η δημοσιογραφία είναι μια υπηρεσία ενταγμένη σε κελεύσματα και προστάγματα. Που πωλείται και αγοράζεται, που διαμορφώνεται αναλόγως με τις διαθέσεις του έχοντος και κατέχοντος εξουσία και χρήμα. Μια πόρνη της δημόσιας ζωής, με άλλα λόγια.

Και προσπάθησαν, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, με φανερά και ύπουλα, κυρίως ύπουλα, να σταματήσει να υπάρχει μια τέτοια διαφορετική φωνή.

Εξαρχής γίναμε δέκτες πολλών ξεκάθαρων ή πιο καλυμμένων μηνυμάτων: δεχτήκαμε “δελεαστικές προτάσεις” μεγαλοπαραγόντων της οικονομικής ζωής- αυτών που είναι στηρίγματα ενός ολόκληρου πολιτικού κατεστημένου το οποίο κατέφαγε τα κομμάτια της Κρήτης- να “αλλάξουμε μυαλά” και όλα τα οικονομικά θέματα θα λύνονταν δια μιας… Δεχτήκαμε και λιγότερο κομψές “προτάσεις”, που έμοιαζαν περισσότερο με απειλές, για αλλαγή ρότας.

Δικαστήρια, αγωγές, μηνύσεις, συνεχείς κλήσεις στην αστυνομία ή στα δικαστήρια προκειμένου να δίνουμε εξηγήσεις σχεδόν κάθε εβδομάδα για αναρτήσεις, σχόλια, κριτική και αποκαλύψεις.

Η τοπική αγορά, αυτή τουλάχιστον που ελέγχεται και κατευθύνεται από ένα γνωστό σύστημα το οποίο συνδιαλέγεται με την καθεστωτική πολιτική έκφραση, έκοψε κάθε δίοδο. Γνωστές επιχειρήσεις της Κρήτης, που διαφημίζονται ακόμα και στο μικρότερο μέσο, δεν επένδυσαν διαφημιστικά ούτε ένα ευρώ στο Candianews που από πλευράς επισκεψιμότητας βρέθηκε σχεδόν από την πρώτη ημέρα στην πρώτη δυάδα των διαδικτυακών μέσων του νησιού.

Κάποιες τοπικές πολιτικές αρχές, όταν διαπίστωσαν ότι είτε εντάσσουν είτε όχι το Candianews στην (υποχρεωτική για την προβολή των προγραμμάτων) “πίτα”, η κριτική και οι αποκαλύψεις για τα σκοτεινά σημεία των δράσεων δεν σταματούσαν, αποφάσισαν να σταματήσουν εκείνες και να αποκλείσουν το μέσο, την ώρα που καλοτάιζαν τους πάντες για να γράφουν μόνο καλά λόγια…

Δεν ήταν μόνο αυτά. Ακόμα και κάποιοι από τα “εσωτερικά” έπαιξαν το βρόμικο αυτό παιγνίδι… Κάποιοι που είχαν πιθανώς διακρίνει ότι η αιχμηρή και χωρίς δεσμεύσεις δημοσιογραφία μπορεί και να αποφέρει κέρδη για τους ίδιους… Αν, για παράδειγμα, ο τάδε παράγοντας (πολιτικός ή οικονομικός) πριν δημοσιευτεί κάτι, το μάθαινε και ήταν πρόθυμος να εξαγοράσει μια σιωπή… Όταν είδαν την έξοδο του χώρου όπου έσπευσαν να κάνουν “προτάσεις”, αποφάσισαν πόλεμο μέχρις εσχάτων. Με κάθε- όχι πάντα νόμιμο…- μέσο.

Υπήρξαν και άλλοι που έπαιξαν πολλά και μη καθαρά το ρόλο τους.

Για να τα λέμε όλα, το Candianews και η μικρή ομάδα που έκανε τόσο μεγάλη δουλειά, βρέθηκαν όχι μόνο υπό στραγγαλισμό με όλα όσα περιγράψαμε, αλλά και – χάρη στη “βοήθεια” διαφόρων- ακόμα και χωρίς κανένα έσοδο (με ελάχιστες δυνατότητες συναλλαγών, για να ακριβολογούμε) σχεδόν ολόκληρο το 2017.

Πόλεμος, βρόμικα, κάτω από τη μέση, χτυπήματα, πολλοί πρόθυμοι να αξιοποιηθούν από όλους εκείνους που επεδίωκαν τη σιωπή… Τελικά, οικονομική ασφυξία.

Πλέον, η απόφαση ήταν να προχωρήσουμε μόνοι. Χωρίς άλλες συμμετοχές σε εταιρικά σχήματα. Όχι, δεν ήταν όλοι οι αρχικοί συμμετέχοντες στο εγχείρημα “πολέμιοι”. Αλλά για να μπορούμε να προχωρήσουμε δεν μπορούσαμε πλέον να είμαστε οι ίδιοι.

Έτσι, κάτω από το βάρος όλου αυτού του πολέμου, το Candianews, όπως το ξέραμε, δεν μπορούσε να συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί, εκτός των άλλων, κάποιοι το πλήρωναν από την τσέπη τους, από χρήματα που δεν είχαν, αλλά τα αναζητούσαν στην πραγματικότητα από τις συνεισφορές φίλων και συγγενών… Πλήρωναν ακόμα και τον server ή την ύπαρξη του domain name ή κάποιες βασικές υποχρεώσεις.

Όταν ανακοίνωσα ότι στη θέση του Candianews πλέον θα υπήρχε το Candia24, ομολογώ ότι λειτούργησα με μεγάλη αφέλεια. Παρά τον πόλεμο χρόνων από πάρα πολλές πλευρές (όχι μόνο πολιτικές) παρέμενα ρομαντικός και σκέφτηκα ότι αφού ανακοινώνω τη δημιουργία του Candia24 θα υπάρξει ένας σεβασμός. Τη στιγμή που έγινε η ανακοίνωση – η οποία έπρεπε να γίνει οπωσδήποτε γιατί ήθελα να μην υπάρξει ασυνέπεια απέναντι σε χιλιάδες ανθρώπους, ακόμα και άθελά μας- δεν υπήρχε καν η δυνατότητα να κατοχυρώσουμε το domain name.  Για αντικειμενική δυσκολία είναι ο λόγος… Θα γινόταν την επαύριο. Κάποιοι όμως έσπευσαν μέσα σε μερικές ώρες να το κατοχυρώσουν! Γνωρίζοντας (ίσως και συμμετέχοντας…) στη διαμόρφωση της αντικειμενικής αδυναμίας…

Γιατί το έκαναν; Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να προσθέσουν ένα ακόμα πρόβλημα, μπας και λυγίσουμε.

Είδαμε το domain name που διεκδικήσαμε να γίνεται redirεct σε άλλο μέσο (Cretalive), θέλω να πιστεύω χωρίς καμιά συμμετοχή από αυτό.

Στη συνέχεια είδαμε να πωλείται, λίγα 24ωρα μετά την αγορά του!

Έτσι είναι τα σκοτάδια…

Θα μας σταματούσαν, νόμιζαν! Θα ανέκοπταν αυτή την πορεία που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2013.

Γελασμένοι!

Είμαστε εδώ, συνεχίζουμε. Τραυματισμένοι, αλλά ζωντανοί.

Ας το καταλάβουν.

Θα υπάρχουμε όσο είμαστε ζωντανοί. Για να μην υπάρχουμε δεν θα πρέπει να έχουμε ζωή.

Ξέρετε, δεν μας τρομάζει ο πόλεμος, ο βρόμικος πόλεμος συμφερόντων και εκπροσώπων τους. Αντίθετα, μας ικανοποιεί ότι κάνουν τέτοιο πόλεμο επειδή τρομάζουν, προσπαθώντας να μας φοβίσουν.

Εδώ είμαστε. Συνεχίζουμε.

Τώρα, ας τρομάξουν όσοι έχουν λόγους.

Κι αυτό το εγχείρημα δε θα μπορούσε να συνεχιστεί και να υπάρχει σήμερα, αν δεν υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι που έδιναν και δίνουν (ακόμα και αυτό το δεκαήμερο της σιωπής) τη στήριξη και την εμπιστοσύνη τους.

Αλλά- επιτρέψτε μου- υπάρχει ακόμα περισσότερο επειδή κάποιοι άνθρωποι, μια μικρή ομάδα, πίστεψε και πιστεύει σε ό,τι γίνεται. Και αποφάσισε να πορευτεί μέχρι τώρα με ό,τι συνεπάγεται η οικονομική ασφυξία. Γι αυτή τη μικρή ομάδα των ανθρώπων, που βρίσκεται ακόμα και σε όρια ανέχειας προκειμένου όλο αυτό να παραμείνει ζωντανό, η προσωπική μου ευγνωμοσύνη θα υπάρχει και θα αποδίδεται για πάντα, όπως κι αν έρθουν τα πράγματα.

Συνεχίζουμε, χωρίς ίχνος απόστασης από τα όσα γνωρίζουν οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που εμπιστεύτηκαν το Candianews.

Είμαστε εδώ, αποφασισμένοι, πιο αποφασισμένοι από ποτέ.