Δίνει δωρεάν την ανακύκλωση σε επιχείρηση από την Αττική, η οποία στη συνέχεια θα εμπορεύεται αποκλειστικά για λογαριασμό της τα είδη που θα συγκεντρώνει, όπως ρητώς αναφέρεται στην πρότασή της, που έγινε δεκτή! Ο δήμος θα διαφημίζει την εταιρεία μέσα από την ηλεκτρονική του σελίδα αλλά και τα έντυπά του και θα προτρέπει τους Ηρακλειώτες να την προμηθεύουν με την πρώτη ύλη, που στη συνέχεια θα εμπορεύεται! Πώς άραγε γίνεται να στηρίζει μια πόλη και ένας δήμος μια επιχείρηση χωρίς να υπάρχει γι αυτήν το παραμικρό κόστος είτε προς το δήμο είτε προς φυσικά πρόσωπα;
Στην υπηρεσία μιας επιχείρησης που εμπορεύεται τα μεταχειρισμένα είδη σπιτιού, ένδυσης και υπόδησης – μάλλον κερδοφόρα δραστηριότητα στους καιρούς μας…- θέτει ολόκληρη την πόλη και το σύνολο των δημοτών ο δήμος Ηρακλείου! Ο δήμος παραχωρεί δωρεάν (!) – τουλάχιστο δεν προκύπτει να υπάρχει κάποιο όφελος για τον ΟΤΑ- στην επιχείρηση 100 θέσεις για να συγκεντρώνονται με δική του διαφήμιση (ακόμα και στο site του δήμου θα υπάρχει αναφορά της εταιρείας) και προτροπή τα παλιά ρούχα, παπούτσια, κουρτίνες κα, ολόκληρης της πόλης. Η εταιρεία, στη συνέχεια, θα τα εμπορεύεται, χωρίς για την πόλη να υπάρχει όφελος. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, με πλασιέ το δήμο, μετατρέπεται το Ηράκλειο σε τροφοδότη πρώτης ύλης μιας επιχείρησης (πρόκειται για την εταιρεία RECYCOM που εδρεύει στην Αρτέμιδα Αττικής), η οποία στη συνέχεια, ανακυκλώνοντας τα υλικά τα εμπορεύεται αποκλειστικά προς όφελός της, όπως αναφέρεται σε έγγραφο που κατατέθηκε στο δήμο και στον ΕΣΔΑΚ και υιοθετήθηκε :
“(Η εταιρεία) θα προωθεί τα κατά τα άνω συλλεγόμενα είδη ένδυσης και υπόδησης με αποκλειστική ευθύνη της. Ειδικότερα δε, με βάση το εν λόγω πρόγραμμά της, θα γίνεται εν μέρει η προώθηση των συλλεγόμενων άνω ειδών με δωρεάν διάθεσή τους σε άπορους, σε συνεργασία με Δήμους και φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, εν μέρει με διάθεσή τους σε εταιρίες και προγράμματα διαχείρισης μεταχειρισμένων ειδών ένδυσης (second hand), έναντι ανταλλάγματος, το οποίο καθορίζει και επωφελείται η ίδια και εν μέρει με διάθεσή τους για την κάλυψη εκτάκτων και επειγουσών αναγκών (π.χ. επί φυσικών καταστροφών, πολέμων κ.ά.), οπουδήποτε εντός και εκτός Ελλάδας”.
(Δείτε την εισήγηση και την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου σε pdf RECYCOM)
Δείτε τί δηλώνει για τη δράση της η εταιρεία στην ηλεκτρονική της σελίδα:
“Με την ανακύκλωση ρούχων που προτείνουμε, και με σωστή διαχείριση, καταλήγει στα σκουπίδια μόνο το 2%, ενώ το υπόλοιπο προωθείται στις αγορές μεταχειρισμένων ειδών, εξασφαλίζοντας φθηνά ή δωρεάν είδη ρουχισμού για τις μη προνομιούχες ομάδες πληθυσμού. Από τα παλιά ρούχα μπορούν επίσης να φτιαχτούν φόρμες εργασίας, στουπιά, υλικό για ηχομόνωση και θερμομόνωση, γέμιση για τα καθίσματα των αυτοκινήτων, κτλ.”
Για να ληφθεί η απόφαση στο δημοτικό συμβούλιο, δημοτική αρχή, ΕΣΔΑΚ (στον οποίο προεδρεύει ο δήμαρχος Ηρακλείου) και εταιρεία επικαλέστηκαν το “κοινωνικό στοιχείο” αυτής της επιχειρηματικής δράσης… Δηλαδή, ότι δεν θα καταλήγουν τα υλικά στη χωματερή και ότι μέρος τους θα μοιράζεται δωρεάν σε απόρους (αυτό είναι δυνητικό και στην αποκλειστική ευχέρεια της επιχείρησης, όπως αναφέρεται και στην εισήγηση προς το δημοτικό συμβούλιο)…
Τί όφελος θα έχει το Ηράκλειο; Μα θα λιγοστέψουν τα σκουπίδια, λέει ο δήμος… Με το πρόσχημα, δηλαδή, της προστασίας του περιβάλλοντος δίνεται σε ιδιώτη αυτή εργασία; Τσάμπα πρώτη ύλη!
Δεν είναι εύλογο το ερώτημα: αλήθεια τί θα κοστίσει για την εταιρεία η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα στο Ηράκλειο; Η εταιρεία θα έχει τους χώρους της, την προβολή της δραστηριότητάς της, τη στήριξη του δήμου και του ΕΣΔΑΚ για την υλοποίηση του επιχειρηματικού σχεδίου της, αλλά δεν θα πληρώσει τίποτε; Ούτε στο δήμου, ούτε στον ΕΣΔΑΚ, ούτε, άραγε, σε κανένα άλλο;