Μην έχουμε αμφιβολίες. Εκείνοι οι Κρητίκαροι βγήκαν στη Θεσσαλονίκη όχι για να υποστηρίξουν ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, αλλά για να αποδείξουν ότι η γραφικότητα είναι και κρητική. Γιοργαλίδικα, στολές, μαύρα πουκάμισα, ύφος καπεταναίων και πόζες μπροστά στα μνημεία ανά την χώρα. Ίσως και κάποιος από αυτούς να είχε κανένα πιστόλι πίσω από τη φορεσιά… Εδώ δε δίστασε να το δείξει δημόσια σε κινηματογραφικές ταινίες, σε εκδήλωση με φράγκους και πύρινους λόγους θα το έκρυβε;
Και μπορεί μεν η υπόλοιπη Ελλάδα να αισθάνθηκε περήφανη ή να γέλασε με τις εικόνες – ανάλογα με το πώς αντιμετώπισε τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, αλλά στην Κρήτη οι συμπεριφορές είναι γνωστές. Και τα πρόσωπα της μαγκιάς, του μαύρου υποκαμίσου, της γραφικότητας…
Καλύτερα τα αμίλητα, παρά τα μιλημένα…
ΥΓ: Για να μην ξεχνάμε, Κρητικοί “μακεδονομάχοι” υπήρξαν και το 1992, στα συλλαλητήρια του Χριστόδουλου. Τότε, που ακόμα και σε συνεντεύξεις Τύπου στο Ηράκλειο, μια ομάδα καλούσαν σε συγκρότηση “τάγματος Κρητών”! Πάντως εκείνοι δεν φορούσαν μαύρα και δεν είχαν καβαλήσει τα άλογα να πάνε Θεσσαλονίκη ή Θερμοπύλες…
Candiot
Τραβα και αλλαξε χωρα ρε